Donderdag 1 juni 2023. Weer: 10º, bewolkt. In de loop van de dag 14º en strakblauw.
We zijn in Finland, met:
– het beste leger ter wereld, (niet òf de Russen weer komen, maar wanneer)
– genoeg schuilkelders voor de hele bevolking,
– het lidmaatschap van de EU en sinds kort ook van de Navo,
– de Euro
– een redelijk onbekend imag0
– een ingewortelde afkeer van de Russen
Een stukje geschiedenis: Finland was honderden jaren Zweeds. In de 18e eeuw werd steeds meer Fins gebied door Rusland ingelijfd. Na de Finse oorlog die Zweden verloor, werd heel Finland toegevoegd aan Rusland. Een autonomie als Groot-Vorstendom van Rusland leidde tot de benoeming van Helsinki als hoofdstad. Dat lag nou eenmaal dichter bij Rusland dan Turku, de hoofdstad tot dan toe. Dan even kort door de bocht: in 1917 was men het zat en werd Finland zelfstandig met een monarchie. Na weer een paar oorlogen, WO-I en WO-II en een paar keer tegen de Russen, hebben ze nu een republiek.
De gapende mond van het zusterschip staat weer wijd open nadat het gisteravond uit Zweden vertrokken is. Onze ‘eigen’ boot is nu in Zweden. De Duitser die vannacht bij ons stond is al naar de veerboot gereden voordat wij wakker waren. De CP waar we hier staan is waarschijnlijk bedoeld als uitbreiding voor de veerhaven. Alleen ballast ligt er nog en een groot aantal bouwketen, maar geen machine te zien.
Wij rijden eerst Naantali in en zien een haventje en een oud gedeelte van het dop met allemaal houten huizen.
In Turku gaan we even naar het kasteel kijken, maar nemen niet de moeite om naar binnen te gaan en drie verdiepingen te moeten klimmen.
In Uusikaupunki vinden we een prima CP, aan het water. Bijna recht tegenover ons ligt volgens Google een oud kerkje, maar wel omlopen via de brug. Dat bleek wel de moeite waard te zijn, mooi. Om 18 uur begon daar de mis met ongeveer evenveel bezoekers als bij ons. Geen twee handen nodig om te tellen.
Km 161073
Vrijdag 2 juni 2023. Weer: jantje huilt, jantje lacht. 8º en een straffe wind. Die wind staat er al dagen en heeft als nadeel dat de gevoelstemperatuur veel lager is en de paar druppels gelijk wegwaaien en als voordeel dat de wolken iedere keer weer wegwaaien en we al snel volop zon hebben.
We zijn wat later weg omdat het was nog even afgewerkt moest worden. eerste stop is 200 m verder: het Bonk-museum. Helaas voor langere tijd gesloten. Het lijkt wel heel leuk, omdat het gaat over de familie Bonk die vele zaken uitgevonden heeft…., maar waarvan er geen enkele werkte, terwijl de goegemeente er wel in geloofde. Voorbeeld: een bak met vissen die door te zwemmen voldoende elektriciteit opwekten om je huis van stroom te voorzien.
De volgende stop is een klein museum-windmolenparkje een paar honderd meter verder. En aan het eind van de stad ligt een Saab-museum dat er helemaal niet uitnodigend uitzag. En omdat de geschiedenis van Saab niet de onze is, zijn we maar doorgereden. Korte stop bij de Lidl en vervolgens naar Pyhämaa waar een grote en een kleine kerk de moeite waard zijn om te bekijken. Helaas zijn beide dicht en zetten wij ons aan de boterham.
Daar komen een paar dames aangelopen waarvan er een zo te zien werkkleding aan heeft. Dat blijkt te kloppen. Langs een klein huisje hadden we al een kettingzaag zien liggen, maar niemand in de buurt. Ineens komt die mevrouw van achter dat huisje vandaan en loopt naar de auto. Wij snel er naartoe: of zij weet wanneer de kerk open gaat. Ja, volgende week. Dan is een zeer teleurgestelde blik van ons voldoende voor haar aanbod om de kerken open te maken, zowel de grote stenen als de kleine houten ernaast. Zeer de moeite waard!
De laatste stop van vandaag leidde naar Vanha Rauma. de ‘Altstadt Rauma’ met 600 houten huizen uit 4 eeuwen op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat. We zetten de camper op een parkeerplaats annex camperplek vlakbij het centrum en aan te voet op verkenning. Heel apart, zeker ook omdat alle huizen en winkels volop ‘in bedrijf’ zijn. Als laatste gaan we nog naar de Pyhän Ristin Kirkko, de Heilige Kruis Kerk. In een van de banken zit een vrouw met een dik boek in de hand en ergens anders een meneer. Bij nadere beschouwing blijkt de mevrouw een beeld, maar de meneer is echt. En die vraagt ons waar wij vandaan komen. Dan hebben we een heel gesprek over het weer, de oude dorpskern, de kerk waarvan hij de koster is en vooral over de onbetrouwbare Russen die niets van woorden begrijpen maar alleen van macht. Hij is blij dat ze nu lid van de Navo zijn!
Km 161153
Zaterdag 3 juni 2023. Weer: 8-14º, zon, in de middag bewolkt en een paar druppels. De wind is gelukkig ietsje minder geworden, maar nog steeds koud.
We volgen gewoon de route van het boekje en letten onderweg op de dieselprijzen. Verschillen van 15 eurocent/liter komen voor! Als we wegrijden van de CP in Rauma gaan we nog even langs de ruïne van de kerk van de drie-eenheid. Maar dat was niet nodig geweest, het is meer het idee dan dat je er wat in ziet.
Volgende stop is Pori waar we bij het kinderspeelpark Kirjurinluoto koffie drinken en een wandeling door het mooie park maken. Er staat een gedenkteken voor het jaarlijkse jazz-festival dat hier gehouden wordt.
In Harjavalte werken we an onze cultuur-beleving: het museum van Emile Cedercreutzin. in Finland zeer bekend als ‘meester van de silhouetten, reliëfs en sculpturen’’. En het moet gezegd, de man was een echte kunstenaar die hele mooie dingen gemaakt heeft.
Een aantal kilometers verder in Tyrvää ligt de Pyhan Olavin Kirkko, de kerk van de heilige Olav dus. Die is in 1997 afgebrand en vervolgens tussen 2000 en 2003 weer door een ware volksbeweging opgebouwd en vervolgens door bekende kunstenaars versierd… helaas gesloten dus dat konden we niet zien.
Voor de nacht gaan we naar de CP Kutala, aan het water. Er is een kleine kiosk en het is er hartstikke druk, auto’s rijden af en aan en evenzo allerlei motorbootjes. Goudmijn die kiosk. Ook hier heeft de krimpflatje toegeslagen: een kleine cornetto voor € 2,50.
Km 161329
