Archief voor maart 2025

Zaterdag 15 maart 2025, 10º
Km 181723
Vrijdag vertrekken? Uiteindelijk is het zaterdag als we zover zijn. Zo vroeg ik het jaar schijnt wel het zonnetje, maar er staat ook een heel erg fris windje. Onderweg gaat het prima op een overzichtelijke file bij Frankfurt na. In de lucht is er ook een file zo te zien: achter elkaar komen de dikke brumi’s aangevlogen. Tegen 6 uur zijn we in Grosswallstadt a/d Main en dat ligt precies tegenover…. juist ja, Kleinwallstadt. Dat is overigens het grootste van de 2. Dat wisten we al omdat we een van de vorige reizen aan de overkant gestaan hebben. Om met Drs. P. te spreken ’toen was deze kant de overkant’.
Km 182074

Zondag 16 maart 2025, 10º en volop zon.
Kijkend naar de weerkaart zien we dat we in een hele ‘blauwelucht’ zone zitten. Naar boven toe bewolkt, naar beneden ook bewolkt en nog verder regen en sneeuw. Conclusie: blijven staan en morgen een streepje verder. Pas vanaf dinsdag wil het in Oostenrijk zonnig worden. Dus gaan we proberen om samen met het betere weer naar het zuiden te trekken. Onze enige buurman is ondertussen vertrokken en wij maken een wandelingetje langs de Main met het zonnetje lekker op het bolletje.

foto 1-2-4-5

Maandag 17 maart 2025, 10º, zon.
Het is gelukt om met de zon mee naar het zuiden te rijden vandaag. Zeker 85% van de tijd schijnt die lekker door. We hebben een mooie route door het weidse en sterk heuvelachtige Bayerische Land. Sommige boeren zijn al bezig aan het voorjaar zo te zien, hun land is al omgeploegd. Ander stukken liggen te wachten op actie en weer andere doen pogingen om het ingezaaide gras uit de grond te duwen. Als je goed oplet zie je af en toe een struik een groen waas krijgen. Het voorjaar is echt in aantocht, maar de temperatuur doet nog niet mee omdat er een heel koude wind waait
We stoppen op een camperplek in Nattheim, niet zo ver af van de döner-kebab zaak!
Km 182278

foto 8

Dinsdag  18 maart 2025, 6º veel zon en veel koude wind.

De routeplanner is ingesteld op ‘geen autoweg’ waarop dat ding ook alle doorgaande wegen vermijdt, zo lijkt het wel. We gaan dus écht binnendoor overal en komen dan zeker gemiddeld 1 auto per 5 minuten tegen. Het gebrek aan personeel overal wordt dus niet veroorzaakt omdat iedereen in ‘n auto zit.
Onderweg ineens vanaf een afstand een zo te zien hele mooie kerk, valt echt op. Het blijkt een Stiftskirche te zijn en is inderdaad binnen erg mooi. 

foto 12-13-14-17-21

Het is een beetje zoeken welke route we moeten nemen omdat de afgelopen dagen in Oostenrijk sneeuw gevallen is. De vraag is dan welke passen open zijn, dat is ook op internet niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk kiezen we toch voor de Brenner (is open ‘met hindernissen’), via Garmisch-Partenkirchen en Innsbruck. De route is weer perfect vandaag en eindigt in Peiting bij het Wellenbad dat volgens onze buurman na de renovatie 2-3 jaar geleden gesloten is wegens personeelsgebrek. Heb je het alweer.

foto 24
Km 182429

Woensdag 19 maart 2025 (dag 5), gisteren al te zien op de weer-app: zon van Noorwegen tot Noord-Italië.
Het gras was weer wit vanmorgen: nachtvorst! Maar de zon schijn uitbundig en de koude wind is veel minder koud. De temperatuur loopt op tot 12º en dus kun je uit de wind zonder jas buiten koffie zitten drinken. Dat doen we onderweg dan ook, op een parkeerplekje tussen de echte bergen. Dat is het voordeel van geen autobaan en binnendoor, de leuke plekjes. Van de andere kant, het schiet ook voor geen meter op. Nou en?
We hebben de afgelopen dagen stukken van de Romantische Strasse gehad, vandaag zijn het delen van de Deutsche Alpenstrasse die we al eens helemaal van begin tot eind afgereden zijn. 
Kort voordat we Innsbruck inrijden moeten we een berg af met een helling van 16%. Om de zoveel honderd meter is een rem-/uitwijkstrook voor vrachtwagens gemaakt, maar die hebben nog het voordeel dat ze een motorrem hebben die ook echt werkt. Die van ons schiet tekort en uiteindelijk zijn we beneden met erg stinkende remmen. Niks aan te doen.

foto 28-29-32
De Brenner is open met hindernissen vlg. de info op internet. Onderaan staat een bord dat wegens werkzaamheden de wachttijd kan oplopen tot 30 min. En wat is? Kein flaus. Geen sneeuw, weinig verkeer en heel veel politiecontroles. Niet voor ons, wij mogen overal door rijden. De Brenner is sowieso maar een flutpas. Een groot outlet-center en veel andere onduidelijke gebouwen. Enkele km’s verder in Italië ligt Sterzing-Vipiteno en op de P-plaats van de Eurospar mag je overnachten. Dat weten een stuk of 10 (!) anderen ook. Graven in het geheugen en in de oude verslagen bevestigt dat we hier ook al in 2020 gestaan hebben. 
Overigens, op de Brenner autobaan die je vanuit de oude weg vaak ziet, was het file-rijden en daar moet je nog voor betalen ook. Dan zie je waarschijnlijk ook niets van de bouw van de nieuwe basis-tunnel onder de Brenner door: 64 km lang, bespaart bijna 2 uur reistijd en is in 2032 klaar. Bijna 40 jaar na de eerste schetsen.
Na 4 dagen zijn we dan in Italië gearriveerd. Tijd om uit te gaan zoeken hoe verder want daar hebben we nog geen idee van.

 foto 36-37

Het hele route-overzicht. Start in Cortina d’Ampezzo.

Donderdag 20 maart (dag 6), strak blauw, 15º

Vlakbij is een LPG-station. Benieuwd wat de lage temperaturen aan gas gevraagd hebben. Dat blijkt dus ¾ van de eerste fles, bijna 18 liter. Best veel eigenlijk, maar het was wel altijd lekker warm binnen 🙂
Wij gaan naar Cortina-d’Ampezzo vandaag. Het eerste stuk is redelijk bekende weg, o.a. van de route naar Idro. Het volgende stuk levert ook nog wat bekende plaatjes op, maar het derde deel niet. De hele route is prachtig mooi zo door de Dolomieten op. Een omleiding waar we mee te maken krijgen is geen straf hier.
Onderweg veel sneeuw, maar de wegen zijn prima.

foto 40-44-49
In Cortina mag je overnachten op een P-plaats, maar wij gaan eerst nog even naar boven naar de P-plaats bij de Tres Crocci. Prachtig uitzicht, veel skiërs maar vanavond waarschijnlijk stikdonker zonder mede-camperaars. Dan maar terug naar het dorp. Ook heel goede plek.
Km 182740.

foto 56-57

Vrijdag 21 maart (dag 7), wat meer bewolking, maar het zonnetje laat zich , 15º

Als we wegrijden door Cortina zien we dat dit toch een hele grote plaats is. Veel gratis parkeerplaatsen overal en allemaal bomvol. Veel skiërs lopend naar en van de parkeerplaatsen en de liften. Met de drukte verder valt het allemaal wel mee. Geen files of opstoppingen. Dat zal ’s winters en ’s zomers wel anders zijn dan nu in het tussenseizoen, op de dag van het begin van de lente. Wij volgen de route naar de ruïne van Andraz. Rechtsaf en dan.. zullen we dat wel doen? Een heel smal weggetje, wel sneeuwvrij. Gokje en dan komen we na 1 km uit op een zandpad. Maar dat durven we niet meer met de camper en willen we niet te voet.

foto 59-64-65

Prachtige uitzichten via Canazei over de Pass Pordoi op 2240 m. Het hoogste punt van deze reis.
Als we daar staan te lunchen komen de skiërs net naast de camper naar beneden. Gebeurd is er vandaag verder niets, alleen de mooie plaatjes die constant te zien zijn. Oh ja, toch wel: zeker 100 haarspeldbochten ‘gedaan’ vandaag.

foto 73-76-79-81

We passeren het Lago di Fedaia. Dit stuwmeer kan wel tot in juni bevroren zijn. Aan de andere kant daarvan, je moet dan over de stuwdam rijden, ligt een prachtige camperplaats. Maar helaas. Na 50 meter is vanwege de sneeuw nog alles afgesloten.

foto 87-88

En verder naar beneden tot de CP.

foto 91-92-94-95

foto 96-97

km 182845

Zaterdag 22 maart (dag 8), laaghangende bewolking, soms té laag (regendruppels), 10º

Bezienswaardigheden zijn er niet, maar het gaat uiteindelijk zeker ook om de route. Ondanks het mindere weer blijft het mooi.
We gaan richting Longarone en daar hangt een verhaal aan. Na jaren van onderzoek en protesten werd er in 1957 een bouwvergunning gegeven voor een stuwdam in de Vajont, bedoeld om o.a. de stad Venetië van voldoende stroom te voorzien. Kritiek punt was de stabiliteit van de wanden van het dal. En inderdaad, al in 1960 stortte 700.000 m3 rotswand in he stuwmeer. Dat ging nog net goed zonder al te veel schade. Een onderzoek van de Universiteit van Padua wees uit dat het verder geen kwaad kon. Dat bleek later niet te kloppen. Op 9 oktober 1963 ging het ècht fout: 270 miljoen m3 rots, bijna 2 keer de inhoud van het stuwmeer, stortte in het water. Gevolg was een gigantische vloedgolf die in het dal alles wegvaagde alsook het verderop gelegen stadje Longarone. Bijna de gehele bevolking, 2000 mensen, vond de dood. Slechts enkele kinderen werden gered. Intussen is de stad weer helemaal opgebouwd en de stuwdam staat er nog gewoon te staan, verworden tot een zinloze betonnen muur.

foto 98-100-103
km 182931

Zondag 23 maart (dag 9), regen/geen regen?, 12º

foto 105-114-115

Nadat we gisteravond bij de overbuurman een pizza gehaald hadden is er ’s nachts nogal wat water naar beneden gevallen. Blijven de buien nu weg of niet? We besluiten te blijven staan en zien dan overdag af en toe het zonnetje en soms wat druppels. 
We staan hier wel bijzonder luxe, samen met nog een paar anderen: de plek is gratis en alle andere voorzieningen ook, zelfs gebruik van elektriciteit. Hoe is het mogelijk toch?
Dan maken we een wandeling het stadje in waar op deze zondagmiddag iedereen slaapt of weg is.

foto 108-109-110-111

Maniago is de plaats waar 70% van alle in Italië gebruikte snijwerktuigen gemaakt worden. Een daaraan gewijd museum is de moeite waard om te bezoeken. Het maken van die messen (en scharen) is al een bijna 800 jaar oude traditie. Op enig moment was er in bijna elk huis messenfabricage. Interessant museum waar we onthaald worden door een heel enthousiaste jongedame. Omdat wij al 75+ zijn hoeven we geen 8, maar slechts 4 euro entree te betalen. Die korting en nog een beetje besteedden we zodra we buiten kwamen aan een lekker Italiaans ijsje. 

foto 113

Maandag 24 maart (dag 10), volop zon, 18º

foto 124

Eerste doel vandaag is het Castello van Maniago. Dat was gisteren te ver lopen, dus nu dan maar met de camper. Maar zelfs vanuit de toegangspoort blijkt het een schier onmogelijke opgave om helemaal naar de ruïne te lopen. Maar het lukt Thea dan toch.

foto 116-118-119-120

Na wat gekronkel door de stad vanwege de maandagmorgenmarkt, langs de door de drukte onbereikbare duomo, zijn we op weg naar Spilimbergo. Een stad bekend om zijn mozaïeken. Er zijn zelfs mozaïekscholen om het vak te leren. Niet dat dit veelvuldig in de stad te zien is, behalve het ‘gewone’ werk dat iedereen wel kent. Een enkele etalage met mini mozaïekkunstobjecten. In de duomo ligt ook zo’n vloer.  En we ontdekken nog ergens een gevelplateau.

foto 125-126-127-130

Op de binnenplaats van het castello kun je nog wat mooie muurschilderingen zin.

foto 133-134-136

We slenteren nog even door de stad.

foto 137-138-139-143-146

We gaan verder naar de CP van Valvassone. En daar is alweer alles gratis. Onvoorstelbaar.

foto 147-148
km 182972

Dinsdag 25 maart (dag 11), volop zon, 20º

Vanaf de CP lopen we naar het dorp, gelukkig niet al te ver. Volgens de beschrijving is er nog steeds de middeleeuwse structuur en in de praktijk zien we dat dat no steeds zo is. Gelukkig voor de mensen daar zijn wel alle huizen op de stand van vandaag gerenoveerd. Mooi dorp.

foto 151-153-154-155-157-158-160-162-166-169

Na een espressotje op het terras (espresso en cappuccino samen € 3,30!) gaan we terug naar de camper en vertrekken richting Pordenone. Een heel mooi stadje blijkt en wat ook mooi is, een parkeerterrein tegen het centrum aan waar zelfs nog plaats is. Als we, voordat we het centrum in lopen, nog even een boterham eten zien we de parkeerwacht kritisch rondgaan. En hij heeft geen pardon in Pordenone: geen P-schijf, dan een boete.

foto 173 het lijkt wel of we in Noorwegen zitten

foto 175-176-177-184-185

Voor onze overnachtingsplek reizen we naar Sarmede. Een plek waar de slagboom weg is en de parkeerautomaat kapot. Maar voordat we daar aankomen zien we het in de verte regenen. even later zien we de gevolgen: enorme waterplassen, volle beken, bloeiende tulpenbomen die ineens heel veel bloemen kwijt zijn en een laag hagel overal. Dat hebben we dus net gemist, gelukkig.

foto 190-191
km 183038

Woensdag 26 maart (dag 12), volop zon, 17º maar ook wat buien.

De keuze vandaag voordat we aan tour 11 beginnen: route 1 of route 2? Route 1 gaat vooral door de velden druivenstokken waarvan o.a. de grappa gemaakt wordt. Niet zo interessant om naar te kijken, alleen om te drinken. Dus gaan we voor keuze 2 die vooral door de randen van de bergen gaat. 
Maar eerst naar Vittorio-Veneto……

foto 192-194

Naast Lago di Santa Croce…………

foto 197-199-202

Nog noordelijker via Monte Nelle Alpi naar Belluno.
Wat valt onderweg op? Veel vervallen woningen en bedrijfsgebouwen, half ingezakt en niemand die de moeite neemt om dit af te breken en op te ruimen. 
In Belluno parkeren we op een heel groot terrein onder aan de voet van de stad. Van daaruit gaat het met 3 enorme roltrappen naar boven de stad in. En rondslenteren om de zaak te bekijken. Belangrijkste gebouw, de kathedraal, is tot 29 maart gesloten omdat alle ‘heiligheden’ vernieuwd en dan op de 29e opnieuw ingewijd worden.

foto 207-210-213-314-215-216-223-225-226-227-228-230-231-232

Dan gaan we op weg naar een CP. Veel keuze is er niet echt en dus kiezen we de verkeerde: een grote P-plaats bij een brouwerij. Verder. We volgende de route via Google-maps. Onze eigen navigatie heeft geen GPS-ontvangst meer en kan thuis pas gerepareerd worden.
We worden een binnendoorweg op gestuurd. kilometers kronkelig lang, traktorbreed en net tegen het einde aan volledig afgesloten wegens werkzaamheden. Terug. Via een nog mindere binnenweg 5 km naar de hoofdweg.  De 3 auto’s die we tegen kwamen werkten gelukkig direct mee door een passeerplek op te zoeken.
Uiteindelijk vinden we toch weer een prima plek aan de rand van het voetbalveld. ’s Avonds konden we meegenieten met het gejuich of het tegengestelde van de toeschouwers.

foto 233

Donderdag 27 maart (dag 13), volop zon, 17º tussen de wolkjes door.

Wat een route weer vandaag. Nauwelijks wat kilometers onderweg is het al nodig om uit het raam te hangen om te kijken of het allemaal wel paste. Prachtige vergezichten en leuke dorpjes. Een gebied waar heel lang geleden bayerische Duitsers neergestreken waren. De taal die toen gesproken werd is intussen bijna helemaal weg. Enkele personen kennen ze nog. Hier en daar zie je nog wat tekens van dat verleden. Een bar die ’Stube’ heet of accenten op de letters zoals bij de ü, wat ze in het Italiaans niet kennen.
De portie haarspeldbochten is vandaag weer behoorlijk in de weg naar Enego en verder naar Asiago. Dat levert weer heel mooie plaatjes op.

foto 236-237-238

Tijdens deze route vandaag voelen we een heel aparte sfeer, vreemd maar niet onprettig. Of het aan het landschap ligt? We constateerden al eerder dat alle berg-omgevingen waar we geweest zijn allemaal hun eigen karakter hebben. Dat geldt zeker ook voor deze Dolomiten maar verklaart niet de aparte sfeer hier.

Enego.

foto 243-245-248-252-254-255
Asiago

foto 256-257-258
km 183217

Vrijdag 28 maart (dag 14), 17º, druilerig.

Het restaurant hier opende gisteravond na 1800 uur en er kwamen zowaar enkele gasten de berg op. Nadat de duisternis inval liepen er 2 mensen met headlights nog heel lang over de parkeerplaats om de padden die daar liepen over het randje van het veld te zetten naar de vijver.
Toen de gasten vertrokken waren rond 11 uur ging het buitenlicht uit en werd het stikdonker en nog stiller. Tot tegen 8 uur ’s morgens enkel mensen op het idee kwamen om de houtversnippermachine aan te zetten. Geen takken, maar hele boomstammen gingen erin. Tegen 9 uur waren ze ervan overtuigd dat wij wakker waren en zijn ze weer vertrokken.

foto 261-264

Het bleef een beetje druppelen tot we in Thiene waren. 

foto 268-270-272

Een rondwandeling door de niet zo beduidende stad en een echte Italiaanse hotdog verder gaan we weer de route op. En wat voor een. Heel veel haarspeldbochten en maar op enkele plaatsen ruimte om te passeren. Dat gaat allemaal goed totdat we in Recoaro komen: oponthoud in het dorp. Ook daar is het smal en hebben 2 auto’s geprobeerd elkaar te passeren zonder schade, maar dat mislukte. Met wat passen en meten komen we er langs en zijn even later op de CP in Valdagno. Stelt niks voor maar er is verder geen alternatief in de buurt dus doen we het ermee.

foto 273-274-277

km 183302