Archief voor april 2024

Schotland 2014
Reisverslag van onze NKC groepsreis van 8 augustus 2014 tot 7 september 2014.
(klikken op de foto’s laat ze groter zien)

Direkte links naar:
Maandag 11 augustus 2014
Maandag 18 augustus
Maandag 25 augustus
Maandag 1 september

Vrijdag 8 augustus 2014, dag 1

Km-stand bij vertrek: 64448.
Het weer is vandaag zoals de afgelopen weken: warm, boven de 25 graden en droog.
Gelukkig hebben we tijd zat. Weliswaar is het grootste gedeelte in de camper gepakt, maar uit ervaring weten we dat de laatste dingen nog wel enige tijd kosten. Bovendien moet Thea nog eerst naar de overbuurvrouw want die was pas jarig geweest en dan moet het vrouwelijk gedeelte van “de straat” op de koffie met vlaai.
Gisteren was Fee jarig (3!) en waren we een dagje in de Zoo in Overloon. Toby hebben we ook al gisteravond naar Thomas en Monique gebracht. Dus waren we uiteindelijk rond half een weg, zeker wetende dat we niets vergeten hadden…

In Antwerpen is het op vrijdagmiddag met redelijk goed weer, èrg druk. Natuurlijk gaan veel mensen naar de kust voor het weekend. Op aanraden van de overbuurman doen we in België de weg langs de kust in plaats van de autobaan naar Calais. Goed advies: langs de kust, samen oplopend met de kusttram, was er best nog wel wat te zien. Ook lekker druk, maar goed te doen. De eerste buien hebben we te pakken.
Vlak voor Frankrijk nog even diesel volgooien (km 64727, tank vol), hierna wordt die alleen maar duurder.
We zijn tegen 19 uur in Calais op de afgesproken plek aan de haven. Bijna als laatste gearriveerd, nemen we de laatste instructies en papieren in ontvangst van onze reisbegeleidsters Marijke en Ineke en horen gelijk dat we morgenvroeg om 6 uur de wekker moeten zetten om op tijd op de boot te zijn.
Na het eten lopen we nog even naar de buren, de kermis, maar stappen toch tijdig in bed.

Foto 7-9-11

Zaterdag 9 augustus 2014, dag 2.

Afgelopen nacht storm en heel veel regen. Het dakluik is blijkbaar goed gerepareerd, want we hebben geen druppel water binnen gehad.
De temperatuur is prima: als we in Engeland aankomen alweer dik boven de 20 graden.
Maar zover is het nog lang niet! Als we bij de terminal aankomen blijken de tickets er niet te zijn. Het schijnt dat er niet betaald is. Marijke en Ineke zijn zo goed niet of ze moeten alsnog alle tickets betalen. In de haast krijgen we de kaartjes van anderen en met ons nog een aantal meer. Dan kunnen we de boot op…., behalve de laatste 2 campers. Die zijn te laat vanwege het gedoe met de kaartjes. Er wordt alles op alles gezet, inclusief een sprint naar de brug (8 verdiepingen hoger!) en dan wordt de klep nog even neergelaten en kunnen ze er alsnog op.

foto 14-19-20-22-23-24

Er staat een stevige wind onderweg en de temperatuur houdt op het water ook niet over. Maar anderhalf uur later aangekomen In Dover is zowel de temperatuur als de zon heel aangenaam. Thea heeft niet de vissen hoeven te voeren…. 

foto 28-31-34-35-37-38

Het linksrijden gaat de eerste kilometers helemaal vanzelf. Je kunt niets fout doen.

Omdat het de eerste keer is en we niet weten hoe het bij de P-plaatsen langs de grote wegen werkt, hebben we dat uitgeprobeerd: ontzettend druk, diesel stinkduur (km-stand 65048), engels ontbijt redelijk betaalbaar (6 pound  = ong. 8 euro) voor dat wat op het bord ligt. Maar het smaakte wel goed!

We rijden volgens het routeschema naar de eerste moeilijk te vinden, net achter een cricketveld gelegen camping in Worksop (vertaling: het werk is op, nu vakantie!) en komen daar om 17 uur als laatste aan. Stoelen eruit en dan even bij elkaar komen voor een “ontvangst”-borrel.
Onderweg hebben we het rustig aan gedaan hier en daar wat rondgekeken. O.a. in Huntingdon, waar we zoals later bleek op de terugweg een camping hebben. Dan als laatste camping in Engeland.

foto 40-42-44-46

Zondag 10 augustus 2014, dag 3.

We tanken onderweg 53,65 l bij km-stand 65530

Afgelopen nacht rustig en droog. Maar dat duurt niet lang. Tijdens het opruimen begint het al te regenen en dat houdt de hele dag niet meer op. De temperatuur is niet verkeerd: al naar gelang het veel of minder veel regent, tussen de 15 en 20 graden. We zijn op een redelijke tijd weg na een klein ontbijtje.
Onderweg bakken we onze traditionele spek met eieren. Ook een soort engels ontbijt dus.
We rijden de route inclusief het alternatieve omleidings-stuk en komen om 17 uur op de camping in “Gretna, the gate-way to Schotland”, aan. Om 17.45 is het verzamelen voor het welkomst-diner in een restaurant een klein stukje verderop. Prima diner met een paar flinke glazen wijn.

De twee dagen reizen door Engeland lieten ook 2 heel verschillende landschappen zien. Vooral de tweede dag door de Midlands was heel mooi, jammer dat de regen vaak het zicht beperkte.

foto 55-56-57-58-60-61-63

TERUG NAAR BOVEN
Maandag 11 augustus 2014, dag 4. 
Km-stand 65562. 
Het weer: beetje zon en heel veel regen.

Voor het vertrek eerst maar eens alles bijgevuld of weggewerkt: toilet, schoon en vuil water.
Een paar honderd meter verder ligt het outlet-center van Gretna dat we eerst bekijken. Heb ik dat ook eens gezien, zo’n outletcenter. En ja hoor, we gaan weg met allebei een nieuwe trui.
Dan mòèten we naar Gretna Green, de blacksmith-shop. Als je er dan toch een paar honderd meter vanaf bent, mag je dat niet missen.
Al enkele honderden jaren worden hier huwelijken gesloten, nog steeds dus. De smid sloeg op het aambeeld om 2 stukken ijzer aaneen te smeden, waarna het huwelijk gesloten was.

foto 69-71-75-77-80

Onderweg stoppen we in Dumfries (in tegenstelling met de P-plaatsen tot nu: gratis parkeren!). Een aardige plaats met een plein dat behoorlijk opgeknapt werd, een aantal aardige kijkjes, maar ook een heleboel achterstallig onderhoud. Als we er rondlopen is het droog.

foto 89-100-91-95-97-98

Een stuk verderop komen we in New Abbey, een engels/schots dorp uit de film, maar dan echt. Aan de rand van het dorp ligt Sweetheart Abbey, ruïne. Heel mooi onderhouden, maar waarvoor je een toegangsprijs moet betalen van 3,5 pond is onduidelijk, vanaf de weg maak je net zo’n goede foto’s. En gelukkig, het is weer droog als we daar rondkijken. Bij de kop koffie die we daarna even zetten, regent het “cats and dogs”.

foto 109-103-105-107

De route langs of dichtbij de kust was heel mooi en nodigt uit tot foto’s knippen.
Na een smsje aan de reisleiders dat we later zijn, arriveren we uiteindelijk tegen 19 uur op de camping in Creetown. Uiteraard als laatste.

foto 136-137

Dinsdag 12 augustus 2014, dag 5. 
Het weer: geen zon en af en toe droog.

Vandaag rustdag. Even een rondje camping gelopen en gecheckt of het restaurant vanavond open is. 
Op het eind van de morgen pakken we de fiets in de hoop dat we het droog houden…. en dat lukt. We fietsen naar Creetown en een stukje verder. Koud!!!! Handschoenen vergeten…..

foto 142-143

Als we voor de middag weer terug zijn begint het te regenen en hèèl af en toe stopt het.

’s Avonds gaan we naar het Indian restaurant in het (gedeelte van) het kasteel op de camping. Het andere gedeelte is afgezet met grote waarschuwingsborden op de hekken: dat staat op instorten. Jammer.
Maar het is droog als we ernaartoe lopen, gezellig en lekker gegeten met Wieger en Tonny en is het weer droog als we teruglopen. Wat wil je nog meer?

foto 145-147-152

TERUG NAAR BOVEN

Woensdag 13 augustus 2014, dag 6. 
Getankt in Ayr bij km-stand 65838.
Het weer: het is op een enkel drupje na de hele dag droog en we hebben een zonnetje erbij! Een graad of vijftien en een behoorlijk frisse wind. 
De route: Een heel mooie route vandaag. Via slechte wegen veel mooie natuur en landschappen gezien.

foto 154-155-161-163-165-169-181

In de middag zijn we bij Culzean Castle. De kaartjes met 60+ korting gekocht: scheelde 25%. Ipv £ 31, nu £ 23 pp. Die korting geldt bij de meeste entrees: het heet “concession” en je moet het vaak vragen, maar je krijgt de korting dan ook zonder problemen.
Het kasteel is prachtig gelegen in een parklandschap.
Ook het interieur is de moeite waard. Naast het museum-gedeelte is een gedeelte nog bewoond, sinds 900 jaar door dezelfde familie. Eisenhouwer gebruikte het hotelgedeelte vroeger om lekker te ontspannen.

foto 184-185-186-187-190-192-196-198-211

foto 229-231-232-235-241

De camping is weer heel goed: mooie ruime plaatsen op grind met een eigen stukje gras, keurig kort gemaaid, voor de deur. Dat is hier in het land overal zo: alle stukjes gras worden minutieus kort gehouden. Het lijkt wel nationale eer. Of: wat ze in Engeland kunnen, kunnen wij beter.
Regelmatig rijden we prachtige golfbanen voorbij, waar (heel) jong en oud rondlopen.
Om kwart over zes arriveren we op de camping, niet als laatste! Als een na laatste 🙂 Maar er is ook zoveel te zien en te doen onderweg. Hoe kan het dat er mensen zijn die iedere keer al om 3 uur op de camping zijn?

foto 243-246-257-262

Donderdag 14 augustus 2014, dag 7. 
Het weer: vandaag afwisselend zon en een buitje, lekker temperatuurtje.
Geen route, rustdag.

We besluiten om niet mee te gaan naar Glasgow. De beschrijvingen in alle boekjes die we hebben nodigt niet uit. Saaie industriestad met als enige trekkers een paar standbeelden op een groot plein en verschillende musea. Dus stappen we op de fiets voor een mooie fietsroute langs Long Lomond. Maar ook hier is het papier van de folder geduldiger dan de realiteit. Een grotendeels heel hobbelig pad langs de grote weg dat 99% te ver van het meer ligt om dat te kunnen zien. We fietsen met z’n zessen en ook degenen die voor en achter ons het stuk tot Luss gefietst hebben vinden dat.

foto 268-270-272-273-274-276-280-284

Luss is een leuk dorp met kleine traditionele huisjes en veel bloemen. Een aanlegsteiger, strand, kleine leuke winkeltjes en een teahouse, waar ze ook koffie hebben. Eten ook trouwens. Gezellig op het terras genoten van heel warme zon en van de koffie met taart.
Toen we terug waren hebben we, voordat er weer een buitje viel, lekker voor de camper kunnen zitten.
’s Avonds naar de Cantonees op de hoek en gebruik gemaakt van de take-away; “10 minutes please!” Ook hier.

TERUG NAAR BOVEN

Vrijdag 15 augustus 2014, dag 8. 
Km-stand: 65920 bij vertrek.
Het weer: de zon schijnt, temperatuur tegen de 20 gr.

De route: In afwijking van de voorgestelde route gaan we van Balloch een klein stukje terug naar Dumbarton en dan via de A814 – Helensburgh naar Arrochar langs de kust van Gare Loch en Loch Long. Dan via A83 – langs de kust van Loch Fyne- Inveraray – Lochgilphead. Dan de A816 naar Oban en Connel (camping).
Het stuk weg van Helensburgh tot Arrochar en vooral het laatste gedeelte daarvan, heeft model gestaan voor de achtbaan. Veel borden met “blind summit”. Het aangeven van zeer snelle bochten pal erachteraan was vergeten. Een spannend stuk weg dus in een heel mooie dagroute.

foto 288-292-303-304

Inveraray is een leuk dorp aan het water met een oude gevangenis die je kunt bezoeken. Heel leuk gedaan met verschillende net echte mensen in de diverse ruimtes, poppen dus. In Schotland is het een voordeel als je boven de 60 bent: ook hier weer entree met concession, korting dus.

foto 308-310-311-323-326-327-328-331-332-336-339-343

Teruglopend komen we langs de Royal Bank of Scotland en valt het free WiFi bordje op het raam op. Gauw de mail binnenhalen want op de camping zijn ze helemaal gek met hun prijzen voor WiFi. Tot zelfs £ 5 voor 2 uur !!!! Van de pot gerukt. We willen de installatie niet kopen, maar slechts even gebruiken.
In Oban stoppen we bij de Aldi (!) om de etenswaren wat aan te vullen. Dezelfde opzet van de winkel als bij ons met heel veel dezelfde producten, maar ook veel “echte Schotse” producten.

We staan ’s avonds op een prachtige, ontzettend grote en heel ruim opgezette camping met een schitterend uitzicht over het Loch. Die lochs zijn allemaal zee-armen met zout water.

foto 351-362-364-373

Zaterdag 16 augustus 2014 dag 9.
Het weer: regen, heel veel. Pas in de loop van de middag af en toe droog. Rond 5 uur helemaal droog. Oké, ’s avonds nog wat, maar dat mag geen naam meer hebben.De route: Met een grote omweg over de A85 – A82 door de West Highlands naar Fort William. Heel jammer dat het zo regende en de wolken meestal nogal laag hingen. Maar wat we wel gezien hebben was prachtig. Zeker ook de extra lus die we nog rijden om het Loch Leven. Het dorp op de kop, Kinlochleven stelt niets voor en zal waarschijnlijk een rustige dood sterven de komende decennia.

De camping is weer prima: alle staanplaatsen zijn voorzien van grind. Er is een stuk gras bij voor als je daarop wil gaan zitten, maar zodanig aangelegd dat de grasknipper er altijd bij kan, of er nu wel of niet een caravan of camper op de plaats staat.
Onderweg komen we langs een kerk/klooster uit 1880 waar borden bij staan “open days 16th en 17th of august” Dus, stoppen en kijken. Prachtig, zeer de moeite waard. Een zeer behulpzame parkeerhulp wijst ons een prima plek om even de camper achter te laten.

foto 376-378-385-386-387-390-395-398-401-402

In de middag komen we bij het info-centrum van Glen Coe, op de hoek van het Loch Leven. Toevallig is daar een expositie van de schilder Hamish McDonald (1935-2008). Een heel aparte stijl die ons wel aanspreekt. Zijn litho’s zijn te duur om ze maar even mee te nemen, maar de boxed cards kopen we wel. Mooi om alle 6 verschillende thuis in te lijsten en op te hangen. Ze werden verkocht door zijn zeer enthousiaste dochter Nicola. 

Om 5 uur hebben we een info-bijeenkomst in het naast-gelegen restaurant met de uitleg waarom de coördinaten van de vorige camping niet klopten (diverse mensen hebben meer dan 100 km. omgereden) en het programma van maandag. Lekkere Guinness erbij.

foto 407-431-433-421-437

TERUG NAAR BOVEN

Zondag 17 augustus 2014, dag 10. 
Rustdag, geen programma.
Het weer: temperatuur ongeveer 14 graden en regen, regen, regen tot ongeveer 17 uur. In de loop van de avond/nacht weer buien.

foto 441-442-444-447-449-450

Even wat anders: als je hier rijdt en je ziet op de weg Mols staan, ga dan heel snel aan de andere, de linkerkant rijden. Dan staat er Slow en het is dan de bedoeling dat je langzamer gaat rijden. De snelheid op de A-wegen (dat zijn bij ons de provinciale wegen) is hier maximaal 60 mijl/uur. Behalve in de dorpen, soms 40 en soms 30, wordt de standaard snelheid nergens verminderd. Je moet het doen met het woord Slow op de weg. Prima oplossing: leg de verantwoordelijkheid bij de weggebruiker.
Van de andere kant: de autochtonen hier rijden alsof het Italianen zijn, terwijl ze wel netjes achter de fietser blijven hangen totdat de tegenligger weg is en ze de fietser goed kunnen passeren.
De kwaliteit van de wegen laat meestal zeer te wensen over, vooral de B-wegen (net Portugal). Alles rammelt, maar het gras in de berm is wel gesneden (niet net Portugal). Mooi land (is Portugal ook).
De indeling van de wegen is als volgt: M van motorway, 4 baans: glad als een spiegel. A1: 4 of 2-baans meestal goed, A11: 2-baans minder, A111: slechter, B1111: soms 1-baans very bad.

Ook wat over het weer. In deze streek van Schotland regent het 65 dagen per jaar….. niet. Het is altijd kouder dan aan de oostkant en op de Ben Nevis is het minimaal 9 graden kouder dan aan de voet ervan. De berg is eigenlijk niet zo hoog (1500 m), maar gezien de breedtegraad vergelijkbaar met een berg in Oostenrijk van 2500 m (eigen schatting!) Dat kun je ook goed aflezen aan de boomgrens.

Maandag 18 augustus 2014, dag 11. 
Rustdag. Programma: met de Jacobite stoptrein van Fort William naar Malaig.
Het weer: 12 graden, maar droog en behoorlijk zonnig totdat we terug op de camping zijn. Dan blijft het bij een buitje.

We moeten op tijd 🙂 op, want om kwart over negen vertrekt de bus naar het station van Fort William. Voor £ 2,- enkele reis. Later komen we er achter dat een dagkaart met onbeperkt reizen £ 3,30 kost. Nog beter: voor £ 2,-/dag kun je de camper vlakbij het station parkeren.
Over de reis met de trein kunnen we kort zijn: heel mooi met zeer afwisselende landschappen incl. het Glenfinnan-viaduct waar de trein van Harry Potter overheen moet als hij terug naar Zwijnstein gaat na de vakanties.
Mallaig aan het einde van de route is 3x niks, daar hoef je dus niet voor te gaan.
Dik 16 uur zijn we weer terug in Fort William, een ervaring, veel foto’s en wat video rijker.
De bus vertrekt om kwart voor vijf naar de camping en als we na een kwartier daar uitstappen en voldaan in de camper zitten, valt er weer eens een mals buitje. Who cares.
Goed te weten dat het thuis ook maar 15 graden met af en toe regen is.

foto 452-454-457-458-466-471-476-479-481-483-485-489-490-510

TERUG NAAR BOVEN

Dinsdag 19 augustus 2014, dag 12.
De route: Van Glen Nevis via Neptune’s staircase naar de Woollen Mill in Spean Bridge, het Commando Memorial vlak erna, A82 naar Invergate, A87 naar Eilean Donan Castle, Skye Bridge, op Skye afbuigend via A850 naar de camping bij Edinbane.
Het weer: koud (9 graden ’s morgens), maar zonnig. Enkele druppeltjes onderweg.

We rijden rond half tien weg en staan een half uurtje later alweer stil om de 7 achter-elkaar-sluizen van Neptune’s Staircase te bekijken. Mooie techniek. Onderweg zien we nog de stoomlocomotief van Fort William naar Malaig voorbijkomen.

foto 518-523-528

Even later staan we alweer stil bij de start van het Ben Nevis pad. Gigantische parkeerplaats en tijd voor koffie. Weinig te beleven hier als je geen wandelaar of mountainbiker bent.
Een stukje verder komen we bij Spean Bridge. Volgens de folders is daar de Woollen Mill en dat is? Blijkt een nogal grote winkel van kleding van wol en aanverwante stoffen te zijn, waar we toch maar mooi enkele koopjes binnenhalen. Nee, niet de Whisky waarvoor een apart gedeelte in de winkel is. Prijzen vanaf ongeveer £ 45. Als we daar wegrijden is het half twee en hebben we al 12 miles gereden. Een mile verderop is het Commando Memorial met de Garden of memories inclusief viewpoint. Daar eten we een boterham en sturen dan onze keuken/huis- en slaapkamer in de richting van Eilean Donan Castle.

foto 535-538-540-541

Een heel bijzonder castle. Het is door de Spanjaarden ooit totaal verwoest en door de nazaten van de McCleod clan in de jaren 1912-1932 helemaal gerestaureerd en herbouwd. Prachtig gedaan en een heel mooi interieur er in uit die jaren. Waarom je er binnen absoluut niet mocht fotograferen is niet duidelijk: als er in de winkel nu foto’s te koop waren geweest, maar nee.

foto 563-565-576-582

We vervolgen onze route naar het eiland Skye. Het is een prachtige route, die na het passeren van de Skye Bridge heel vreemd, soms surrealistisch wordt. Het lijkt een beetje op het passeren van een heel hoge pas in centraal Europa, er groeit alleen nog gras. Maar, je zit gewoon op zeeniveau langs een Loch, soms heel ver daarboven en dan weer vlak langs het water. Ronde bergen en scherpe bergen tegelijk in beeld en daarnaast gigantisch veel water. Vreemd gezicht en schitterende vergezichten.

Uiteindelijk arriveren we ’s avonds tegen 19 uur op de camping, waar we een prachtige plek hebben: met de snuit aan het water van de Snizort Beag met een onbeperkt uitzicht. Temperatuur 11 graden.
Een heel mooie dag.
Getankt in Bradford New (op Skye) km-stand 66425, 59,59 l. Ook gas bijgevuld: 11,36 l.

foto 589-599-605-608

Woensdag 20 augustus 2014, dag 13.
Het weer: bewolkt, nogal wat regen en rond de 10 graden.
De camping is zoals eerdere campings ook: de “pitch” is een vlak stuk grind met daartussen stroken gras. Mooi onderhouden. Dat geldt ook voor het nog bijna nieuwe toiletgebouw.

Een vrije dag oftewel we blijven hier nog een nachtje. Wat doen we? Op de camping zelf is niets te beleven: we golfen niet (een aantal is naar het golfterrein), ongeschikt om te fietsen of te wandelen dus…
We volgen de suggestie in het reisboek en maken de tour van ongeveer 165 km rondom het eiland Skye. 
Die is als volgt samen te vatten: een fantastisch mooie, heel onwerkelijke route. Je gelooft het niet als je er niet midden in zit. Het weer werkt ook mee: bij dit landschap hoort ruig weer. Wind en regen. Behalve natuurlijk als we uitstappen om foto’s te maken. Prima geregeld dus allemaal. Kort na 18 uur zijn we terug op de camping. Na het eten en de douche regent het weer pijpenstelen. Maar je ziet er helemaal niets van: het is echt pikkedonker hier.

foto 610-616-617-618-620-631-635-640-644-648-662-666-673-677-679-688-690-703

TERUG NAAR BOVEN

Donderdag 21 augustus 2014, dag 14.
Km-stand bij vertrek: 66654, tot nu toe 2206 km gereden.
Het weer: tussen de 10 en 13 graden met behoorlijk wat zon. Soms onderweg korte maar flinke buien.
De route: Vanaf de camping terug naar de brug naar/van Skye. Bij Auchtertyre linksaf naar Attadale, Achnasheen. Dan weer links naar Gairloch en vervolgens naar Ullapool.

Niet zoveel gebeurd vandaag. In Broadford 3 mislukte pogingen gedaan om cash uit de muur te halen. Iedere keer ging de hele procedure goed en op het eind kwam de pas terug en verder niets. We hebben later een paar keer via de app gekeken, maar er was ook niets van de rekening afgeschreven.
In Gairloch stoppen we aan de haven en lopen even rond. Er kwamen een paar zeehonden kijken wie er allemaal op het aanlegsteiger stond, maar niemand gooide visjes of iets anders eetbaars in het water. Daarop verdwenen ze weer.

foto 712-713-714-715-717-718-721-722-725-728

foto 733-735-746-752-753-754-761-764

Over vandaag kunnen we dus kort zijn, niet veel gebeurd, maar door ontzettend mooie landschappen gereden. Wéér helemaal anders dan gisteren of andere dagen. We rijden veel langs de insnijdingen in de kust, de Lochs, maar ook door hele kale bergen, veel gras, geen boom te zien. Overal staat de paarse hei schitterend te bloeien; hele paarse velden zie je, afgewisseld met verschillende kleuren groen van het gras of de varens.

Een reisgenoot zei het als volgt: ik ben verschillende keren in Noorwegen geweest, een heel mooi land. Maar Schotland doet daar niet voor onder, op zijn minst net zo mooi. Conclusie: daar moeten we dus zelf eens gaan kijken.

’s Avonds tegen 18 uur arriveren we op de camping in Ullapool. Nu eens niet de keurige grindvlakken om de camper op te zetten, maar grote grasvlakten die door de regen van de afgelopen tijd nogal kwetsbaar zijn. Voor je het weet zak je er met de camper een stuk in.

foto 797

Na het eten jas aan om even naar het dorp te lopen. Uit de verte horen we al doedelzakmuziek. Blijkt dat het Pipercorps van Ullapool net vandaag een concert op het plein geeft, incl. de schotse dansen van de Ullapooler dansgarde. Na afloop, onder de klanken van Scotland the Brave lopen ze naar hun lokaal terug met in hun kielzog het hele publiek. Heel leuk en heel aparte belevenis. Oh ja, fototoestel vergeten mee te nemen….

Vrijdag 22 augustus 2014, dag 15.
Km-stand: 66933 en dat blijft vandaag ook zo, want we gaan met de boot naar de Summer Islands. Het weer is sterk afwisselend, zoals de laatste dagen iedere keer. Soms een zonnetje, soms een plens regen, temperatuur tussen 10 en 13 graden.

Om 10 uur vertrekt de boot onder een zeer donkere hemel. Maar hoe verder we komen richting de Summer Islands, hoe meer “zomer” het wordt, d.w.z. de temperatuur stijgt niet, maar de zon schijnt steeds meer.

foto 801-814-821-825-826-834-840-843-844-845

Een mooie tocht met onderweg uitzicht op de zeehonden die lekker op de kant van de verschillende eilanden liggen te luieren. Niet het landschap, maar het zeeschap is zeer de moeite waard. Het eiland waar we landen niet zo. Er is een postkantoor annex eet-/drinkgelegenheid. Warme chocolade graag, want we zijn tot op het bot koud.
Na de boottocht regent het weer, waarbij eens te meer opvalt dat als we iets doen, het droog is en het pas begint te regenen als we weer binnen zijn. ’s Middags doen we nog wat boodschappen bij de Tesco omdat we de goede raad gekregen hebben voor het weekend alles binnen te hebben.
’s Avonds gaan we op de hoek bij de Indiase take-away wat te eten halen. En daar heeft een verdovend middel ingezeten want om half elf is de dag toch echt helemaal voorbij. Kan ook aan de kou en de zeelucht gelegen hebben.

TERUG NAAR BOVEN

Zaterdag 23 augustus 2014, dag 16 van de reis.

Vannacht is er weer een forse plens water gevallen. De overbuur-engelsman die gisteren ook al kwam aanrijden met een houding van “mij kan niets gebeuren” had het toch verkeerd bekeken. Als je dreigt vast te komen te zitten: weinig gas en stuur zoveel mogelijk recht houden. Nee dus, fors achteruit en dan indraaien op een modderig stuk. Camping-eigenaar met tractor erbij en probleem opgelost. Van onze groep heeft niemand echt last gehad om weg te rijden.

We hebben geen wekker gezet omdat het maar een korte route was vandaag, zelfs inclusief alternatieve omweg. Maar, zoals altijd verkijk je je daarop. Veel single track road erbij, vaak stoppen om het uitzicht te zien en op de foto te zetten, de koffie onderweg enz. veroorzaken dat het toch tegen 17 uur is als we arriveren. De op 2 na laatste equipe.

De route was weer fenomenaal mooi, na iedere bocht weer een fotowaardig uitzicht. Beschrijven is niet mogelijk.

foto 857-861-865-870-874-881-882-885-890-895-913-914-920-925

De camping waar staan is zeker niet verkeerd en ons uitzicht over de zee prachtig. Het is een graadje of 10 met een zonnetje erbij. We staan nauwelijks of het regent alweer, maar de zon schijnt gewoon door.

foto 934-935

Om kwart voor zes worden we in het restaurant verwacht voor een gezamenlijk diner en het is droog als we de 50 meter overbruggen. Het eten is prima, moet weliswaar wat snel omdat we weg moeten zijn als de grote meute komt eten, maar oké, no problem.
Morgen vrije dag, stukje fietsen?

Zondag 24 augustus 2014, dag 17.
De zon hoog aan de hemel, af en toe een klein buitje bij een graad of 10.

Na een echt zondags ontbijt trekken we de wandelschoenen aan, want achter de Spar ligt de chocoladefabriek, Cocoa Mountain. Dat klopt wel, maar als we na de Spar al een dikke mijl gelopen hebben komen we Herman tegen: als je doorloopt tot bovenop, dan denk je, verdorie wat moeten we nog een eind…. en dat is ook zo ha ha!
Als we bij de groep oude barakken die nu door artists en de chocoladefabriek in gebruik genomen zijn, lopen we een paar winkeltjes door en stappen dan eindelijk naar het terras waar ze die lekkere warme chocolademelk serveren. En inderdaad, de moeite waard. Bovenop ligt gewoon een laag vloeibare echte chocolade die langs de rand druipt. Echt lekker.

foto 950-951

Als we later de ongeveer 3 mijl weer terug gelopen zijn, schijnt nog steeds de zon en zijn we nog steeds niet nat geworden.
In de loop van de middag heb ik de fiets eraf gehaald en ben naar Smoo-cave en omgeving gefietst. Thea zat bij Tonny te kletsen in het zonnetje. De grot is een enorm gat in de kalksteen en bestaat uit 3 delen. Echter deel 2 en 3 waren afgesloten vanwege overvloedige regenval en daardoor een weggeslagen pad door de grot. Dat was nu in reparatie. 

foto 959-962-963-978

Voor het eind van de middag was een spontaan borreluurtje in de bar afgesproken, ook gezellig.

Maandag 25 augustus 2014, dag 18.

Gisteren bij de Tourist Info hing het weerbericht: t/m woensdag sunny met temperatures between 14 en 16 degrees. Dat is vandaag helemaal waar geworden: geen druppel gezien en de hele dag een vriendelijke zon, waardoor de kleuren op de foto’s toch net iets mooier worden.

foto 980-1000-1005-1010

We hebben een korte route: van Durness naar John o’Groates van 165 km. We besluiten, door ervaring wijs geworden, niet de mogelijke alternatieve routes te kiezen die we op de kaart gezien hebben. Maar goed ook. Heel veel kilometers single-track roads waar je een gemiddelde kunt halen van 25 km per uur, tegen op de 2-baans wegen een gemiddelde van 60-70. 
Onderweg rijden we nog even naar Farr (leuke symboliek, de weg houdt daar gewoon op), zien we de stilgelegde kerncentrale van Dounreay en lopen we nog naar the Castle of Mey, waar prins Charles nog regelmatig komt. Vandaag toevallig niet.

foto 1016

Omdat we de camper ongeveer gelijk met Rini en Rina parkeren, lopen we samen op naar het kasteel en gluren de dames door de ramen naar binnen. Het kasteel sluit de poorten om 16 uur, dus zijn we te laat om nog binnen rond te kijken. Dan is het wel even schrikken als ineens de voordeur opengaat en een mevrouw zegt “Hello?” Na de uitleg: “we were too late to get tickets” en de vraag aan haar “My husband asks (Rini en ik stonden een stuk verderop toe te kijken) if you are the Queen-mum?” was alles prima en zei ze “ Oh no, I woudn’t like to be a member of the family”, in het midden latend waarom niet.

foto 1019-1022-1020-1024-1025

Maar zo is het toch weer dik 17 uur als we op Camping and Caravaning Park John o’Groates landen. Weer een plek met een schitterend uitzicht, nu op de Orkney eilanden. Een mijl of 2 verderop ligt de vuurtoren die op het meest noordelijke (vasteland) puntje van Schotland ligt.

’s Middags hadden we eindelijk even gelegenheid na de inkopen in de coffee-corner van de Tesco supermarkt in Thurso met de laptop en een goede kop koffie de mail bij te werken en ons reisverslag tot dan toe te versturen. Alle Tesco’s hebben gratis wifi in de winkel. Die snappen tenminste hoe zoiets geregeld moet worden.

Vanuit de camper kijken we uit op de Pentland Firth, de zeestraat tussen het vasteland van Schotland en de Orkney eilanden. Berucht om de stormen en de stroming van wel 13 mijl/uur. Daar valt niet meer tegenop te zwemmen. Als het donker wordt tellen we misschien wel 10 vuurtorens en komen er een paar helder verlichte schepen langs op grote afstand.

Schitterend uitzicht na een idem route weer vandaag.

foto 1033-1036-1040

Dinsdag 26 augustus 2014, dag 19.
Km-stand: 67263
Prachtig weer: de zon hoog aan de hemel en zo’n 11 graden als we vertrekken naar Inverness. Het zijn zo’n 240 km (zonder extra’s) maar alles over 2-baans wegen. Geen single-track roads vandaag, dus alle tijd. Kunnen we eerst nog naar Duncansby Head, de meest noordelijke punt van het Schotse vasteland….. over een heel stuk single-track road. Op het eind staat de vuurtoren en verder alleen schapen en vogels.

foto 1049-1046–1055

De eerste plaats die we dan passeren is Wick, een vissersplaats. We rijden er doorheen maar vinden het niet de moeite waard om uit te stappen. Een uurtje later staan er 3 campers op een P-plaats gezellig met elkaar koffie te drinken. Van daaruit kun je naar een ooit-dorp lopen onderaan de kust. We gaan dus kijken, maar draaien voor het eind van de flinke wandeling weer terug. We zouden nòg een heel stuk naar beneden moeten lopen en dus weer omhoog.

foto 1049-1053-1061

Weer op weg genieten we weer van de prachtige plaatjes waar we langs rijden.
Dan komen we bij kasteel Dunrobin, naar men zegt het mooiste en rijkste kasteel van Great Brittain. Inclusief mooie tuinen en een roofvogelshow. Klopte allemaal.
De valkenier deed de show heel leuk met leuke grapjes, verweven door de wetenswaardige feiten over roofvogels. Bijvoorbeeld dat die valk 80 plaatjes per seconde kon verwerken met zijn ogen (de mens maximaal 20), op 100 meter afstand zijn baasje kon horen praten en met 240 mijl/uur op zijn prooi afvloog. 

foto 1069-1074-1081-1082

foto 1089-1095-1097-1098-1099-1101

In het kasteel mocht je zoals zo vaak weer niet fotograferen. Wanneer krijgen die mensen door dat dit een heel erg achterhaald gegeven is en in de rest van Europa al lang afgeschaft is? Gelukkig liepen er weinig livreiers rond en hebben we de nodige foto’s kunnen maken. Na het bezoek aan de shop (cadeautjes, een kookboek en een boek over de history van Scotland) lopen we terug naar de camper en permitteren ons nog een kop koffie voordat we verder rijden. Maar dan is het al dik 4 uur.
Toch besluiten we de alternatieve route te rijden over de single-track road van 6 mijl langs de waterval van Shin. Soms zag je daar de zalm tegen de waterval op springen, waar je als mens absoluut niet tegenaan zou kunnen komen.

foto 1117-1119-1114

Om 18.30 arriveren we op de stadscamping van Inverness. Precies op het moment dat de briefing over de mogelijke deelname aan een whisky-trail afgelopen was. Maar daar wilden we toch al niet aan meedoen, dus geen probleem.
In tegenstelling tot de vorige campings, staan we hier tegen de weg aan en een stukje verder is de kermis. Tegen de verwachting in hebben we toch prima geslapen, zonder wekker, want morgen is een vrije dag.

TERUG NAAR BOVEN

Woensdag 27 augustus 2014, dag 20.
Het is 11 graden, onbewolkt met een felle zon als we wakker worden. Een gekookt eitje gaat er wel in en we pakken dan de fiets voor een tochtje naar Inverness. Een mooi pad over de 2 eilanden in de rivier Ness.

foto 1126-1127

We komen als vanzelf bij Inverness Castle terecht van waaruit je een mooi uitzicht over de hele stad hebt. Het gebouw zelf kom je niet in en misschien maar goed ook, want daarin zit het bureau van de sheriff (heet echt zo) en de rechtbank. Er stonden enkele boevenwagens te wachten om hun cliënten terug te brengen naar het cachot (komt uit een van de vele intussen opgeloste puzzels)

foto 1130-1133-1140-1141-1143

Hele aardige stad waar in een hèèl kleine muziekwinkel een Ierse (!) fluit aan de vingers blijft hangen. Liever een doedelzak gekocht, maar die is gewoonweg te duur: vanaf een dikke 1000 pond.
Een kop koffie en een scone met butter and jam later, vertrekken we weer. Even langs het toeristenbureau en dan fietsen we een toeristische tour langs het Caledonian Canal. Op fietsgebied kunnen de Schotten nog veel leren. Eigenlijk sowieso het toerisme betreffende. Als ze met de reclame daarvoor net zo zouden omgaan als met hun gras overal, zou je hier in het hele land over de toeristische koppen kunnen lopen.
Enfin, misschien maar goed zo.

foto 1149-1150-1156-1157-1158

Rond 3 uur zijn we terug op de camping en gaat gelijk de korte broek aan met een t-shirtje. Gevoels-temperatuur in de zon minstens 30 graden.
Dus toen om 5 uur het gezamenlijke verjaardagsfeestje van 4 jarige medereizigers begon, smaakte het bier prima, en de hapjes erbij ook. Morgen verder naar Pitlochry.

Donderdag 28 augustus 2014, dag 21.
’s Nachts heeft het weer even geregend en ’s morgens is het helemaal bewolkt bij een temperatuur van zo’n 13 graden, maar het voelt helemaal niet koud aan.

We zijn op tijd weg, maar staan gelijk “in de file” op de camping om water bij te vullen. De kraan loopt zo langzaam, dat we onze eigen tank maar voor 75% vol maken en niet verder willen wachten.
We gaan eerst naar Loch Ness. De route vandaag kan het hebben dat we eerst een bezoek brengen aan Drumnadogit waar het Nessie-museum staat. Maar we vergeten Janssen aan te zetten om ons de weg te wijzen en dus rijden we een half uur zoekende door de stad. Als we dan eindelijk toch bij het meer komen, hangt daar een onheilspellende sfeer, helemaal passend bij het beeld van Loch Ness. In het museum wordt in een zestal stappen uit de doeken gedaan dat het monster eigenlijk niet kan bestaan…., of toch wel?

foto 1165-1166-1167-1168-1171

Op de terugweg richting de route klaart het steeds meer op, totdat er een vriendelijk zonnetje verschijnt dat zich de hele dag regelmatig laat zien. Pas eind van de middag hebben we nog een beetje regen.

Als we Inverness uitrijden, komen we langs de Tesco met tankstation. Daar is de diesel altijd gegarandeerd goedkoper en met een klantenkaart kun je nog extra korting krijgen. Voor degenen die nog naar Engeland/Wales/Schotland gaan: vraag alvast thuis de klantenkaart aan. We tanken bij km-stand 67559 24,89 ltr voor £1,29.9/liter. Prijsverschillen vandaag gezien tot 15 pence!

We gaan verder naar Fort George. Oude vestingwerken, maar ook nu nog gedeeltelijk in gebruik bij het leger. We besluiten omwille van de tijd niet naar binnen te gaan, maar smeren een boterham en trekken daarna verder naar Nairns. Bij Elgin slaan we af de Whiskytrail route op langs de rivier de Spey. 

foto 1173-1175-1180-1181-1183

Vlak voordat we de whisky-hoofdstad van Schotland Dufftown bereiken, komen we bij de grootste en bekendste distillery; Glenfiddich.
We parkeren de auto en gaan aan een rondleiding meedoen. Enkele wetenswaardigheden:

136 miljoen liter whisky per jaar, 146 opslagplaatsen/-loodsen in de omgeving, maar 1 soort wordt gedistilleerd in Glasgow alle andere hier ter plekke, water van een eigen bron iets verderop gelegen, al 150 jaar in familiebezit, malt-whiskey van 12-15-18 jaar oud, diverse andere specialiteiten, 6 fulltime vatenmakers (vaten zijn casks) maken samen zo’n 150 vaten per dag, ze bezitten in Noord-Portugal grote eiken-bossen om voldoende vaten te kunnen maken, verreweg de meeste gebruikte vaten worden geïmporteerd uit Amerika (oude Bourbon-vaten), Spanje (oude sherry-vaten) want die geven de whisky de goede flavour, wat in de fles zit is altijd een mix uit een eikenhouten marriage-vat waar de whisky nog minstens 4 maanden in zit alvorens gefilterd de fles in te gaan. We kopen een paar soorten, dat kun je toch niet laten staan!

foto 1186-1189-1193-1198-1195-1196-1199-1200

Het is al bijna half zes als we weer rijden en dan moeten we nog minstens 100 mijl. Sommige stukken zoals zal blijken single-track road, andere stukken die als voorbeeld gediend hebben voor de hully-gully op de kermissen.
Van Dufftown via de B9009 naar Glenlivet (whisky!) naar Tomintool en rijden zo het Cairngorms National Park in, onderdeel van de Grampian Mountains. De afkorting B976 brengt ons op de A93, vlakbij Balmoral Castle. Daar moeten we natuurlijk even gaan kijken en als we de poort gevonden hebben staat daar een heel vriendelijke politieman om die te bewaken. In een leuk gesprekje vertelt hij dat de koninklijke familie thuis is. Op de vraag of het kasteel vanuit een of andere plek te fotograferen is, wordt ontkennend geantwoord. Een bevestiging krijgen we op de veronderstelling dat we wel geen “authorised people” zullen zijn die wel door de poort mogen. Helaas. We mogen hem wel op de foto zetten, samen met de ingang. 

foto 1215

We vervolgen onze route door het National Park: alweer helemaal anders dan andere plaatsen en zo fantastisch mooi. 

foto 1216-1205-1220-1227

En zo komen we om dik half negen aan op de camping na een eigenlijk geplande route van 140 km en een rijtijd van 3,5 uur. Het ging vandaag toch heel anders, gelukkig. Even een soepje en de restjes van dezer dagen en klaar.

TERUG NAAR BOVEN

Vrijdag 29 augustus 2014, dag 22.
Km-stand 67798, totaal 3350 km gereden en dat verandert de komende dagen ook niet.
We staan 3 nachten op weer een prachtig verzorgde camping bij Pitlochry. Geen grassprietje ligt verkeerd en we hebben WiFi.
Het weer: de hele dag rond de 14 graden en tussen de buien door af en toe droog.

Tsja, wat doe je op zo’n niet ingeplande dag? Later opstaan (want het regent toch), ontbijten, route naar Edinburgh bekijken en alternatieven bekijken, boek lezen. ’s Middags lopen we naar het Festival Theatre (veel voorstellingen) en van daaruit naar de dam in de rivier de Tummel, waarlangs een hele grote vistrap gebouwd is, speciaal voor de zalm. Schotland is zalmland. Dat hebben we al op diverse plaatsen gezien; er wordt veel geld in speciale programma’s gepompt om de visstand goed te krijgen en te houden.

foto 1230-1233-1236-1243-1245

Over de dam lopend kom je richting de winkelstraat in Pitlochry. Gezellige straat, waar helemaal op het einde de whisky-distillery van Bell ligt.
Om 17 uur is er een korte briefing over het bezoek aan de highland games in Dunkeld, dat morgen op het programma staat. Een uurtje later opent de fish- en chips kraam de luiken, net voor de poort van de camping zodat het avondeten ook weer geregeld is.
Omdat we hier een redelijk goede WiFi verbinding hebben, kunnen we eindelijk even face-timen met Thomas en Monique en Tessa, Hanna en Fee. Liv was al naar bed.
Het regent weer pijpenstelen, maar voor morgen is beter weer voorspeld….????

Zaterdag 30 augustus 2014, dag 23.
Of het zo moet zijn: de hele dag zonder regen en zeer regelmatig een lekker zonnetje. We vertrekken met de lijnbus voor £ 4,35 pp retour naar Dunkeld. Tegelijk vertrekt ook de snelbus voor een prijs van £ 11,50 pp enkel, geen moeilijke keuze dus.

foto 1249

In Dunkeld vinden voor de 150e (!) keer de Highland Games plaats. Er zijn nogal wat verschillende wedstrijden op een groot grasveld aan de rand van het dorp. Je kunt aan alles merken dat het met veel liefde en routine georganiseerd is. Wat je ook ziet: op het einde van de dag ligt er nog steeds nergens rommel op de grond. Er staan de “normale” kraampjes langs de kant. Drinken en eten, reclame voor en paar (sponsorende) bedrijven, natuurorganisaties en aan het begin van de weg naar de ingang zowel de Yes als de No politieke partij. Yes staat voor een zelfstandig Schotland, No voor de situatie laten zoals ze is, onderdeel van the UK.

De spelen zijn echt heel leuk. Naast de traditionele sporten zoals kogelstoten, gewichten gooien, hamerslingeren en niet te vergeten het boomstamwerpen, ook andere sporten zoals rennen en wielrennen. Uiteraard alles in verschillende gewichten, afstanden en leeftijdscategoriën.
Daarbij de danswedstrijden door vooral meisjesgroepen, de individuele piper-kampioenschappen en de piper-bands met als hoogtepunt om 15 uur heel ceremonieel het afschieten van het kanon. Een half uur later trilde de grond nog van de knal.
Als zo’n doedelzak niet zo erg duur was, begon ik er alsnog aan. Prachtig gezicht die bands en enkelingen in die traditionele schotse rok-klederdrachten.

De hamburger die we ter plekke nuttigen was voldoende om de rest van de dag mee door te komen 🙂 Rond half zes zijn we terug op de camping voor een rustige avond, de conditie is wel op nu.

foto 1250-1251-1254-1255-1257-1259-1267-1270

Morgen via de eigen alternatieve route, die intussen zowat iedereen wil rijden, naar Edinburgh.

TERUG NAAR BOVEN

Zondag 31 augustus 2014, dag 24.
Een zonnige dag vandaag.

We rijden op tijd weg, zonder de gebruikelijke zondagse spek met eieren.
Van Pitlochry over de 8019 naar Tummel-Bridge en Aberfeldy langs Loch Ty. Leuke dorpen met mooie uitzichten onderweg. Smalle tot zeer smalle wegen. Een van de reisgenoten blijkt later na 6 km. omgedraaid te zijn omdat het te smal was. Tussen de middag stoppen we in de buurt van Callander en nuttigen alsnog ons ‘normale’ ontbijt.
Onderweg komen we langs het dorp “Dull”, volgens het bord aan de ingang gelieerd met de plaats “Boring” in de USA.
We passeren Menzies Castle, nu eens niet gelegen bovenop een hoogte, maar aan de rand van een uitgestrekt landbouwgebied.

foto 1270-1281

In een van de dorpen moeten we stoppen voor een verkeerslicht omdat het verkeer over de brug niet tegelijk erover kan, te smal. Staat voor ons een Jaguar 2.5 AWD met daarin een meneer en mevrouw van ‘het oude geld’ zo te zien. Beide waarschijnlijk ruim boven de 80 en zij achter het stuur.

foto 1284-1285

De stad Stirling rijden we in op de navigatie die ingesteld staat op het kasteel en die ons dan ook door de nauwe straatjes tot voor de deur brengt, alwaar een grote parkeerplaats is. Toch draaien we om (te weinig tijd om het kasteel te bezichtigen) en zien dus de hele stad vanuit onze eigen woonkamer, zeker de moeite waard.

foto 1287-1289-1291-1295-1299-1300-1304-1311-1313

Een stuk verder komen we bij het Falkirk Wheel: een botenlift die een hoogte van 35 m overbrugt tussen de lowland canals. Na het lage gedeelte zitten er ook nog een paar stuwen in het kanaal.

foto 1314-1315-1316-1318-1319-1323

Al met al is het bijna zes uur als we op de camping arriveren en is de briefing voor Edinburgh net voorbij. Net voor ons en even na ons arriveren er ook nog 2 campers, dus zijn we apart bijgepraat over ‘hoe naar Edinburgh’ morgen. We permitteren ons uit eten in de naastgelegen Stable Bar. Niet zo bijzonder, maar na een lange dag zitten, uitstappen, foto’s maken en vooral kijken en dat allemaal in veelvoud, is het wel lekker om niets meer te hoeven doen.

Maandag 1 september 2014, dag 25.
De dag begint weer met een beetje zon, wakker-worden-temperatuurtje van 14 graden. Prima voor een stadsbezoek dus.

Rond 10 uur lopen we met een hele groep naar de bushalte voor lijn 11 naar het centrum. De bus (kost £ 1,50 enkel of £ 3,50 voor een dagkaart) komt om de 10 minuten en doet er ongeveer een half uur over naar Princess Street, de eerste straat van de New Town. Die intussen ook al weer 150 jaar of zo oud is. In de Old Town ligt Edinburgh Castle en de Royal Mile, de straat die de berg afloopt vanuit het kasteel.

foto 1330-1333-1336

Vanuit de bus zien we ook dat de scholen weer begonnen zijn: alle kinderen in hun schooluniform op de speelplaats. Per kind zit er toch nogal wat verschil in: hemd in of uit de broek hangen, een iets andere trui, maar wel alles in dezelfde combinatie. De middelbare school-kinderen in zwart met blazer en rokjes, van lang tot erg kort.

We nemen de hop-on, hop-off toeristische city sightseeing-bus (prijs van de kaartjes zat in de reis). Enfin, we zien heel veel, al dan niet vanuit de bus. Maar voornamelijk niet vanuit de bus, maar lopend. De hop-on bus vinden we geen aanrader: bovenin zie je alles vanaf een hoogte van 3 meter en beneden wordt het uitzicht beperkt door de bus zelf. Beter een dagkaart kopen en alles via de lijnbussen doen.

In eerste instantie valt de stad een beetje tegen, maar als je wat beter kijkt is vooral de old town heel interessant. Wat hebben we allemaal gezien? Het Edinburgh Castle, 

foto 1341-1353-1360-1361-1364-1374-1346-1350-1362-1393

het speelgoedmuseum, de cathedraaal, een heel ingewikkeld station met mall, veel goede winkels.

foto 1396-1411-1401-1412-1415-1418-1424-1431-1433-1435-1436-1440-1446-1458-1464-1470

We komen tegen 8 uur terug op de camping (als laatste?). Nogal moe van het lopen en kijken.

Dinsdag 2 september 2014, dag 26.
Bewolkt vandaag, een graad of 14, oplopend naar 18-20. Weer een prima dag voor de stad dus.

Nu we weten hoe het allemaal werkt kopen we een dagkaart en stappen weer uit op Princess Street. We lopen naar Daverley Bridge waar het kantoor van de bussen en trams zit en pikken een plan op met alle lijnen van de stad. Vervolgens stappen we 20 minuten voor het ticket verlopen is nog eens op de hop-on bus en stappen uit bij het (gratis te bezoeken) Scottish National Museum. Gezien de plannen die we hebben blijven we niet te lang en na een kop soep stappen we op lijn 35 naar het Scottish Parliament, waar ook Hollybrood House bij ligt, het officiële paleis van de koningen in Schotland. We doen het met de buitenaanzichten en gaan met de  bus verder naar Seaview Terminal, waar het Royal Yacht de Brittania aangemeerd ligt. Dat gaan we uitgebreid bekijken, incl. een kleine high tea (lees koffie) aan boord.

foto 1472-1478-1483-1485-1487-1489-1493-1494-1496-1498-1501-1504-1507-1514-1516-1523-1526-1529-1533-1546

Op de terugweg gaan we toch nog even de stad in, want die popjes voor Fee en Liv die we gisteren gezien hebben, móéten we hebben….  en in die andere winkel… enz. enz.
We hebben dus geen problemen meer met het Schotse papiergeld dat je blijkbaar in Engeland niet meer kwijt kunt, het is namelijk allemaal op!

TERUG NAAR BOVEN

Woensdag 3 september 2014, dag 27.
Km-stand bij vertrek: 68039, 3591 km onderweg.
Het weer: ’s morgens weer 14 graden, overdag ongeveer 20. Weinig zon, maar droog.
De route: brengt ons vandaag terug naar Engeland. Via de grens.

foto 1551-1556-1559-1560-1561-1563-1566

Het einde van de reis begint te naderen.
En wat moet je daar dan over zeggen? In ieder geval durven we nu, we zijn toch over de grens 🙂 te zeggen dat er in Schotland heel veel slechte wegen zijn, ofwel héél weinig goede. Van die weinige goede zijn er heel veel gemaakt met een soort asfalt van heel grove grind en dat maakt dus in en buiten de auto heel veel lawaai.
We begrijpen nu een beetje beter waarom de Yes-party zegt dat Schotland een heel rijk land is, aan de wegen geven ze het in ieder geval niet uit. Overigens zeggen ze ook dat een paar andere kleine landen, ze noemen o.a. Nederland, nog rijker zijn. Nou ja, wij hebben in ieder geval héél érg véél betere wegen.

De eerste stopplaats is Jedburg met een ruïne van een Abbey die we uitgebreid op de foto zetten. Mooie plaats. Een stukje verder passeren we de grens met Engeland bij Carter Bar, waar je een prachtig viewpoint hebt, compleet met een piper die daar zijn eigen CD’s staat te verkopen.

foto 1578-1582-1585

Bij toeval komen we terecht in Corbridge omdat we dringend moeten tanken. Een heel leuk dorp om te zien en veel meer de moeite waard dan Hadrian’s Wall waar we wat later naar toe rijden. Die romeinse muur die gebouwd is door keizer Hadrian als meest noordelijke grens van het Romeinse Rijk in het jaar 122 na Chr. is hier en daar in het landschap nog te zien. De bedoeling was dat de muur 117 km van kust tot kust zou lopen, met iedere 1,5 km een fort en daartussen 2 wachttorens.

foto 1593

Het landschap van Northumberland is weer heel mooi en over het algemeen nogal leeg. Hier en daar wat bomen, een klein dorpje en veel landbouw.
Als we bij Darlington op de A1/M1 terecht komen is het zo gepiept: onvoorstelbaar hoe snel je ook alweer 100 km kunt afleggen. Dat zijn we niet meer gewend.
We staan nu op een camping bij Boroughbridge waar geen grassprietje verkeerd ligt, heel Engels dus.

Als we tegen zes uur als allerlaatste arriveren zit er al een heel stel met elkaar te borrelen. Op enig moment gaat het gesprek over “de reis”. Verschillende deelnemers zijn het erover eens dat het allemaal niet goed is/was. Men is het niet eens waardoor dat komt: door de reisleiding of door het weer èn de reisleiding. Wel zijn ze het eens over het gegeven dat de leiding veel meer had moeten doen. “Dit hadden we ook zelf gekund, de NKC heeft geen toegevoegde waarde gehad.” Daar zit wel degelijk wat in, van de andere kant geldt dat niet zozeer voor ons. Wij hebben geen zin in iedere avond “feestje” en/of iedere dag de belangstellende vraag of “alles nog goed?” is. 

Wat wel gekund had: een betere begeleiding mbt de routes = meer tips en/of alternatieven, bij Fort William wist de leiding niet dat een dagkaart goedkoper was dan een retour, waarom de kosten voor het openbaar vervoer door iedereen apart laten betalen, de rit met de stoomtrein had ook in een compleet afgehuurde wagon voor ons gekund, de overtocht terug had ook een open ticket kunnen zijn, een whisky-excursie voor de hele groep had geregeld kunnen zijn, iemand zei “de leiding is zelf op vakantie” en dat klopt denk ik, …. 
Laat tzt iedereen zijn eigen evaluatie maar indienen.
Wij hebben een geweldig mooie vakantie gehad, het weer had niet beter gekund. Nou, misschien toch een heel klein beetje maar dan hadden we misschien veel last van die midgets gehad.
Ieder nadeel…

Mogen rijden we nog een dag, ’s avonds afscheidsdiner en vrijdag nog een dag in Cambridge en dan zaterdag op de boot naar huis. Maar zover is het nog niet.

Donderdag 4 september 2014, dag 28.
Km-stand bij vertrek: 68379
Het weer: prima om te rijden
De route: naar Huntingdon, vooral over A-wegen. Doorrijden dus.

We komen eindelijk ook eens een beetje vroeger op de camping aan: tegen half drie zijn we er. Dat komt omdat we onderweg geen bezichtigingen meer gedaan hebben, ook niet naar het National Railway Museum of het poppenmuseum!

foto 1604-1609-1611-1621

We besteden de tijd aan een beetje luieren, boek lezen enz. Maar dan kriebelt toch ook weer een klein beetje het “kijken wat hier in de buurt is”-gevoel en pak ik de fiets. Vanuit de camping het voetpad naar …, ja naar wat? Na een paar honderd meter houdt het pad net niet helemaal op, maar gaat als 10cm-paadje verder tot….. midden op de golfcourse. Dan maar langs de kant van de greens de uitgang zoeken. Die zal wel daar achter bij dat torentje ergens zijn. Dus niet. Na een hele boel geploeter staat daar een golfkarretje met 2 mannen waarvan er een de bomen aan het bekijken is en van alles opschrijft. De ander vraagt of ik “lost” ben en dat bevestig ik met “I haven’t the faintest idea where I am…” Dat werkt natuurlijk altijd. Na een uitgebreid gesprek over onderhoud van golfbanen, het verschil tussen England and the Netherlands enz. mag ik achter hun karretje aanfietsen en brengen ze me naar de straat. It’s better that I bring you there because the guy who lives there is a bit …. en vul maar wat in. Zoiets van eigenaardig of zo.
Dan is het tijd voor het afscheidsdiner ’s avonds in de naast de camping gelegen Brampton Mill.

foto 1625-1626

Marijke en Ineke evalueren de reis een beetje en memoreren de belangrijkste gebeurtenissen. De laatste van vandaag is een minder prettige: Ben is vanmorgen met hoogstwaarschijnlijk een tia met sirene naar het ziekenhuis gebracht. Gelukkig waren ze nog op de camping (wij waren al weg) en is het niet onderweg gebeurd. De laatste berichten zijn dat het na een paar uur iets beter ging, voor de rest is het afwachten.

TERUG NAAR BOVEN

Vrijdag 5 september 2014, dag 29.

Heel vroeg vertrekken er al 2 stellen naar Dover. Die willen graag morgen zeker thuis zijn en niet alles achter elkaar moeten rijden.
Wij gaan niet al te vroeg met de eigen camper naar Cambridge. In Trumpington kunnen we op een P&R de camper parkeren en met de bus de stad in (en terug): alles bij elkaar voor £ 6,40. Daar kun je toch niets van zeggen.
Een prachtige stad met heel veel oude gebouwen in een prima staat. Dat wordt voornamelijk betaald door de entrees denken we, omdat je op een héél enkel gebouw na, overal moet betalen. Gemiddelde senior-prijs £ 5,- pp. Overigens zijn de grote musea gratis!
Je kunt wel zien en dat geldt voor heel Engeland/Schotland, dat de 2e wereldoorlog hier niet geweest is. Aan de ruïnes van zo veel kerken en abdijen is wél te zien dat het in het verleden anders geweest is…..

foto 1630-1631-1632-1643-1650-1654-1659-1660-1666-1668-1672-1676-1678-1703-1710-1721

Wie hier wel geweest is, is DCI Lewis. We zijn zeker op een paar plekken geweest waar het er heel bekend uitzag, komende uit een van de detectives op TV. Op één plek zag ik het lijk nog bijna liggen waar Lewis bijgeroepen was om de moord op te lossen.
Tussen de middag lunchen we in een fair-trade restaurant, “run by volunteers and handicapt people”. Een kop pea soup and an omelette with mushrooms and ham or cheese. ’s Avonds hebben we nog geen honger….
Als we terug zijn op de camping zitten Herman en Ceciel en Wieger en Tonny nog gezellig buiten. Dus, stoelen gepakt en het laatste restje vakantie weggekletst. Morgenvroeg komt assistent-reisleider Wim om 6 uur iedereen wakker rammelen. De boot gaat om 12.05 uur en iedereen wil graag mee.

Zaterdag 6 september 2014, dag 30 en laatste.
Km-stand bij vertrek: 68724.

’s Morgens om 6.03 uur wordt er volgens afspraak op de deur (?) van de camper geklopt. Het is de bedoeling dat we rond 7 uur wegrijden richting Dover. Dat lukt ruimschoots en conform de aanwijzingen van Janssen (de stem van de navigatie) rijden we de route. Het is redelijk levendig, maar toch rustig op de weg. We stoppen om de laatste ponden in de tank te gooien en voor een kop koffie. Rond 10 uur arriveren we in Dover en moeten doorrijden bij de ingangscontrole. Er is geen stopmogelijkheid ruim voor en zeker ook niet in de terminal. Dat komt in dit geval goed uit: we kunnen met de boot van 11.10 mee, i.p.v. die van 12.05 (13.05 NL-tijd). Onderweg was het al behoorlijk grijs, op zee zoveel dat er geen foto meer te maken viel.
In Calais moeten we tanken, we eten een boterham, drinken onderweg nog een kop koffie en zijn tegen 19 uur thuis. Alles goed gegaan.

We kijken terug op een mooie vakantie in een schitterend land.

Km-stand bij aankomst: 69304. Totaal gereden: 4856 km.