Woensdag 19 maart 2025 (dag 5), gisteren al te zien op de weer-app: zon van Noorwegen tot Noord-Italië.
Het gras was weer wit vanmorgen: nachtvorst! Maar de zon schijn uitbundig en de koude wind is veel minder koud. De temperatuur loopt op tot 12º en dus kun je uit de wind zonder jas buiten koffie zitten drinken. Dat doen we onderweg dan ook, op een parkeerplekje tussen de echte bergen. Dat is het voordeel van geen autobaan en binnendoor, de leuke plekjes. Van de andere kant, het schiet ook voor geen meter op. Nou en?
We hebben de afgelopen dagen stukken van de Romantische Strasse gehad, vandaag zijn het delen van de Deutsche Alpenstrasse die we al eens helemaal van begin tot eind afgereden zijn.
Kort voordat we Innsbruck inrijden moeten we een berg af met een helling van 16%. Om de zoveel honderd meter is een rem-/uitwijkstrook voor vrachtwagens gemaakt, maar die hebben nog het voordeel dat ze een motorrem hebben die ook echt werkt. Die van ons schiet tekort en uiteindelijk zijn we beneden met erg stinkende remmen. Niks aan te doen.
foto 28-29-32
De Brenner is open met hindernissen vlg. de info op internet. Onderaan staat een bord dat wegens werkzaamheden de wachttijd kan oplopen tot 30 min. En wat is? Kein flaus. Geen sneeuw, weinig verkeer en heel veel politiecontroles. Niet voor ons, wij mogen overal door rijden. De Brenner is sowieso maar een flutpas. Een groot outlet-center en veel andere onduidelijke gebouwen. Enkele km’s verder in Italië ligt Sterzing-Vipiteno en op de P-plaats van de Eurospar mag je overnachten. Dat weten een stuk of 10 (!) anderen ook. Graven in het geheugen en in de oude verslagen bevestigt dat we hier ook al in 2020 gestaan hebben.
Overigens, op de Brenner autobaan die je vanuit de oude weg vaak ziet, was het file-rijden en daar moet je nog voor betalen ook. Dan zie je waarschijnlijk ook niets van de bouw van de nieuwe basis-tunnel onder de Brenner door: 64 km lang, bespaart bijna 2 uur reistijd en is in 2032 klaar. Bijna 40 jaar na de eerste schetsen.
Na 4 dagen zijn we dan in Italië gearriveerd. Tijd om uit te gaan zoeken hoe verder want daar hebben we nog geen idee van.
foto 36-37
Het hele route-overzicht. Start in Cortina d’Ampezzo.
Donderdag 20 maart (dag 6), strak blauw, 15º
Vlakbij is een LPG-station. Benieuwd wat de lage temperaturen aan gas gevraagd hebben. Dat blijkt dus ¾ van de eerste fles, bijna 18 liter. Best veel eigenlijk, maar het was wel altijd lekker warm binnen 🙂
Wij gaan naar Cortina-d’Ampezzo vandaag. Het eerste stuk is redelijk bekende weg, o.a. van de route naar Idro. Het volgende stuk levert ook nog wat bekende plaatjes op, maar het derde deel niet. De hele route is prachtig mooi zo door de Dolomieten op. Een omleiding waar we mee te maken krijgen is geen straf hier.
Onderweg veel sneeuw, maar de wegen zijn prima.
foto 40-44-49
In Cortina mag je overnachten op een P-plaats, maar wij gaan eerst nog even naar boven naar de P-plaats bij de Tres Crocci. Prachtig uitzicht, veel skiërs maar vanavond waarschijnlijk stikdonker zonder mede-camperaars. Dan maar terug naar het dorp. Ook heel goede plek.
Km 182740.
foto 56-57
Vrijdag 21 maart (dag 7), wat meer bewolking, maar het zonnetje laat zich , 15º
Als we wegrijden door Cortina zien we dat dit toch een hele grote plaats is. Veel gratis parkeerplaatsen overal en allemaal bomvol. Veel skiërs lopend naar en van de parkeerplaatsen en de liften. Met de drukte verder valt het allemaal wel mee. Geen files of opstoppingen. Dat zal ’s winters en ’s zomers wel anders zijn dan nu in het tussenseizoen, op de dag van het begin van de lente. Wij volgen de route naar de ruïne van Andraz. Rechtsaf en dan.. zullen we dat wel doen? Een heel smal weggetje, wel sneeuwvrij. Gokje en dan komen we na 1 km uit op een zandpad. Maar dat durven we niet meer met de camper en willen we niet te voet.
foto 59-64-65
Prachtige uitzichten via Canazei over de Pass Pordoi op 2240 m. Het hoogste punt van deze reis.
Als we daar staan te lunchen komen de skiërs net naast de camper naar beneden. Gebeurd is er vandaag verder niets, alleen de mooie plaatjes die constant te zien zijn. Oh ja, toch wel: zeker 100 haarspeldbochten ‘gedaan’ vandaag.
foto 73-76-79-81
We passeren het Lago di Fedaia. Dit stuwmeer kan wel tot in juni bevroren zijn. Aan de andere kant daarvan, je moet dan over de stuwdam rijden, ligt een prachtige camperplaats. Maar helaas. Na 50 meter is vanwege de sneeuw nog alles afgesloten.
foto 87-88
En verder naar beneden tot de CP.
foto 91-92-94-95
foto 96-97
km 182845
Zaterdag 22 maart (dag 8), laaghangende bewolking, soms té laag (regendruppels), 10º
Bezienswaardigheden zijn er niet, maar het gaat uiteindelijk zeker ook om de route. Ondanks het mindere weer blijft het mooi.
We gaan richting Longarone en daar hangt een verhaal aan. Na jaren van onderzoek en protesten werd er in 1957 een bouwvergunning gegeven voor een stuwdam in de Vajont, bedoeld om o.a. de stad Venetië van voldoende stroom te voorzien. Kritiek punt was de stabiliteit van de wanden van het dal. En inderdaad, al in 1960 stortte 700.000 m3 rotswand in he stuwmeer. Dat ging nog net goed zonder al te veel schade. Een onderzoek van de Universiteit van Padua wees uit dat het verder geen kwaad kon. Dat bleek later niet te kloppen. Op 9 oktober 1963 ging het ècht fout: 270 miljoen m3 rots, bijna 2 keer de inhoud van het stuwmeer, stortte in het water. Gevolg was een gigantische vloedgolf die in het dal alles wegvaagde alsook het verderop gelegen stadje Longarone. Bijna de gehele bevolking, 2000 mensen, vond de dood. Slechts enkele kinderen werden gered. Intussen is de stad weer helemaal opgebouwd en de stuwdam staat er nog gewoon te staan, verworden tot een zinloze betonnen muur.
foto 98-100-103
km 182931
Geef een reactie