Vrijdag 3 september 2021.
Strak blauw, 24º
De meeste campers zijn al weg als ook wij 500m dalen naar de supermarkt. Na gedane boodschappen gaan we naar een toch wel bijzondere CP: bij de Glacier de Moiry, gelegen aan het eind van een van de zijwegen door het Rhonedal. Die zijwegen overigens, zowel links als rechts, zijn allemaal doodlopend. Hoe dan ook moet je aan het eind van de dik 50 km dezelfde weg terug. Maar dat is hier geen straf. Een bijzonder mooie route die 2000 m omhoog gaat met zeer diepe dalen en vele vergezichten erlangs.
stuwdam Lac de Moiry 
foto 825-827 / 830-831-832 /
Als we de stuwdam op iets meer dan 2000 m passeren ontploft met een luide knal de zak chips in de kast vanwege de lagere luchtdruk hier. De CP ligt op dik 2400 meter.
Daar aangekomen blijkt de CP niet meer gratis zoals in de app staat, maar kost CHF 15,- voor het parkeren en CHF 4,- pp voor de toeristenbelasting. Dat is zeker niet goedkoop en vergeleken met andere plekken gemiddeld. Hier en daar zijn prijzen van CHF 25-35 ex belasting te noteren. Hoe dan ook, het betalen is dusdanig ingewikkeld via QR-code en van alles en nog wat invullen, dat we besluiten ‘als ze het niet zelf komen halen, dan ….’
een murmeltier, een paar meter lager dan de camper 
foto 838-842-845-847 / 5-6-9
Zaterdag 4 september 2021.
Bijna strak blauw, 24º, maar als we wakker worden is het maar 6º.
En wat denk je? Niemand gezien, behalve een stuk of tien andere campers en een aantal personenwagens die er allemaal ’s nachts gestaan hebben. Van alle campers stond er ook maar 1 op de aangegeven plek voor campers (wij niet). Uiteindelijk dus toch een gratis plek.
We steken onder in het dal de Rhone over en gaan aan de andere kant omhoog naar Crans-Montana. Bekende naam uit de wintersport, maar ook nu is het er in de enige echte winkelstraat van het dorp behoorlijk druk. Het ziet er leuk uit en het publiek straalt geld uit. Zonder naar een prijslijst te kijken weten we wel dat je er geen kop koffie voor 3 CHF kunt krijgen.
Wij rijden weer 1000m naar beneden en slaan een stukje verder richting Simplon-pas rechtsaf naar de CP in Oberems. Een deel van het dorp blijkt ook nog eens een levend openluchtmuseum te zijn op een hoogte van dik 1500 m met mooie vergezichten de Rhone-vallei in. Ook typisch: aan de andere kant van de vallei hangen steeds donkere luchten en soms zie je het daar regenen. Bij ons schijnt volop de zon.
In het enige restaurant in het dorp kost een kop koffie wel CHF 3,-, maar een Curry-wurst mit Pommes (we zitten in het duitse gedeelte) CHF 20,- !!!!
De CP kost maar CHF 5,- incl. gebruik van een bijzonder netjes schoon toilet.
de ogen en oren van Zwitserland? 
CP Oberems 
zelfs in de dood op het kerkhof in het gelid
foto 24-25-26-28-31-34-40-41
Zondag 5 september 2021.
Bijna strak blauw, 24º, maar als we wakker worden is het maar 6º.
De dag van de F1 Dutch Grandprix met Max op pole-positie.
Maar voordat het zover is moeten we eerst de berg weer af (700 m) inclusief de omleiding. En nu is het of iedereen vanuit de wijde omtrek bedacht heeft om maar eens naar boven te rijden en we moeten dus op de smalle wegen zeer vaak stilstaan of stapvoets passeren. Gelijk hebben die mensen wel want het is er overal heel erg mooi. Je kunt ook nog verder naar boven als wij waren. Wij kozen daar niet voor en gaan eerst een klein stukje terug door het Rhonedal en weer omhoog naar de Bhutan-brug.
Daar zit een heel verhaal aan vast: het jaar 2002 werd door de Unesco uitgeroepen tot ‘jaar van de bergen’. Helvetas, een Geselschaft die al langer de bruggenbouw in Bhutan stimuleert trok aan de juiste samenwerking-touwtjes. Resultaat is een brug van 134 meter naar Bhutanees voorbeeld, ontworpen in Bhutan en gebouwd onder leiding van een Bhutanees ingenieur. De brug verbindt het franstalige Unterwallis met het duitstalige Oberwallis met elkaar over de Illgraben.
Dat is een heel klein onschuldig stroompje, lijkt het. Maar en paar keer per jaar wordt het een van de actiefste wilde beken van Zwitserland waarbij tijdens zg. ‘Murgängen’ enkele 10.000-en tonnen rotsbrokken, stenen en aarde naar beneden komen. Dat zijn puinstromen van meer dan 2 meter hoog en een snelheid van 25 km/uur.
Bij de brug staat ook nog een Chorten, een boeddhistisch heiligdom, dat de brug tegen ongeluk moet beschermen. Je moet er met de wijzers van de klok mee omheen lopen. Het heiligdom is door Bhtutanese monniken, lama’s ingezegend. Aan de brug hangen vele doekjes met daarop Bhutanese teksten. Ontcijferen is niet gelukt…..
blik in het Rhonedal 
corten 
foto 41-42-45-46
Wij moeten dan weer naar beneden naar het Rhonedal en gaan dan bij Brig de route naar de Simplon-pas op. Die doen we niet de eerste keer, maar het blijft indrukwekkend. Bovenop, op 2005 meter staat een oud hotel waarachter je prima de nacht kunt doorbrengen. Op de pas zelf is heel veel parkeergelegenheid incl. picknick-plekken met toiletten en vooral veel schitterende uitzichten.
Er staan ’s nachts zo’n 7 campers waaronder ook een medelander.
Oh ja, Max heeft de F1 in Zandvoort gewonnen.
Brig 
Simplon pas 
zicht vanuit de camper 
foto 51 zicht op Brig-52-55-62-65
Maandag 6 september 2021.
Wat wolkjes en veel zon. Een graadje of 24º?
Route: over de Simplon Italië in, net boven Domodòssola links af het dal in naar Formazza en dan helemaal door tot het einde. Hemelsbreed zitten we dan bijna weer in Zwitserland, maar daar zitten wel wat flinke bergen tussen.
Als je de Simplon over gaat, kom je de grens over tussen Zwitserland en Italië. Zelfs als je de Zwitserse èn de Italiaanse douane niet zou zien en ook geen enkel ander bord, zou je gelijk weten dat je de grens over bent. Zowel wegdek als omgeving zijn ineens veranderd van ‘aangeharkt’ in ‘la’ma zitte’. Als we daarna in de Valle Formazza rijden krijgen we afwisselend beeld van Italiaans, Oostenrijks en tenslotte een mix van beide in de dorpen te zien. Je weet op enig moment nog niet meer in welk land je zit….
adelaar op de pas (zie het kleine mensje aan de voet) 
Cascata del Toce 
zo ziet het er van boven af uit
foto 66-73 adelaarsbeeld-78-82-91
De CP ligt in een kom tussen de bergen en als je daar midden op staat kun je niet meer zien waar je in of uit die kom moet komen. Aan een kant zit een enorme stuwdam en ‘even’ op de fiets gaan kijken hoe het er bovenop uitziet is een uitdaging…. die niet gehaald is. Het klimt steil en bovendien is de lucht hier dunner. Het levert wel een mooie overzichtsfoto van dit dal op.
Op de toegangsweg ligt een klein restaurantje waar je nog voor een redelijke prijs wat kunt eten, anders dan in Zwitserland dus.
foto 93-99
Dinsdag 7 september 2021.
Nog steeds hetzelfde, wat wolkjes en veel zon. Langs de route 27º
dezelfde Cascata del Toce de volgende dag….. water weg
foto 101 niets over van de waterval
Eigenlijk ‘verrijden’ we ons een beetje. Als we de 40 km teruggereden zijn naar het begin van de Valle Formazza, moeten we linksaf naar Santa Maria Maggiore en dan kun je rechtstreeks uit de bergen Locarno in rijden, weer in Zwitserland dus. Maar het lot wil anders. Nou ja, eigenlijk de navigatie. Die stuurt ons eerst naar beneden waardoor we halverwege bij het Lago Maggiore terecht komen. Nu zijn er in dit deel van Italië en ook het stuk daarna in Zwitserland de CP niet erg dik gezaaid. Maar gelukkig vinden we een CP in Oggebbio, niet goedkoop met 22 euro, althans voor ons doen, maar wel incl. alles en zeer uniek. Het is een soort terrassenplaats, waarbij alle campers op dezelfde hoogte staan, maar de voorste rij een eigen terrasje heeft lager dan de campers en de achterste rij een eigen terrasje boven de campers. Zo kijken wij over alles heen op het Lago Maggiore. Nieuwe conclusie: alles bij elkaar een goedkope plek.
delven van graniet 
Oggebbio 
foto 104-108-109-111