Woensdag 30 maart 2022. Km-stand 147690. Een wat donkere dag vandaag, soms wat regen. Temperatuur is bijna altijd tussen 12-16º.
De parkeermeter van de CP in Navia waar je 4 euro in zou moeten gooien was stuk.
Wij zijn gisteren nog even het dorp ingelopen, maar zoals eigenlijk alle dorpen en stadjes hier stelt het niets voor. Ook niet een beetje mooi. Wat wel heel erg opvalt is dat het overal schóón is, waar je ook komt in stad of dorp. Totaal geen welke rommel dan ook op straat. Het kan dus gewoon. Mentaliteitskwestie? De gemeentelijke poetsers zijn er niet, of wij zien ze niet. Nederland, ga eens kijken hier hoe ze dat voor elkaar krijgen.
Foto 306
We stonden met een stuk of 6 anderen op de CP en beleefden dat het er ’s nachts bijna lichter was dan overdag door grote schijnwerpers. Je kunt het ook overdrijven…
Onderweg krijgen we weer de meest mooie plaatjes voorgeschoteld.
Foto 305
Tussen de middag stoppen we op de CP in Foz. Een gigantisch terrein langs het water waar we enkele uurtjes gebleven zijn. Kijken hoe het water rivier opwaarts en dus landinwaarts stroomt en alles onderloopt blijft fascinerend.
Foto 307-310
’s Avonds staan we met een Duitser en een Spanjaard op het noordelijkste puntje van Spanje, de Faro (vuurtoren) da Estaca de Bares. Omdat de zee zo ver onder ons ligt en er kilometers rondom niets is, is het er doodstil. Genieten van een korte wandeling naar het echte uiterste puntje en van de zon. Er staat wel een fris briesje. En onder het motto kleine kinderen worden groot ontpopt het briesje zich ’s nachts tot een grote, heel volwassen storm. De camper wordt gegeseld met bakken water en schudt flink heen en weer, verwoede pogingen aan het doen om een schip in woelig water na te bootsen. En werkelijk stormy night! En dan wordt je ’s morgens wakker en is het prima weer.
Foto 320-327
Donderdag 31 maart 2022.
We pakken de route weer op en rijden o.a. over de Rua des Miradoirs (of zoiets). Duidelijk is wel dat het een weg met veel uitzichtpunten is. Tsjonge zeg, je komt echt niet uitgekeken.
We moeten vanuit Cariño een stukje doorsteken naar de andere kant van de landpunt, Cedeira. Dan gaat het weer zoals we continu meemaken van zeeniveau tot dik 600 meter hoog. Maar in dit geval hebben we een beetje pech want vanaf 500 m is het plotseling potdicht. Binnen enkele meters van blauwe lucht naar dichte mist en omgekeerd ook weer, vreemd verschijnsel.
Foto 341-348-353
Foto 359-361
Via Cedeira met de vissersvrouw als standbeeld aan de haven gaan we naar onze overnachtingsplaats, Praia de Pantin. Daar zien we, net als de andere Nederlander die er staat, de beweging van vloed naar eb. Het blijft maar flink waaien en of dat de oorzaak is weten we niet, maar op een gegeven moment zitten er in een hoek van het strand honderden meeuwen en/of sterns bij elkaar. Die krijgen we helaas niet fatsoenlijk op de foto.
Foto 363-365
Vrijdag 1 april 2022. Km-stand 147930. Het was weer storm vannacht, maar slechts met enkele druppels. 10-15º
De prachtige uitzichten langs de zee rijgen zich aaneen, zoals de Mirador do Paraño.
Foto 369
En dan rijden we kort na 14 uur A Coruña in. Een echt grote stad, met een héél klein hartje. Wel zoals we weer constateren opeengepakte mensenmassa’s in 5 verdiepingen hoge gebouwen. Er is geen gewoon huis te vinden, behoudens enkele helemaal aan de rand van de stad en die zijn dan meestal ook nogal ’schäbig’. Even tussendoor: het lijkt wel alsof het leven in de dorpen en kleinere stadjes afneemt omdat er veel huizen (en winkels) leegstaan en zelfs langzaam ruïne worden of zelfs al zijn.
Foto 373-375
Enfin, wij vinden een slaapplaats bij het Aquarium van A Coruña, net zoals vele anderen ook. Dan pakken we voor de eerste keer deze reis maar eens de fiets uit de garage om de stad te verkennen. Een breed fietspad dat over de oude trambaan blijkt te liggen nodigt uit. Zodra je echter het centrum in wil is er geen fietspad meer te bekennen, op een enkele poging na die doet vermoeden dat het in de toekomst allemaal goed komt. Nu zie je, niet zoveel maar toch, de fietsers overal fietsen, voetgangersgebied of niet en sowieso tussen het verkeer door.
Foto 379-381-383-392-395-396-399-402-404
Rond 18 uur doen we maar weer eens een poging om ergens wat te eten te krijgen en zowaar, een paar honderd meter van de camper is een restaurant waar we via gebarentaal begrijpen dat er iets te krijgen is. De keuze is een aardappelsalade of rijst met vleesballetjes. Wij kiezen voor de salade met 2 limonade en 2 koffie na. Het was érg lekker en alles bij elkaar voor € 12,40.
Zaterdag 2 april 2022. Alweer een flinke wind gehad, maar ’s morgens is het wel stralend blauw bij 10º
We beginnen de dag met een bezoek aan het aquarium met een entreeprijs voor ‘majores de 65 años’ van 4 euro en dat was het dubbel en dwars waard. Jammer dat er alleen gallicisch en spaans ter verklaring bij staat, maar ja, die vissen luisteren toch niet, in welke taal je ze ook aanspreekt.
Foto 405-410-413
De ‘Torre de Hercules’ is de oudste nog werkende vuurtoren ter wereld: gebouwd door de Romeinen!
We moeten gaan nadenken om de route te gaan inkorten omdat het einde van de reis toch langzaam nadert. Dus hier en daar slaan we wat stukken over, maar dat is niet erg omdat we intussen genoeg zee en rotsen gezien hebben.
Onderweg ‘doen’ we nog een oude Keltische nederzetting en een ‘dolmen’, zeg maar hunebed.
Foto 428-431
Morgen gaan we proberen om dicht in de buurt van Santiago de Compostela te komen en dan op maandag naar de stad, dat is hopelijk de minst drukke dag.
Zondag 3 april 2022. Km-stand 148135. De wind blijft proberen om te winnen, niet duidelijk is waarvan?
Prima CP weer gehad hier, behalve een prullenbak wel zonder voorzieningen, maar die hebben we ook zeker niet elke dag nodig.
Gisteren zijn we midden door het dorp gereden om hier te komen en dat was een beetje kitzlig omdat er een stuk dorpsstraat tussen zit waar we aan elke kant van de camper minder dan 10 cm over hadden. Nu kijken we eerst op Googlemaps en zien dat er een lange rechte weg vanaf de CP exact aansluit op de N-weg. Toch een beetje een opluchting.
Het eerste richtpunt vandaag is Camelle alwaar een ‘levenskunstenaar’ op de kop van de haven in perfecte harmonie met de natuur geleefd heeft en zijn omgeving aan de wereld als museum nagelaten heeft. Er staat een bordje bij om het terrein uit respect ‘in ruste’ te laten en dat doen we natuurlijk.
Foto 442-445-446
Bij de oude romaanse kerk in Santiago de Cereixo wijst een oude man ons op een boven de deur in steen uitgehouwen voorstelling van de landing van Sint Jacob op de kust. Daar hoort natuurlijk een verhaal bij:
Sint Jacob = San Jago = Santiago (!) was een van de discipelen van Jezus. Hij is in Judea onthoofd en samen met 2 leerlingen in een stenen bootje gezet. Dat bootje is aan land gekomen in Gallicië en dit kerkje is aan hem gewijd. De rest van het verhaal morgen als we in Santiago zijn.
Op het kerkplein staat een machtige eik die wellicht al uit de tijd van St. Jacob stamt. Als we weer verder willen houdt een oude vrouw van héél ver in de tachtig ons staande en begint een verhaal te vertellen, onderwijl wijzend op de aankondigingen aan de pastorie. Het help geen zier als we proberen duidelijk te maken met ‘no espanol’ en vragende en onbegrijpende gezichten, zij is niet te stoppen, zodat we uiteindelijk meer beleefd knikkend en verontschuldigend kijken doorlopen naar de camper.
Foto 450-451-452 (het kerkhof is ook heel bijzonder)
Foto 453-455
We gaan verder naar de Costa da Morte waarvan de Punte de la Barca in Muxia del uitmaakt. Waar precies de Costa zijn naam Mort = dood aan te danken heeft is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk vanwege de schipbreukelingen hier. En dat dan weer omdat het hier flink tekeer kan gaan. Wij zijn levende getuigen want het waait verschrikkelijk.
De kerk is van ‘de Heilige Moeder van de Schepen’ en blijkbaar is net de mis uit. Hebben wij geluk: we kunnen er in én het licht is nog aan. In de kerk hangen veel modelschepen die geschonken zijn door zeelui die het er ternauwernood met hun leven van af gebracht hebben.
Foto 458-462-469-470-471
De laatste tussenstop vandaag zijn de Cascades de Ezaro, de enige watervallen in Europa die rechtsreeks in zee storten. Het landschap door erg Noors aan.
Foto 476-480-483
Onderweg zien we ineens hele windmolenparken boven op de heuvels c.q. bergen staan. Eerder hadden we al eens geconstateerd dat we in Spanje geen zonnepanelen zien en ook geen windmolens, maar hier staan er veel. Lage masten en de wiekenspitsen komen op wellicht maar 5 meter hoogte voorbij. Het laatste stukje naar onze CP in O Milladoiro gaan we over de snelweg met het ene viaduct na het andere. Met beide handen het stuur goed vasthouden want de camper krijgt écht flinke klappen. Een mooi recht spoor houden is onmogelijk.