Zaterdag 10 juni 2023. Weer: zon, 8-16º
Intussen wordt het ’s avonds rond 12 uur een beetje minder licht. Echt donker wordt het niet meer.
Hadden we al gezegd dat de GSM-masten hier heel erg hoog zijn? Dat valt echt op, net zo als dat we hier overal 5G-ontvangst hebben met een meestal sterk signaal. Nog niet meegemaakt dat er teruggezet werd naar 4G. Prestatie hoor!
Vanuit onze CP in Seinajöki gaan we rechtstreeks naar Munsala en slaan we dus de bocht naar Vaasa over. Daar zien we alleen van alles over water, eilanden, bruggen en zwemstranden staan, niet interessant dus.
In Munsala zoeken we het kerkje, gebouwd met veldstenen, op. Ziet er mooi uit, van buiten. Het oudste orgel van Finland uit 1738 en de mooie kansel…. blijven verborgen, alle deuren op slot. Er loopt wel een bruidspaar rond met fotograaf, maar trouwen zullen ze wel ergens anders doen.
foto 598-596
foto 594
Oké, dan verder naar Nykarlevy/UUsikaarlepyy (hoe verzin je zo’n plaatsnaam?) gaan we naar de kerk van St. Brigitte uit 1708. Dat is daarmee een van de oudste in Finland nog in gebruik zijnde houten kerken en waarschijnlijk ook de mooiste. Maar als iets zo oud is, moet het af en toe gerenoveerd worden volgens de mevrouw van 82 die net voorbijkomt. En dus, ook hier alle deuren op slot.
foto 599-602-603-604-
Alweer oké, wij naar Kovjoki, specifiek naar de Rautatieasema, een museumstation. Ziet er van buiten leuk uit. Van binnen denken we ook, want daar komen we niet: besloten gezelschap heeft de zaak in gebruik.
foto 607-610-613-614-605-
Op naar de CP voor vandaag in Jakobstadt/Pietersaari alwaar de oudste tabaksfabriek van Europa staat. Ook in deze stad, het geboortehuis van Runeberg, Finlands bekendste dichter. Gelukkig willen we daar niet naar toe. Het is namelijk dicht wegens renovatie 🙂
Dan rijden we toch maar door naar Kokkola, een CP bij het park. Park? Ja, wel ergens, achter de super of zo? Nou ja, niet getreurd, eventjes verder ligt een grote P-plaats alias CP aan…. een meer. Prachtig uitzicht en een restaurant vlakbij. Maar omdat we nog een paar weken voor de boeg hebben en niet al over enkele dagen naar huis willen of moeten wegens pecunia-gebrek, wordt het koken in de camper. Zeker zo goed!
foto 616-617-620-623-626
Kokkola is een van de oudste havensteden van Finland, opgericht in 1620 door de Zweedse koning Gustav II Adolf. En tot op de dag van vandaag is voor 20% van de bevolking Zweeds de moedertaal. In de 17e en 18e eeuw was deze stad een van de belangrijkste handelscentra aan de Botnische Golf.
Zondag 11 juni 2023. Weer: zon en later wat meer wolkjes, 12-22º
foto route 5
Als we rechtstreeks zouden rijden naar de Noordkaap zijn het nog 1112 km, maar dat doen we niet. We zijn nu bezig met route 5 waar we de omweg over Kalajoki wegstrepen en rechtstreeks naar Nivala rijden. Daar is het Kallion Museo met een sculpturenverzameling. Een klein gebouw met alle deuren stevig op slot.
Dus, even tanken in het dorp voor € 1,730. Enkele kilometers verder: € 1,969. Een verschil dus van 24 ct/l. Hoe dat te verklaren is? We zien dat bijna iedere dag wel een keer. Vreemd.
Een kilometer of 40 verder willen we naar restaurant Vaskikello, niet zozeer voor het restaurant, alswel voor de uitgebreide klokkenverzameling die hier te zien is. Overigens smaakten de ‘fish & chips’ prima!
foto 628-630-638-637-636-639-643
Het is wat met die kilometers hier. De volgende stop is 70 km verder: cruisecontrol op 80 en rustig rondkijken. Dan doe je dus over die 70 km geen uur en zijn we in Iisalmi. Daar ligt een hotel waar de eetzaal prachtig beschilderd is en dat willen we zien, evenals de profeet-Elias-kerk die er vlakbij ligt. Wij dus vragen (Engels) aan de heel vriendelijke Indische jongen die de receptie bemand waar we de iconen kunnen bekijken. Die snapt het eerst niet en leidt ons dan naar de eetzaal. Prachtig gedaan.
foto 644-656-653-651
Maar waar is dan die kerk? Ja, daar, maar er is geen sleutel. Ons beteuterd gezicht. Of we dan morgen kunnen komen als zijn manager er is. Wij nog zieliger gezicht. Willen we dan verder rijden? Ja, dus jammer dat we er niet in kunnen.
Hij, een beetje hopeloos, trekt dan onder de balie een hele grote lade open. En wat komt tevoorschijn? Iets wat waarschijnlijk de sleutel van de kerk is. Als we willen proberen….
foto 655-662-664-660
We hebben de jongeman uiteraard uitbundig bedankt toen we de sleutel weer terugbrachten.
Alweer een aantal km’s verder vinden we een CP bij een bruggetje over een riviertje. Mooie plek en dat vindt ook een Duits paar die wat later ook hier komt slapen. Gisteren 2 Franssen gezien en 1 Duitser en vandaag alweer een. Moet niet gekker worden met allemaal die buitenlanders hier.
foto 646-671-670
Km 163243
Maandag 12 juni 2023. Weer: zon, 14-23º
Poeh, warm hier vanmorgen. We zitten intussen in muggenland, dus alle horren zorgvuldig dicht. Maar ja, je moet toch ook naar buiten… Als we later ergens water bijvullen bij een zeldzaam verzorgingsstation en ook even tanken valt het allemaal wel mee. Geen mug te zien.
Wel, en dat blijft verbazen, binnen een afstand van 200 meter een verschil in dieselprijs van 20 cent.
foto route 6
We zijn onderweg naar Kajaani, de start van route 6. Een beetje doorrijden als we de Noordkaap nog ooit willen halen. Maar dat doen we morgen wel, eerst onderlangs het meer van Oulujärvi. Dat is een enorm meer, qua oppervlakte het vierde van Europa. Dáárvoor eerst nog in Kaajani de kerk bekijken en als we dat gedaan hebben even een boterhammetje op een leuk plekje.
foto 673-675-689-680-682-685-683
foto 691-693
We rijden vandaag grotendeels over de Tervan Tie ofwel ’teerweg’. Dat zit zo.
In de bossen van Finland werd vroeger veel hout verwerkt tot houtskool. Bij dit proces kwam veel teer vrij die werd gebruikt om de vroegere boten waterdicht te maken. Over de rivier de Oulujoki en vanwege de vele gevaarlijke stroomversnellingen gedeeltelijk over de weg werd de teer naar de haven Oulu gebracht om van daaruit over de wereld verkocht te worden. De teer was trouwens het hoofdproduct, niet de houtskool.
Wij varen een stukje over het water met de gratis veerdienst die ieder half uur vaart. Als je pech hebt moet je dus lang wachten. Er kunnen er maar 10 tegelijk op. Maar, natuurlijk zijn wij de enigen, net zoals de afgelopen tientallen kilometers.
foto 704-702-701-698-708
Bossen, bossen, brievenbussen, bossen, water, bossen, gras- of graanvelden, bossen, brievenbussen, bossen, water, water enz. enz.
En dan komen we in het Nationaal Park van Rokua. Heel vreemd ineens. De ondergrond is gele zand met allemaal naaldbomen zonder enige onderbegroeiing, behalve het rendiermos. Je kijkt er dwars doorheen. Het is ook het zuidelijkste graasgebied van de rendieren van de Saami, de Lappen. De weg kronkelt zich door de omgeving. Ook een apart liggend fiets- en wandelpad zie je af en toe.
foto 711-697-714-712-695
Dan opeens, met een scherpe grens, is het afgelopen en zitten we in een plat landbouw-landschap zoals je ze overal op de wereld ziet.
Wij zoeken onze CP in Muhos. Beroemd om 2 zaken: de Miss Universum van 1952 en een mooi kerkje uit 1634. Dat is de oudste houten kerk die het hele jaar door gebruikt wordt. Voor wat het waard is. Van binnen? De deuren zijn op slot en niemand in de buurt om iets te vragen.
foto 721-719-732-730-733