Donderdag 23 maart 2023. Weer: de hele dag wel/niet druppels. Soms een zonnestraaltje.
We vertrekken met een km-stand 155551, als laatste. Want we stonden afgelopen nacht toch nog met 3 mede-campers hier.
We komen voor de zoveelste keer door de bekende vallei van de Doubs en passeren onderweg nét de 1100m hoogte grens. Het is een mooie weg die constant rond die 1100 m blijft. Door Pontarlier verder naar CP Fort Saint Antoine. Dat vinden we maar niks: nogal hoog en zeer eenzaam en verlaten. Door dus naar Mouthe waar we op de Place de l’Elgise blijven staan. Kerk en brandweer naast de deur. De pizza-tent niet, die blijkt aan de grote weg te liggen. Een wandeling omhoog en omlaag en ook nog vergeefs. Je kunt er aan de ‘kraam’ wel pizza krijgen, maar alleen om mee te nemen. Dat doen we niet, de pizza overleeft de wandeling terug niet warm.
Km-stand 155738. (foto’s aanklikken en die komen dan vol op het scherm)
Vrijdag 24 maart 2023. Weer: het begint redelijk, maar dat is het dan ook vandaag. Veel regen en bovenin nog maar 5º.
We zitten nog steeds (of weer?) op de hoogvlakte die nu naar 1300 m gaat met als hoogste punt de Col de la Faucille op 1323 m. in het Departement de Jura. Daarna krijgen we een panoramisch uitzicht op het meer van Genève. Helaas ligt er een grijze sluier overheen, je kunt er geen fatsoenlijke foto van maken. Daarna komen we in het Departement de Valois, met volop skigebieden en overal nog de laatste resten sneeuw.
Oh ja, nog even vermelden: we zijn voorlopig helemaal genezen van de McDrek. Hadden we tussen de middag toch het idee om even een burgertje met frietjes te pakken, spaart een keer koken… En dat hebben wij dan weer om terecht te komen bij de McDonald’s die waarschijnlijk net de waardering slechtste van Europa of in ieder geval van Frankrijk heeft gekregen en vervolgens nog aan het bijkomen is van de schrik en nog niet weet hoe ze dat verder aan moeten pakken. Enfin.
km-stand 155897
Zaterdag 25 maart 2023. Weer: het begint bijna droog, maar dat is het dan ook. Vervolgens regen en gelukkig toch later weer wat zonnestraaltjes. Temperatuur schommelt tot max 14º.
We hebben overnacht in St.Pierre-en-Faucille op de Place de la Gare, samen met 2 collega’s. Service-station gebruikt zodat we weer up-to-date zijn. Even nog naar supermarkt bi1 hier tegenover.
Na uitgebreid de kaart bestudeerd te hebben kiezen we voor de route via La Clusaz naar Albertville om dan vervolgens via Moutiers over de kleine St. Bernard Italië in te gaan….. FOUT!
Maar dat blijkt pas wat later als we een groot bord langs de weg zien staan waarop vermeld is dat een aantal passen gesloten zijn. Hadden we dus toch voor de Mont-Blanc-tunnel moeten kiezen. Misschien toch over de Col du Mont Cenis? Dan hebben we een helder idee: laten we eens kijken of we op internet wat info kunnen vinden over de passen. En dat lukt: helaas zijn gewoon álle passen gesloten, van tot half of eind mei en blijven alleen de tunnels over. Dus gaan we maar eerst naar een CP en nemen dan morgen de Tunnel de Fréjus.
We moeten wel nog over de Col des Aravis met 1498 m hoogte, waar we constateren dat de sneeuwgrens op 1500 m ongeveer ligt. Logisch dat die andere passen dicht zijn dus.
Maar onderweg komen we door zo’n bochtige ‘schlucht’ die iedereen wel kent: links de rotswand en rechts het wilde riviertje. Als je eenmaal op die weg zit, kun je geen kant meer op, laat staan inhalen. Hoewel? Er rijden een stuk of wat auto’s achter ons. Met de camper gaat het nu eenmaal niet zo snel. Komt ineens de vijfde auto uit de rij en start zijn inhaalactie. Totaal onoverzichtelijk en het scheelde dan ook minder dan centimeters of de tegenligger was tegen de rots platgedrukt. Als een F1-coureur op het circuit zoiets gevaarlijks zou doen was het dag met het handje tegen zijn licentie. Eind van het liedje is natuurlijk dat hij een paar kilometer verderop voor ons rijdt: voor iedereen zijn de stoplichten rood.
We moeten terug naar Albertville en dan een klein stukje richting Grenoble. We hebben de CP ingegeven en rijden vervolgens dik 10 km over een weg die zeker 80% single-track is en nauwelijks geschikt voor auto’s met de afmeting van onze camper. Meer haarspeldbochten kun je op deze afstand niet maken. Een fors stijgingspercentage, ongeschikt voor de Tour: te lang te steil. Als we dan boven aankomen en constateren wat we onderweg al dachten ‘dit kan nooit goed zijn’, is dat toch wel shit. Wat is er dan verkeerd gegaan? We hadden geprogrammeerd op postcode en die bleek fout te zijn. De coördinaten klopten wel blijkt nu, dus dezelfde weg terug. Poeh, poeh.
Hopelijk gaat het morgen beter….
Nu gaan we naar de CP in Bourgneuf, naast (Pizza-)Restaurant Chez Laurette. Helaas is dat tot op de grond afgebrand en de sani-zuil doe ’t ook tot 1 april niet. Gelukkig heeft de camper verder niets nodig en ligt een stukje verderop een bistro. Alles opgelost.
Km-stand 156060.
