Het is zaterdag 10 april 2021, druilerig weer en we zitten al meer dan 1 jaar in de corona-pandemie. De camper staat al veel te lang stil en het wordt dus tijd om weer wat te ondernemen. Het is jammer dat er nog steeds geen terrassen, restaurants en musea open zijn maar daar gaan we toch maar niet meer op wachten.
Net als vorig jaar hebben we van Camperstop een route gekocht. Dit keer gaat die vanuit Zeeland langs de kust naar boven en langs het IJsselmeer weer terug. De camper is al bijna klaar voor vertrek. De rest komt nog en dan is het hopelijk a.s. dinsdag beter weer als nu.

Dinsdag 13 april 2021 is het alweer als het eerste stukje van het verhaal verder gaat. We zijn richting Nijmegen / Rotterdam gereden en zo terecht gekomen in Varik voor de eerste overnachting op een hele mooie camperplaats. Die ligt buitendijks aan de Waal op ongeveer 1 meter boven waterniveau met een heel erg weids uitzicht. Druk scheepvaartverkeer op de rivier met vooral de 6-baks-duwvaart die indruk maakt. Het is koud, maar droog en de zon schijnt regelmatig.

Als we op woensdag wakker worden is het weer niet veranderd en vertrekken we na de koffie naar Jachthaven Strijensas aan het Hollands Diep. Bootjes kijken, boekje kijken enz. Morgen beginnen we aan de echte tour in Vlissingen.

Donderdag 15 april 2021. Lekker zonnetje, nog maar 8º.
Vanmorgen zijn we de grens met Zeeland gepasseerd. Gelukkig hoeven we niet in corona-quarantaine bij het passeren van provinciegrenzen. Het zijn niet zoveel kilometers die je hier per dag moet rijden, maar je ziet wel mooie landschappen in ons kleine landje. We komen op ons dooie gemakje al voor de middag aan op de camperplaats in Zierikzee bij een winkel van Dorcas. Een organisatie die zich belangeloos inzet voor de armen van de wereld.
Na de middag wandelen we naar het stadje. Ondanks dat er niet alles open is zoals musea en veel winkels is het er in het centrum – met markt – toch nog gezellig. Leuk stadje met veel monumenten.

• 

• 

• 

Als we daar rondlopen, camera in de aanslag, worden we aangesproken door een leuke meneer die de tip geeft om een foto te maken van het oude stadhuis vanaf de muziekkiosk, midden in het Havenpark.
En passant wijst hij ons op het vrijpoortje met een ‘origineel straatnaambord van de gemeente Zierikzee’, waarna een gedicht volgt over het Vrijpoortje. En dan blijkt dat ‘vrij’ staat voor ‘vrijen’ en niet voor ‘vrij’. Het gedicht vervolgt met een heel grappig verhaal over mogelijke alternatieven mocht het onder het vrijpoortje te vol zijn. Wel lachen.

• 

• 

• 

• 

Vrijdag 16 april 2021. We zitten in een weersituatie die erg stabiel is en continu wind uit het noorden blaast. Dat geeft een lekker zonnetje, maar ook gevoelstemperaturen van 5-10º. Hoe dan ook, beter dat dan 20º met regen.
Vandaag beginnen we vanaf onze camperplaats in Zierikzee met een fietstochtje door het Zeeuwse Schouwen-Duiveland, een kilometertje of 20. Wat is het hier overal leeg en dat valt te meer op omdat er nog niets op de velden staat en er nog geen groen aan de struiken en spaarzame bomen zit. De wind heeft vrij spel en handschoenen zijn geen overbodige luxe. Helaas liggen die thuis.
Na de middag vertrekken we richting Borssele waarbij de route loopt over de zeer imposante Zeelandbrug. Vlakbij de kerncentrale parkeren we. Dan wandelen we, al zoekend naar haaientanden of andere opvallende dingen over het strand. Dat is een opdracht uit ons routeboekje waarvan we intussen eigenlijk al besloten hebben om aan de competitie niet mee te doen. Maar de opdrachten blijven wel leuk en een leidraad.

• 

• 

• 

Op het einde van de middag gaan we op bezoek bij oud CNV-collega Jacob die in Ellewoutsdijk woont. Intussen ook gepensioneerd maar daarom niet minder actief. O.a. namens Natuurmonumenten fortwachter van het Fort Ellewoutsdijk en daar heeft hij dus een sleutel met een gigantisch formaat van. We krijgen een heel interessante privé-rondleiding met de hele achtergrondgeschiedenis. Het fort (gebouwd 1835-1839, zie ook Wikipedia) was bedoeld voor de bewaking van de Westerschelde als toegang tot Antwerpen, gebouwd in een tijd dat de Nederlanden ruzie met de Belgen hadden. Voordat het fort echter ingezet moest worden, werd het verdrag van Londen getekend en waren we vriendjes. Gebruikt is het daarna alleen in de tweede wereldoorlog door de Duitsers en daar zijn de sporen nog van terug te vinden. Ter plekke is ook nog de enige intacte Tobroek, een soort eenmansgeschutskoepel, ter wereld te vinden. Jacob mag dan wel fort-‘wachter’ zijn, maar moet wel meer doen dan wachten ofwel bewaken, zoals onderhoud en rondleidingen. Waarvan overigens ook zijn Ilonka een deel voor haar rekening neemt.
Na de wandeling met rondleiding een heel erg gezellige steengril-avond, veel te veel eer voor os eigenlijk, maar wel genieten.

• 

• 

Zaterdag 17 april 2021.
We rijden, wat alweer erg opvalt, door een leeg Zuid-Beveland naar Walcheren. Onderweg passeren we regelmatig kleine dorpjes, die er allemaal heel leuk uitzien. Op het platteland in dit gebied veel overgebleven bunkers.
In Zoutelande vinden we bij de Jumbo een P-plaats waar je het eerste uur gratis mag staan en wandelen we het dorp in. Binnen 3 kwartier zijn we terug en hebben we het gezien. Over parkeren gesproken: ze presteren het hier om een tarief van € 2,60 tot € 5,20 per uur te vragen ofwel dagkaarten van 14-26 euro. En waarvoor? Het dorp stelt absoluut niets voor, de boulevard is nauwelijks 100 meter en als je naar het strand wil moet je eerst een dijk van minstens 10 meter hoog over klimmen. Toch lopen er nogal wat mensen. Vreemd.
Een stukje verder ligt Domburg en we constateren na een paar rondjes rond het centrum dat het daar zo mogelijk nog erger is. Dat slaan we dus over.
We vinden een boerderij-minicamping annex camperplaats vlakbij Serooskerke voor een voor deze omgeving aangenaam tarief van € 15,-. Zoeken hoef je hier overigens niet, het lijkt wel of er geen boerderij zonder mini-camping is. Dat zien we overal als we een fietstocht maken rond Serooskerke en langs het Veerse meer.

• 

• 

Zondag 18 april 2021. We staan prima en besluiten dan ook nog een dagje te blijven: dit verhaal schrijven, boekje lezen, F1 enz.

Even terug naar afgelopen zaterdagmorgen. Jacob en Ilonka moesten op tijd weg en aangezien dan de poort van de tuin ook op slot ging, vertrokken wij om 9 uur van dit mooie plekje. Eerst ontbijten boven op de dijk bij het fort waar een mooie parkeerplaats ligt. Wel apart, kijkend over de Westerschelde zoals men vroeger dat deed achter de kanonnen.

Enfin, wij zitten zondag op Camping de Goudsbloem gewoon niks te doen. Oké, uitslapen, wat lezen, F1 en niet te vergeten ’s avonds Tatort kijken. En voordat je het weet is de dag alweer om en is het maandagmorgen 19 april. Eerst sanitair en alle water weer even bijwerken en dan gaat het richting Ouddorp over de Oosterscheldekering met het beroemde werkeiland Neeltje Jans. Een kermis van jewelste met bijbehorende parkeerplaatsen…., maar alles is Corona-potdicht. Voor diegenen die straks toch weer kunnen gaan: entree volwassenen € 25,-, kinderen € 15,- en niet vergeten een P-muntje aan de kassa te kopen anders kom je er niet meer uit.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een stukje verder zijn we bij de Brouwersdam, specifiek bij de Spuisluis. Want daar komen de zeehonden jagen op vissen, maar vandaag hebben ze ergens anders de lunch. Wij niet, door de viskraam ter plaatse wordt onze lunch klaargemaakt. Vis, gebakken en wel. Gelukkig hoeven wij er niet voor te zwemmen bij deze temperaturen.
Niet veel verder ligt de ‘bunkerroute’, onderdeel van de Atlantikwall in WO2. Wandelen dus door de duinen over duinzandpaden. In het hele gebied liggen meer dan 300 bunkers waarvan er op deze route een stuk of 15 te bezoeken zijn. Maar na 7 stuks is de conditie totaal op van het lopen in dit rulle zand. Maar goed, dat deel was ook wel interessant.

Via de haven van Stellendam gaan we naar Ouddorp waar we bij de VVV moeten vragen naar 2 BN’ers die hiervandaan komen. Maar helaas, ook gesloten dus. Een dezer dagen maar eens kijken of we er op een andere manier achter kunnen komen.
We zoeken een overnachtingsplek, camperplaats bij Camping de Schaapswei, uit bij Den Bommel. Dat ligt aan het Haringvliet t.o. het eiland Tiengemeten aan het Ventjagersgaatje op Goeree-Overflakkee in de provincie Zuid-Holland. Duidelijk? Anders zoek het maar op. Onderweg door het toch overal lege land presteert men het toch om een enorme file te creëren. Maar ook dat gaat voorbij.
Morgen gaat het verder via de Hoeksche Waard richting Hoek van Holland.

Dinsdag 20 april 2021.
Het verschil tussen Zeeland en Zuid-Holland is nihil, overal even leeg… totdat Rotterdam aan de horizon verschijnt, nadat we de Haringvlietbrug, de Heienoordtunnel en de Beneluxtunnel allemaal zonder file, achter ons gelaten hebben. Dan wordt het spannend want we willen naar de camperplaats aan de boulevard in Hoek van Holland. Gratis en maar 5 plaatsen. En wat zien we als we aankomen: er is er 1 vrij. Zoveel mazzel moet je hebben en dat geldt niet voor de 2 campers die nauwelijks 10 minuten later een plek zoeken, laat staan allen die daar nog achteraan komen.
Het is vandaag toch een beetje lenteachtig weer, alweer mazzel want we willen de fietsroute Atlantikwall gaan doen ’s middags. Een kleine 30 km langs de vele bunkers en aanverwante verdedigingswerken hier in de omgeving. Er zijn er veel opgeruimd, maar veel vanwege de kosten ook niet. Die liggen her en der verspreid, ook gewoon in de wat intussen woonwijken geworden zijn. Mooiste voorbeeld van hergebruik: een sjieke bungalow-villa met een knots van een bunker in de tuin, ingegraven en beplant en ook nog een grote garagepoort er in gemaakt. Helaas niet mogelijk om er een foto van te maken. Al met al een interessante tocht ondanks dat we niet àlles gezien hebben.
Als je er meer van wil weten klik op download voor alle info.

Woensdag 21 april 2021. Het is koud met een koude noordenwind en bewolkt vandaag als we wakker worden. Gelukkig staat rond de middag de zon weer hoog aan de hemel en is het niet meer koud, maar erg fris. Een wandelingetje naar het dorp is alles wat we vandaag doen, behalve bootjes kijken dan.

• 

• 

• 

• 

• 

Met een laatste foto van een van de veerboten naar Harwich die vlak voor onze deur voorbijvaart, vertrekken we. Eerst nog even langs de oude radartoren om die van dichtbij te zien, maar dat stelt niet zoveel voor, evenals de camperplaats die er vlakbij ligt. Dan stonden we aan het water toch veel beter, dat was echt een mooie plek.

foto 829

De tour gaat verder naar Kijkduin waar in de duinen een kunstwerk gemaakt is: “hemels gewelf”. Als je daarop gaat liggen en naar de hemel kijkt, kun je…. je daar van alles bij voorstellen, of zoiets.

• 

• 

foto 833 en 836

Dat we in de bollenvelden zitten kun je links en rechts wel zien, maar eigenlijk zijn we een fractie te laat hier. Op sommige velden zijn de bollen al ‘gekopt’.

foto 838

• 

We gaan voor de nacht naar de camperplaats in de jachthaven van Sassenheim. Dan op de fiets naar het dorp en bij de viswinkel een paar lekkere lekkerbekjes gehaald. Eigen frietje erbij bakken en je.
We zitten hier wel op een bijzondere plek: boten in de haven, boven de ingang van de jachthaven een dubbel-treinspoorviaduct, 100 m verder de autobaan en elke paar minuten een landend vliegtuig naar Schiphol dat 20 km verder ligt. Ondanks alles is het hier toch tamelijk rustig en ’s nachts zelfs stil.

foto 840

• 

Vrijdag 23 april 2021. Het weer is stabiel: zon en koude noordenwind bij een temperatuur van 11-14º.
Ook de bollenvelden zijn er nog. We willen in Velsen de sluisweg nemen, maar die is helaas afgesloten. Daar komen we veel te laat achter zodat we net als vele anderen in de rechtsomkeer-file terechtkomen. Dan maar door de Velsertunnel, een van de vele indrukwekkende bouwwerken om Nederland optimaal te kunnen gebruiken. In Zandvoort is bij het circuit niet veel te doen en dus gaan we bij het bord P – 10 euro het terrein op. Niemand te zien. Achteraan staat een poort open zodat we toch nog een stukje kunnen zien van een aantal racende auto’s. Gezien de verschillende autotypen zijn het waarschijnlijk mensen die een paar rondjes rijden gekocht hebben om even lekker te kunnen scheuren. Wij vinden de camper daar toch te jammer voor en benutten de tijd en de plek om een boterham te eten. Totdat ineens een onvermurwbare meneer ons wegjaagt omdat hij de zaak gaat afsluiten. Wij dus halverwege die boterham weg… en zien vervolgens die meneer wegrijden zonder nog een keer om te kijken of iets af te sluiten. Nou ja…

foto 845 en 856

• 

• 

Bij Wijk aan Zee parkeren we de auto in de duinen bij het beeldenpark ‘een zee van staal’. Dat ligt pal tegen het hekwerk van Tata-steel aan waardoor de mooie kunst omlijst wordt door de fabrieken en schoorstenen van Tata.
Wij buigen af naar Volendam, camperplaats Simonehoeve, alwaar ze klompen en kaas maken en verkopen. Een gratis plek, dus dat geld gaan we morgenvroeg uitgeven in de kaaswinkel. Vreemd is eigenlijk wel dat er in totaal maar 6 campers taan, terwijl er plek genoeg is.

Zaterdag 24 april 2021. Het blijft zonnig en met max 11º veel te koud voor de tijd van het jaar.
We zijn onderweg naar een tussenstop in Belfeld omdat morgen Liv’s verjaardagsfeestje is en wij a.s. maandag de coronavaccinatie gaan halen. Als we in Laren bij de beoogde camperplaats aankomen staat die ’s morgens om 11 uur al helemaal vol. Geen kans op een beschikbare plek. Maar dan komt het bericht dat het feestje niet doorgaat omdat Liv ziek is. Nou, dan gaan we toch gewoon weer terug naar de route enz.? Totdat ons invalt dat we maandag moeten prikken. Dan maar bellen om de afspraak te verzetten en jawel hoor, dat lukt. We mogen nu precies een week later komen.
Op naar de volgende camperplaats en een stukje terug naar de route: Vecht en Veld, dichtbij Weesp. De allerlaatste plek krijgen we nog, alle anderen na ons dus niets meer. De drukte ligt waarschijnlijk aan het begin van de mei-vakantie. Enfin, geluk gehad. ’s Middags maken we een koude fietstocht met flinke wind van bijna 25 km.

foto 860-862-864-870-2-4-6

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zondag 25 april. Gevoelstemperatuur vlg. weer-online vanmorgen 3º. Echte temperatuur 7º. Kijk even naar de datum: april en niet december of zo.

Als je zo door Nederland rijdt door en langs de dorpen en steden zie je ècht òveral aan de randen daarvan nieuwe buitenwijken liggen. Je vraagt je dan of er nog steeds zoveel behoefte aan nieuwe woningen is, maar dat kun je natuurlijk niet zien.
Wat je wel ziet zijn de overeenkomsten en verschillen tussen de verschillende wijken. Van puur oostduitse eenvormige straten en huizen van witte steen naar creatievere oplossingen. Wellicht zitten er achter de gevels vaak dezelfde woningen, aan de buitenkant kun je dat niet zien doordat er veel verschillende vormen en materialen gebruikt zijn. Soms gaat het nog veel verder doordat er wezenlijk andere bouwwerken gezet zijn.

En dan komen we in Almere, volledig buiten de route, maar we zitten er dichtbij en anders komen we er misschien nooit meer. Een fietstochtje ’s middags bevestigt die veronderstelling. Het is natuurlijk bekend dat Almere en alles eromheen op de tekentafel ontworpen is, maar dat dit ter plaatse zo enorm duidelijk wordt, is onverwacht. Niets heeft een ‘natuurlijk’ of spontaan voorkomen. Toch zal dit voor veel mensen een zekere aantrekkingskracht hebben.

Wat men hier wel heeft, en ook dat is onverwacht, een kasteelruïne. Daar hangt een heel verhaal aan vast.
Het ontwerp stamt uit 1999, de bouwstart was 2000 en in 2002 is men met de bouw gestopt. Sindsdien is het een ruïne aan het worden. Een interessant verhaal ligt eronder, zoek op internet op ‘almere kasteel’.
Huidige stand van zaken: Almere opent in 2022 de Floriade waar op dit moment de tekorten enorm oplopen tot frustratie van de inwoners. Die vragen zich af waarom dat wel betaald wordt en de steun voor een themapark rond het kasteel ontbreekt terwijl dat nauwelijks gemeenschapsgeld gekost zou hebben. Ruikt naar ….???
Een heel sympathieke booteigenaar in de haven van Almere waar we met de camper staan praat ons bij over de actuele toestand. Hij doet dat zeer geloofwaardig en onderbouwd dus dat zal wel kloppen.

Wat ze ook hebben hier vlakbij is een goede pizzeria en dan is het tijd voor Tatort.

• 

• 

• 

Maandag 26 april 2021. Hetzelfde weer.
We koersen naar Recreatiehaven Boekhorn in Heerhugowaard. Zeg maar “Hugo” roept een spandoek in het midden van de stad. Als je het idee had van een oude stad, vergeet het maar. Groot, ruim, nieuw en dus niet interessant. We komen erdoor als we met de fiets naar Alkmaar gaan, heen en terug zo’n 25 km. Leuke tocht wel.
In Alkmaar hetzelfde beeld als overal: er zijn best wel wat mensen buiten, maar de sfeer ontbreekt. Veel winkels dicht, geen horeca open. Toch een leuke stad met de overal aanwezige grachten.

• 

• 

• 

• 

• 

Dinsdag 27 april 2021. Koningsdag en eindelijk wat warmer.
We volgen de route van het boekje, dat wil zeggen eerst weer ’terug naar de kust’ en wel naar Egmond aan Zee, vervolgens naar Bergen aan Zee en tot slot Camperduin. Conclusie: je mag dan wel zin hebben in een broodje vis, het blijft bij zin. Want het is overal zo druk dat je zelfs nog geen plekje dubbel-parkeren kunt krijgen om even die vis te scoren. Toegegeven het is Koningsdag en het is mooi weer. Maar voor ons is er maar 1 conclusie: wegwezen. Als het nu al zo vol is wat moet dat dan zijn als het zomer en vakantieperiode is? Als dan ook nog buitenlanders mogen komen? Enfin, ieder het zijne.

Wij gaan naar camperplaats Hossebosch in…. Heerhugowaard. Na 75 km rijden zijn we nu 7,5 km van waar we vanmorgen vertrokken. Een groot grasveld naast een klein riviertje, prachtige plek. Zonder voorzieningen maar daarvoor staan er misschien ook maar 5 campers voor een tientje.
Het was wel een mooie rit vandaag, langs de bollenvelden, door de duinen en dwars door alle dorpjes. We waren rond 14 uur op de camperplaats en hebben de rest van de middag lekker geluierd.

• 

• 

• 

Als we zo rondrijden en vanuit onze hoge zetel over het land uitkijken valt steeds weer op hoe diep vaak de polders liggen ten opzichte van het water. In die polders huizen, kassen, mensen en dieren die allemaal doen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat een dijk dat water tegen houdt. Als die er niet zou zijn stond alles vele meters onder water. Knappe techniek allemaal, temeer omdat je er niets van ziet. De meeste windmolens die er nog zijn staan er voor de sier of voor het meel.

Woensdag 28 april 2021. Het is een hèèl klein beetje warmer als gisteren.
We gaan weer een stukje verder: eerst weer teug naar de kust, Petten. Centre of Energy and Science staat er overal op borden bij wegen waar je niet in mag rijden. Kernenergie ten dienste van de gezondheidszorg.
Zo dicht mogelijk langs de kust tussen de giga bollenvelden door naar Callantsoog, Groote Keeten, Julianadorp aan Zee naar Den Helder. Daar is een CP bij het marinemuseum. Na goedkeuring besluiten we daar te blijven. Het zonnetje schijn lekker en de noord-oostenwind doet met kracht 4-5 z’n best om alles schoon te blazen.
De fietstocht moet dus goed gepland worden, langs het water wind-uit en binnendoor terug wind-in. En dat lukt prima. De eerste 10 km gaan over de dijk pal langs de zee, trappen is bijna niet nodig. Na een kleine 25 km zijn we weer terug van de mooie tocht en maken we gebruik van de ‘fish and chips’-bakkers die ongeveer onze buurlui zijn hier op de camperplaats.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Donderdag 29 april. Vandaag regent het.
Intussen hebben we besloten om zaterdag 1 mei weer naar huis te gaan. Dan zitten er bijna 3 weken op waarvan we bijna alleen maar zon gezien hebben. Temperatuur had wat hoger mogen zijn want de handschoenen zijn vaak gemist tijdens de fietstochten. Maar alla, mini-mini-minpuntje. We vertrekken uit Den Helder en het regent, maar we zitten hoog en droog. Vooral op de afsluitdijk waar het klettert en de wind ook nog eens flink aan de camper schudt is dat wel fijn.

• 

• 

Maar voordat we daar zijn doen we nog de Floratuin aan. Een laatste tip uit ons routeboekje dat eigenlijk geen rol meer speelt. De laatste 3 etappes hebben we al eens geheel of gedeeltelijk gedaan en de opdrachten uit het routeboek hebben we niet bijgehouden. Maar daarom was de trip niet minder leuk.

• 

Kort na de middag rijden we de camperplaats in de haven van Harlingen op en als even later nog een camper arriveert staat alles vol. Naar de passerende boten kijken, luisteren naar de regen op het dak en intussen een puzzel maken of wat lezen. Lekker toch?

Vrijdag 30 april 2021. Zonnetje en ’s middags weer wat regen.
We pakken de fiets en gaan op verkenning in Harlingen en dat blijkt een leuke compacte stad. Wat we vaak in Nederland, maar ook in het buitenland zien is dat de grootwinkelketens er wel zijn, maar ‘verborgen’ achter de oude gevels van wat vroeger gewone huizen of kleine winkeltjes waren. Dat ziet er veel gezelliger uit omdat het daarmee zo klein en overzichtelijk lijkt.
Wat hier in Harlingen ook erg opvalt is niet zozeer het alom aanwezige water, de grachten overal, maar dat er zo heel veel boten in liggen. Van allerlei soorten en formaten. Veel havens ook vol oude vracht- en vissersschepen.

Midden in de stad een beeld van Anton Wachter, het alter ego van Simon Vestdijk die enkele meters hiervandaan geboren is getuige de gedenkplaat aan een gevel.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

De haven waar wij staan ligt aan het toegangswater naar de stad die te bereiken is via een sluis. Die is dan weer oorzaak van het regelmatig opengaan van de brug waardoor de stad afgesloten wordt voor auto’s.
De grote veerboten naar Terschelling en Vlieland blijven een stuk daarvandaan richting Waddenzee liggen en laten zich regelmatig horen als ze aankomen of vertrekken. En er gaan er nogal wat.

• 

En dan is het bijna afgelopen: we vertrekken naar onze laatste camperplaats in Wommels, toch nog iets meer dan 20 km rijden in Fryslan. We maken een kleine wandeling door het dorp waar een paar leuke winkeltjes zijn. Zelfs een afhaal-chinees is present…

Morgen hebben we 249 km voor de boeg……
…….. en als er niets meer gebeurd dat het vermelden waard is, dan was dit het laatste bericht van deze trip.
Tot de volgende reis!

•