Wim Geurts

  • Welkom op mijn site!
  • Reisverhalen
  • Verhalen en gedichten van Mam

2025-1 Italië regio’s Venetië en Friaul (4)

Woensdag 26 maart (dag 12), volop zon, 17º maar ook wat buien.

De keuze vandaag voordat we aan tour 11 beginnen: route 1 of route 2? Route 1 gaat vooral door de velden druivenstokken waarvan o.a. de grappa gemaakt wordt. Niet zo interessant om naar te kijken, alleen om te drinken. Dus gaan we voor keuze 2 die vooral door de randen van de bergen gaat. 
Maar eerst naar Vittorio-Veneto……

foto 192-194

Naast Lago di Santa Croce…………

foto 197-199-202

Nog noordelijker via Monte Nelle Alpi naar Belluno.
Wat valt onderweg op? Veel vervallen woningen en bedrijfsgebouwen, half ingezakt en niemand die de moeite neemt om dit af te breken en op te ruimen. 
In Belluno parkeren we op een heel groot terrein onder aan de voet van de stad. Van daaruit gaat het met 3 enorme roltrappen naar boven de stad in. En rondslenteren om de zaak te bekijken. Belangrijkste gebouw, de kathedraal, is tot 29 maart gesloten omdat alle ‘heiligheden’ vernieuwd en dan op de 29e opnieuw ingewijd worden.

en dat drie keer achterelkaar
de kathedraal
de camper staat er ook op…..

foto 207-210-213-314-215-216-223-225-226-227-228-230-231-232

Dan gaan we op weg naar een CP. Veel keuze is er niet echt en dus kiezen we de verkeerde: een grote P-plaats bij een brouwerij. Verder. We volgende de route via Google-maps. Onze eigen navigatie heeft geen GPS-ontvangst meer en kan thuis pas gerepareerd worden.
We worden een binnendoorweg op gestuurd. kilometers kronkelig lang, traktorbreed en net tegen het einde aan volledig afgesloten wegens werkzaamheden. Terug. Via een nog mindere binnenweg 5 km naar de hoofdweg.  De 3 auto’s die we tegen kwamen werkten gelukkig direct mee door een passeerplek op te zoeken.
Uiteindelijk vinden we toch weer een prima plek aan de rand van het voetbalveld. ’s Avonds konden we meegenieten met het gejuich of het tegengestelde van de toeschouwers.

prima plek toch?

foto 233

Donderdag 27 maart (dag 13), volop zon, 17º tussen de wolkjes door.

Wat een route weer vandaag. Nauwelijks wat kilometers onderweg is het al nodig om uit het raam te hangen om te kijken of het allemaal wel paste. Prachtige vergezichten en leuke dorpjes. Een gebied waar heel lang geleden bayerische Duitsers neergestreken waren. De taal die toen gesproken werd is intussen bijna helemaal weg. Enkele personen kennen ze nog. Hier en daar zie je nog wat tekens van dat verleden. Een bar die ’Stube’ heet of accenten op de letters zoals bij de ü, wat ze in het Italiaans niet kennen.
De portie haarspeldbochten is vandaag weer behoorlijk in de weg naar Enego en verder naar Asiago. Dat levert weer heel mooie plaatjes op.

verdedigingswerken in de bochten
zoom in

foto 236-237-238

Tijdens deze route vandaag voelen we een heel aparte sfeer, vreemd maar niet onprettig. Of het aan het landschap ligt? We constateerden al eerder dat alle berg-omgevingen waar we geweest zijn allemaal hun eigen karakter hebben. Dat geldt zeker ook voor deze Dolomiten maar verklaart niet de aparte sfeer hier.

Enego.

foto 243-245-248-252-254-255
Asiago

foto 256-257-258
km 183217

Vrijdag 28 maart (dag 14), 17º, druilerig.

Het restaurant hier opende gisteravond na 1800 uur en er kwamen zowaar enkele gasten de berg op. Nadat de duisternis inval liepen er 2 mensen met headlights nog heel lang over de parkeerplaats om de padden die daar liepen over het randje van het veld te zetten naar de vijver.
Toen de gasten vertrokken waren rond 11 uur ging het buitenlicht uit en werd het stikdonker en nog stiller. Tot tegen 8 uur ’s morgens enkel mensen op het idee kwamen om de houtversnippermachine aan te zetten. Geen takken, maar hele boomstammen gingen erin. Tegen 9 uur waren ze ervan overtuigd dat wij wakker waren en zijn ze weer vertrokken.

’s morgens regen

foto 261-264

Het bleef een beetje druppelen tot we in Thiene waren. 

contrast tussen oud en nieuw

foto 268-270-272

Een rondwandeling door de niet zo beduidende stad en een echte Italiaanse hotdog verder gaan we weer de route op. En wat voor een. Heel veel haarspeldbochten en maar op enkele plaatsen ruimte om te passeren. Dat gaat allemaal goed totdat we in Recoaro komen: oponthoud in het dorp. Ook daar is het smal en hebben 2 auto’s geprobeerd elkaar te passeren zonder schade, maar dat mislukte. Met wat passen en meten komen we er langs en zijn even later op de CP in Valdagno. Stelt niks voor maar er is verder geen alternatief in de buurt dus doen we het ermee.

foto 273-274-277

km 183302

Abonneer op nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van nieuwe verslagen
Loading

Het laatste bericht was op:

mei 2025
M D W D V Z Z
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  
« apr    

Copyright Wim Geurts © 2025 ·