Dinsdag 7 juni 2022. Start op km-stand 150795.
Het weer ziet er goed uit, 19º en wat zon. In de middag wel kletter-regen.
We zijn laat vandaag vanwege nog een snel tussengeduwde afspraak vanmorgen en dus is het tegen half twee als we weg zijn. Eerste CP die we aansturen is in Bergheim, maar dat is niks, Tweede is in Kerpen, maar dat is helemaal niks. Dan maar de volgende in Rheinbach. Alle richtingsborden braaf gevolgd en dan zoeken naar de CP zoals die op de foto’s in de app staat. Maar, die is weg…?? En de richtingsborden zijn er nog allemaal? Dan maar vragen bij de kassa van het Schwimmbad bij het Freizeitpark. En dan is het ineens heel simpel: “Der ganze Parkplatz ist auch Stellplatz..” Ach so, dankeschön.
foto 695
Zo deden we de eerste uurtjes en kilometers onderweg naar de Alsace (F), de Elsass (D) en de Elzas (NL). Morgen naar de Mosel, maar voordat het zover is wordt de camper door de weergoden nog eens goed getest op waterdichtheid. Resultaat: geslaagd!
Woensdag 8 juni 2022.
Eerst zon, vervolgens wordt het bewolkt en ’s middags trekt een enorm regengebied over.
We raken de Mosel kort na Koblenz en volgen dan verder de rivier tot Alken, hemelsbreed nog geen 10 km van Boppard aan de andere kant van de berg aan de Rijn. We staan al tegen 13 uur op de CP met een mooi uitzicht over de Mosel. ’s Middags lopen we even het dorp in, tussen de buien door, om een restaurantje uit te zoeken voor vanavond. Keuze genoeg, vooral de “Gutbürgerliche Küche” is ruim vertegenwoordigd. Dat werd ’s avonds dus een lekkere schnitzel.
Intussen zijn er puzzels opgelost en boeken (uit-)gelezen.
foto 698-701-703-704
Einde 151010
Donderdag 9 juni 2022.
“Droog”, maar niet erg warm: tussen 12º tijdens de regenbuien en 19º als de zon er door komt.
We volgen verder de Mosel en zien vele herkenningspunten terug van alle keren dat we hier al waren. Vooral de vakantie van 2008 toen we hier een vakantiehuisje een week bezet hebben.
Omdat de weersvoorspellingen aangeven dat het morgen droger en warmer gaat worden, besluiten we een flink stuk door te rijden. Vlak na Bernkastel-Kues verlaten we de mooie Mosel en gaan dwars door de Hunsrück via o.a. de Hunsrück Schiefer- und Burgenstrasse en een stukje Deutsche Edelsteinstrasse. Direkt na Kaiserslautern begint het enorme Pfälzerwald en eindigt tegelijk de bewoonde wereld. Kilometers lang geen enkel teken van leven op de weg. Gek eigenlijk dat je vanuit de drukte zo snel in de leegte zit. De bomen staan daar rustig groter te worden en vinden het allemaal wel goed. Alleen graag af en toe wat te drinken svp. Die wens is de afgelopen dagen vervuld.
foto 705
We vinden in Gleiszellen-Gleishorbach (als je de naam uitgesproken hebt, ben je er al doorheen…) weer een aardige CP en die ligt dan weer vlak voor het startpunt van onze womo-route in de buurt van Wissembourg.
foto 707
Einde 151285.
Vrijdag 10 juni 2022.
Prachtig weer vandaag, hele dag blauwe lucht met voor de foto de noodzakelijke kleine witte wolkjes. ’s Middags dik 20º.
We hadden een zéér rustige CP vannacht. Je zou wakker worden van de stilte.
Kort na vertrek rijden we door de uitgestrekte bossen hier over zo’n 20 km 1,5 baans weg, op weg naar het startpunt van onze route: Scheibenhardt/Scheibenhard. Je vraagt je soms af waarom zo’n soort weg überhaupt aangelegd is: je komt er nauwelijks iemand tegen.
De grens tussen F en D ligt door het dorp dat op t eindigt in Duits en op d in Frans. Verder hebben ze gewoon alles zowel in D als in F. Kerken, sportvelden en voetbalclubs, kindergarten en kroegen. Behalve een pastoor, die is er maar 1 voor de beide helften van het dorp. Vreemd is eigenlijk wel dat hij de laatste 30 jaar geen internationaal huwelijk heeft kunnen te sluiten.
Sinds 1815 was het dorp gedeeld, tot 1 januari 1993 toen de grenzen opgeheven werden. Maar gelijk in december van hetzelfde jaar was er weer grenscontrole: het vuurwerk van Duitsland mag in Frankrijk niet: te krachtig…
foto 708-710-713
Verder naar Salmbach, Schleithal en dan Seebach. Fotogenieke dorpen: de huizen van de boeren aan de ene kant van de straat en van het personeel, de boerenknechten, aan de andere kant met daarachter de schuren. Kenmerkend voor de huizen zijn de kleine pannendaken die langs de gevel lopen net boven de ramen.
foto 717-718-721
Na Hunspach komen we in Cleebourg en na een forse déviation uiteindelijk in Wissembourg ofwel Weissenburg. Een mooie route door het noordelijkste deel van de Elzas. Behoorlijk glooiend met op de achtergrond de hogere heuvels of, zo je wil, de kleinere bergen.
In Wissembourg parkeren we op de CP tegenover het Freibad, samen met enkele andere campers. Duits en Frans wordt hier door elkaar gebruikt, ook op de borden overal.
Na een wandelingetje komen we in het centrum van de stad waar de Abbatiale Saint-Pierre et Saint-Paul het belangrijkste gebouw is. Een abdijkerk maar, sinds de Franse revolutie, zonder klooster. De stad zelf is de moeite waard om te bekijken, inclusief de ijssalon ter plaatse.
foto 722-723-728-733
De rest van de middag besteden we aan lekker lezen met een kopje koffie erbij.
Zaterdag 11 juni 2022.
Weer is weer prima, nog wat warmer als gisteren. Volop zon.
Het was weer een rustige CP en wij gaan rustig verder met de reis. Op naar de eerste stop, een hele 3 km verder: een verborgen plekje met uitzicht op Trott. Daar houden we dan ook maar gelijk onze koffiepauze, onderwijl kijkend naar de wijnboer die met een hypermodern apparaat tussen de ranken door rijdt en een of ander poeier er op verdeeld.
Via de Col du Pfaffenschlick (kan zo in een fantasieverhaal) komen we bij de Four à Chaud. Dat betekent ‘kalkoven’, maar die is er al decennia lang niet meer. Het is nu de naam van een gigantisch bunkercomplex. Op de parkeerplaats staan enkele tientallen oude BMW cabrio’s, waarvan de bezitters bezig waren met de rondleiding in het complex.
Omdat wij die rondleiding ook willen, moeten we wachten tot halftwee en ofschoon het pas half twaalf is, hebben we dat er voor over. Naar later bijkt, terecht.
foto 735-737-740
Het bunkercomplex maakt deel uit van de Maginot-linie, vernoemd naar de Franse minister van defensie eind jaren 20 en held van de eerste wereldoorlog. Die linie moest Frankrijk beschermen tegen de agressie van Italië en Duitsland. Langs de grens met Zwitserland lag niets, de Zwitsers waren immers altijd neutraal. Met een onvoorstelbaar korte bouwtijd van 5 jaar was de bouw in 1935 klaar. Kilometers gangen, grotendeels uitgehouwen in de berg. Vele ruimtes om te wonen en voor de oorlogvoering met een enorm complexe techniek op het gebied van intern transport, verdediging enz. enz. Bovendien was alles zo gemaakt dat de 2 ingangsdeuren 3 maanden hermetisch op slot konden. Dit complex is een van de twee grootste van de linie en nog volledig toegankelijk. Vrijwilligers werken er continu aan omdat zo te houden.
De rondleiding van zo’n 2 uur en 1,5 kilometer (van de 4,5 totaal) was zeer de moeite waard en erg interessant. Veel info over de verdeling in 2 verdiepingen, verdeeld in woon- en schietgedeeltes. Het geheel volledig draaiende op elektriciteit, zelfs de keukens. Maar ook zodanig geconstrueerd dat als de stroom zou uitvallen, alles met de hand nog bedienbaar was. Als voorbeeld: de kanonnen van de zes schietunits (meestal zijn dat er maximaal 2) waren met de bovengrond gelijk afgedekt met een dikke stalen koepel. Om te kunnen schieten moet het geheel van kanonnen met het onderliggende gedeelte om bijv. de 75 mm granaten aan te voeren (schietkracht 2x 24 stuks per minuut) dat in totaal 65 ton woog 60 cm omhoog gebracht worden. Met de elektromotor druk op de knop, maar met de hand omhoogdraaien in een minuut ook te doen.
Talloze wetenswaardigheden werden door Gaston verteld die grote bewondering voor de ontwerpers opwekten. Goede verteller ook, die man.
Uiteindelijk, toen de Duitsers Frankrijk binnenvielen bleek de Maginot-linie langs de Duitse grens van weinig nut. De Duitsers kwamen via een gat in de linie in België dat toen nog neutraal was binnenvallen en kwamen zo achter de linie terecht. Het Franse leger heeft de linie vervolgens nog 5 dagen in de lucht gehouden, waarbij toch 4000 Duitse doden gevallen zijn. Alleen maar om de Fransen de gelegenheid te geven om te ontsnappen.
foto 742-748-750-751-754-760-761
Als we buitenkomen en een kopje koffie gezet hebben is de middag al bijna om. Planning was vanmorgen om nu een kasteel te gaan bekijken, maar tijd en vooral conditie ontbreekt zodat we maar een CP gaan opzoeken. Die zijn er hier niet zo heel veel en als we dan toevallig een paar campers zien staan bij een Fromagerie de Chèvres vragen we of wij ook kunnen blijven. Dat is geen probleem …..prima plek. Er staat al een Nederlander die blijkbaar als lid van een wijnboerenclub oid hier terecht gekomen is. Wij verbazen ons over de aantallen geiten die hier in de stal lekker aan het eten zijn. Nu is geitenkaas niet ons favoriet kaasje dus helaas hebben we de boer en zijn geiten geen plezier kunnen doen met een grote inkoop.
foto 763-765
Km-stand 151390