Dinsdag 22 juni 2021.
Gisteravond hield het al op met regenen en het is nog steeds droog bij 14º. In de loop van de dag weer volop zon en bijna 20º
Het landschap blijft toch mooi: soms een enkele boerderij en héél soms een dorpje. Wat er naar ons idee niet helemaal klopt is dat de woningen en boerderijen over het algemeen er een beetje schäbig uitzien. In de dorpen is ook wat rommelig gebouwd. Het lijkt een beetje oostblokachtig. Wellicht dat net als bij ons het noorden ook wat verwaarloosd is. Zeker is dat er te weinig geld in de omgeving zit.
Zomaar onderweg: kunstroute naar dorp. ‘Goden Dag Stemmermölti’
Wij hebben de navigatie op de ‘kortste route’ gezet. En daarvan is zeker dat niemand die gebruikt. Wel mooi, veel door uitgestrekte bossen. Als er een hert of een beer zouden oversteken zou dat geen verrassing geweest zijn.
Net voor Hamburg en net erna is het allemaal wat heuvelachtiger, mooie afwisseling. Door Hamburg is geen enkel probleem, we hebben de juiste route gekozen blijkbaar.
De CP in Reinfeld staat om 15.30 al te vol met 7 stuks, 2 teveel dus. Wij gaan noodgedwongen verder naar Citti Park in Lübeck. Grote parkeerplaats bij een groot winkelcentrum waar je zelfs je sanitaire opschoning kunt doen. Onderweg hebben we vandaag 3 nederlandse kentekens gezien waarvan 2 op vrachtwagens. Maar als we nauwelijks staan bij Citti Park komt er een nl-camper aanrijden. Het is gratis hier en intussen weten we dat als het niks kost er gegarandeerd nederlanders staan… uuuhhh, wie zegt dat?
In de hele grote mall vele winkels ook een grote Lego-tentoonstelling, verdeeld over alle denkbare thema’s. Leuk om te zien. De chinese cafetaria komt op precies het juiste moment voorbij, of, nou ja, andersom natuurlijk.
foto 5046-5048
Woensdag 23 juni 2021. Aangenaam weer: veel bewolking, af en toe zon, 20º
Intussen hebben we al 825 km gereden en zijn we bijna aangekomen aan het begin van de reis: een tocht langs ‘Das grüne Band’, de oude oostduitse grens ofwel de innerdeutsche Grenze. We gebruiken voor de navigatie een artikel uit het blad van de NKC en de site ‘grenzerinnerungen.de’. Vanaf nu heet dit verslag dan ook ‘das grüne Band’.
We houden halt op de CP van Lübeck-Travemünde. Bekijken wat we vandaag en morgen doen: fietsen, oversteken, omrijden of?
Eerst fiets er uit en op verkenning. Vlakbij ligt de veerpont naar Priwall en we staan even te kijken omdat we morgen hier over willen steken. Komt er een ambulance aanscheuren met loeiende sirene, alle wachtenden gelijk op halt door het personeel, ambulance de veerpont op en volle poule naar de overkant.
Enfin, wij langs de toeristische boulevard en de kust naar Niendorf in het noorden en dan binnendoor weer terug. Zullen we dan nog naar de zandsculpturen gaan hiertegenover? Nou, het is al 17 uur en we hebben enige tijd geleden iets dergelijks gezien in MeckPomm, dus maar niet.
We hebben een leuke fietstocht gemaakt door een mooie omgeving, zelfs de boulevard was wel aardig en heel lang trouwens.
Overal staan ze hier om te pakken: elektrische steps of scooters zoals ze hier heten. Appje downloaden, inschakelen en rijden maar. Je kunt ze pakken waar ze staan en laten staan waar je wil. Mooi systeem.
Tegen etenstijd nog ff de fiets op om aan de boulevard pommes met currywurst te scoren. Duitse porties!
Donderdag 24 juni 2021.
Lekker temperatuurtje, maar heel weinig zon gezien. Gelukkig ook geen regen.
Prima plek gehad vannacht ondanks dat op 50 meter de trein voorbij komt, maar daar hoor je alleen een beetje ruis van.
Jammer aan de plek is dat de ontwerper nog nooit in een camper gezeten heeft. De plekken zijn breed genoeg met een open verharding, maar liggen, helemaal onnodig, heel schuin. Onze niveauregeling haalde het amper op de minst schuine plaatsen maar velen hebben niet genoeg aan de blokken om recht te komen staan.
van de veerboot af rijden naar Priwall
Na vertrek zien we onderweg al verschillende tekenen van waar de DDR-grens geweest is. In Lübeck-Schlutup stuiten we op een klein oost-west museum. Helaas gesloten, maar in de voortuin zijn twee oudere heren bezig om een Trabant op te knappen, alles wordt afgeschuurd. Bouwjaar 1990 (!) maar intussen zonder motor en met pinnen in de grond vastgezet. Op onze opmerking ‘maar zo’n auto roest toch niet?’ komt het ene verhaal na het andere. De buitenkant is weliswaar kunststof, maar alles daarbinnen is ijzer en roest dus wel… en goed ook.
foto 162-166
waar het donkere asfalt ophoudt was de grens
Op de vraag of ze van deze of gene kant oorspronkelijk komen vertelt de meneer met het rode petje dat hij al 65 jaar van deze kant is, sinds 1957. Toen woonde hij nog in het oosten en had een oom in het westen, met een boerderij. Maar die oom was ziek en hij wilde gaan helpen. Een vergunning om 8 weken in het westen bij zijn familie te gaan werken kreeg hij niet. Dus is hij naar Berlijn gegaan, daar het vliegtuig genomen naar Hamburg en met de trein hiernaartoe. Dat ging allemaal nog toen, maar was wel een behoorlijk omweg voor een paar kilometer hemelsbreed. En, zegt hij, ‘ze hebben me pas gemist toen in het jaar erna verkiezingen gehouden werden. 🙂
We gaan verder naar museum Grenzhus in Schlagsdorf met als thema natuurlijk de scheiding oost-west. Heel mooi gemaakt en zeer informatief.
foto 170-172-174
Ook nog even in perspectief plaatsen: na de oorlog tot 1953 was Stalin de machthebber in de Rusland. Hij werd opgevolgd door Chroetsjov (tot 1964) en die wederom door Brezjnev (1964-1982). Toen kwam Gorbatsjov (perestrojka!) die uiteindelijk in 1989 de aanleiding gaf tot de val van de Sovjet-Unie en tegelijk de opheffing van de duits-duitse grens. En dat wederom is de aanleiding voor onze reis door, of langs, das Grüne Band.
foto 177
eindeloze graanvelden
En klein fietstochtje door Ratzeburg brengt ons terug naar een paar bekende plekjes hier. In 2015 zijn we ook hier geweest tijdens de reis naar Noord-Duitsland die later weer aanleiding was voor een trip naar Mecklenburg-Vorpommern.
foto 181-185