Zaterdag 29 maart (dag 15), 17º, hele dag regen. Niet veel maar gestaag.
Onze CP lag pal naast de atletiekbaan en de sporthal. Weinig trainingen vandaag en het enig geluid waar we ‘last’ van hadden was de regen die in de loop van de nacht begon te vallen. En vervolgens niet meer stopte tot de volgende nacht.
Voordat we wegreden nog even grijs en zwart water geloosd. Wit water pas ergens op een volgende stop te krijgen.
We gaan naar Montecchio Magiore. De plaats ligt in het dal, maar daarbovenuit wijze 2 kastelen: dat van Romeo en dat van Juliette. Die Italianen doen er alles aan om het verhaal van Shakespeare in hun voordeel te vermarkten.
De route via Applemaps geeft aan: rechtdoor. Het lijkt wat smal daar, maar allee. Na de nauwelijks haalbare krappe eerste bocht staan we voor een zeer steile helling. Terugzetten is geen optie: die bocht vooruit ging nog, maar terug kun je vergeten. Oké, volgende heel smalle bocht en nog een steilere helling. Percentage is minstens 25. Het is zweten hier en nu maar hopen…. te laat. Staat ineens een auto voor ons en die mevrouw duidt aan dat we er langs moeten. Zal wel, maar dan moeten we wel de camper een halve meter smaller maken. Enfin, zij terug en een open plekje op. Maar dan moeten wij weer aanzetten om van de plek te komen en dat gaat niet helemaal goed. Het is zo steil dat de koppeling gaat slippen en begint te stinken. Melding op het dashboard: ‘koppeling te hoge temperatuur’. Even wachten, héél voorzichtig aanzetten en honderd meter verder vooral niet stoppen bij het stopbord en op hoop van zegen de weg op. Ging goed. Poeh, dat was echt zweten!
Boven aangekomen zien we nog 2 andere campers die dus een andere route hadden gereden. De volgend keer gaan we zo’n smal en ontzettend steil straatje niet meer in!!!
foto 281-282
foto 280-283-284
In de stad belanden we toevallig ook nog bij de duomo.
foto 291-295
Dus, we hebben weleens, na dagen niet, andere campers gezien. Italianen want buitenlanders zijn gewoon afwezig: geen enkele in onze buurt geweest sinds het vertrek.
Helaas is de Fondanzio Bisazza met mozaïekkunstwerken gesloten. En dan is goed raad duur: wat doen we qua route en CP.
We vinden dan een plek van niks in Altavilla Vicentina, goed om te slapen en dan morgen snel verder.
Zondag 30 maart (dag 16), 17º.
Onderweg is alles plat, maar vaak zijn in de verte de bergen met de witte toppen nog wel te zien.
Wij gaan naar Vicenza en dan eerst naar het Sanctuario Santa Maria di Monte Berico. En daar is het héél druk. Zoveel mensen en auto’s hebben we al lang niet meer bijelkaar gezien. Boven op de berg aangekomen staan er een paar figuren klaar om je naar een lege parkeerplek te loodsen en daar zijn we blij mee. Ze hebben hun ‘aanwijseuro’s’ verdiend.
foto 297 / 319
In de stad zelf is een CP bij het stadion en daar staan een aantal Italianen hun weekend in te vullen. Hele families bij elkaar. Wij lopen de stad in incl. stepmobiel.
foto 321 / 334
Het is er druk. Het mooie weer nodigt uit om de markt, de terrasjes of gewoon ‘de ander’ te bekijken. Na 15 uur openen er ook wat winkels en wordt het nog drukker. Hoogtepunt in de stad is toch wel het Teatro Olympico. Je bent 12 euro voor een ticket kwijt maar het is de moeite waard, schitterend! In ons geval zelfs nog aangevuld met een mooie repetitie van een erg goed orkest.
foto 336 / 372
We gaan terug naar de camper, begeleid door een trommel-orkestje en mooie plaatjes.
foto 373-374
Terug op de CP zien we dat de meeste campers vertrokken zijn en besluiten wij hetzelfde te doen. Maar hoe zt dat nu met betalen hier? We staan eerst voor de verkeerde uitgang, was ingang, en vinden dan de juiste met een betaalautomaat.
Geen tarievenlijst, niet leesbare schermen op de automaat resulteren in een afrekening van € 10,10. En dat voor een paar uurtjes op een troosteloze, rommelige asfaltvlakte. Nou ja.
Onze overnachtingsplek is beter: de grappadistilleerderij van de Fratelli Bonelli. De plek is gratis zonder iets erbij, behalve dan een winkeltje….. De drankvoorraad is aangevuld met een fles grappa rechtstreeks van de maker.
foto 375 / 379
km 183374
Maandag 31 maart (dag 17), 20º.
overzichtskaart en routekaart 3
We slaan een hel groot stuk van de route over en rijden via route 3 zelfs Padua en Venetië voorbij. Dat hele deel zijn we al eens ooit geweest en vinden we bovendien te druk. Maar dat geldt niet voor de gebieden waar wij nu overal komen. Plaats is er overal, er zijn geen opstoppingen in de steden en dorpen, er gelden nog geen verboden als in het hoogseizoen enz.
We zitten voorlopig nog in het platte deel van onze rondrit: het stuk tussen de bergen en de zee. Eigenlijk een saaie route.
foto 381-382-383-384
Gewoon genieten van wat allemaal voorbij komt op de ingeprogrammeerde route… totdat we ineens voor een wegversmalling staan: brugje afgesloten voor meer dan 2,10 breed en 3,5 ton. Het is er levendig verkeer en nogal een gedoe om een stuk achteruit te zetten en te keren.
En een CP? De ‘buurman’ is een restaurant en die heeft o.a. pizza frutti di mare.
foto 387
km 183510
Dinsdag 1 april (dag 18), 18º, veel zon en wat wolkjes.
Allereerst gaan we naar Caorle en dan blijkt weer eens het voordeel van het voorseizoen. We gaan gewoon met de camper de stad in en kunnen zelfs vlakbij een mooi punt parkeren. Er staat veel politie maar het is onduidelijk waarom.
foto 389 / 395
Ook in Portogruaro kunnen we pal naast de stadspoort parkeren. Omdat het tussen 12 en 3 is zonder parkeerschijf of automaat.
foro 398 / 420
Onderweg nog een stop bij Sesto al Reghena en Cordovado en een brugje afgesloten voor meer dan 2,20 meter breed. een wat minder dikke weg en dus Thea eruit en kijken of het past, En jawel hoor, aan beide kanten hebben we nog 5 cm over. Later hebben we de camper nagemeten: 2,30 meter zonder de spiegels.
foto 424-427-430-435
Waarna we via Latisana terechtkomen op CP Palazzolo dello Stella en daarmee op route 5. Voor het eerst sinds heel lang een mede-niet-Italiaan-camper, een Duitser. Onderweg naar Griekenland, Turkije, Bulgarije. Enfin over 2 maanden wet hij waar hij geweest is.
foto 436
Geef een reactie