Maandag 12 juli 2021.
>20º en veel zon.
Over Bayern gesproken. Vroeger was dit het “Königreich Bayern” en de Bayern vinden dat dit nog steeds zo is. Je proeft het gewoon overal. Voorbeeld: in heel Duitsland is er het Deutsches Rotes Kreuz. Maar niet in Bayern, daar is het ’t Bayerisches Rotes Kreuz. En, als je de politiek een beetje volgt: in heel Duitsland is het de CDU, in Bayern de CSU. De lijsttrekker komt van een van beiden want verder doen ze alles samen.
Wij genieten van het landschap en zien langs de weg ineens een bordje staan met “Bayernturm”. Daar moeten we meer van weten en rijden de richtingaanwijzers na. Een aantal km’s verder ineens een toren op de berg die, naar blijkt, een symbool moet zijn van ‘der Deutschen Einheit’. Vreemd is dan dat de bouw van de toren van 1964-1966 plaatsvond. Zo konden de wessies naar de ossies kijken. Einheit? Inderdaad, na 1989 zijn er vele bijeenkomsten en feesten geweest om de hereniging te vieren. 180 Treden omhoog heb je een prachtig uitzicht.
foto 545-548-553-556
Onderweg weer een interessante plaats, vooral de oude foto’s op de plaats van nu.
foto 561-562-563
We parkeren ’s avonds de camper in Neustadt bei Coburg, alweer Neustadt dus.
Dinsdag 13 juli 2021.
Het is behoorlijk warm vandaag en later ook drukkend. Daarna tropische regen.
Wij gaan op weg naar het Spielzeugmuseum, 500 m bergaf vanaf de CP.
Het museum blijkt vooral gericht te zijn op (het maken van) poppen. Zeer interessant en aanbevelenswaardig. Een tentoonstelling van ‘kinderen spelen door de jaren heen’ vanaf 1920 tot 2000. Veel wetenswaardigheden over de fabricage en een afdeling met schitterende scènes waarin poppen, poppen maken. Echt prachtig om te zien.
foto 565-567-568-573-576
We volgen nog steeds de oude grens zoveel mogelijk en passeren die ook regelmatig, te herkennen aan de borden dat hier tot …datum… en …uur… Duitsland gescheiden was van Europa. Datum en tijd verschillen per plaats en per bord.
Gedenkstätte Heinersdorf
foto 585
Het doel van vandaag en ook het laatste deel van onze reis is Museumsdorf Mödlareuth, ook wel klein Berlijn genoemd omdat hier ook een muur dwars door het dorp stond.
1966
foto 597-598
We zitten nog geen 5 minuten weer in de camper of het begint te druppelen om uiteindelijk te eindigen in een verschrikkelijke stortbui. We rijden heel voorzichtig door. In de dorpjes worden straten wilde modderstromen en uit de putdeksels spuit het water omhoog. Bij een aansluiting naar de autobaan staat alles stil omdat men niet door het water durft te rijden, totdat een vrachtwagenchauffeur het risico neemt en gaat. Dat gaat ook goed, maar of een personenauto dat ook lukt? Niemand durft. Gelukkig zijn wij wat hoger en het gaat inderdaad goed.
véél water
foto 607
De CP in Leopoldsgrün is de laatste stop van vandaag. De routeplanner stellen we alvast in op thuis, 563 km verder.
Woensdag 14 juli 2021.
Het is nogal afgekoeld naar 16º. Onderweg héél véél tropische regen, Ruhrgebied en Zuid-Limburg overstroomd.
De laatste dag, autobaan naar huis.
Het eerste stuk, direct nadat we van de CP zijn vertrokken is de A9. Dan begint het ook al te regenen. Het is een hele mooie autobaan en dat vinden we niet gauw. Vele stijgingen en dalingen met, voor de camper, best wel scherpe bochten. Zeker in de regen.
Het is een mooie reis geweest. Nog een paar kleine dingetjes vertellen:
Waar waren de Nederlanders? We hebben onderweg nog geen 10 NL campers gezien. Oorzaak corona, testen, vaccineren, regeltjes en voorschriften en wat dies meer zij? Ons hebben ze in totaal 3 keer gevraagd of we getest waren of gevaccineerd, waarvan 1 keer redelijk serieus.
Een Deense mevrouw die, als we buiten in het zonnetje zitten op een CP, naar ons toekomt met ongevraagde goede raad.
Toby zit aan de lijn aan de camper omdat dat zo hoort én omdat die compleet dement is met zijn 17 jaar. Als hij weg loopt vindt hij de weg nooit meer terug en roepen heeft dan geen zin want hij hoort ook niets meer, terwijl hij ons ook nauwelijks nog ziet. Die mevrouw zegt, heel bescheiden, dat we hem een mandje moeten geven. Hij loopt namelijk constant rondjes en als hij een mand heeft is er een vaste plek waar hij naar toe kan. Wel aardig van die mevrouw, die bezorgdheid voor onze Toby. Dat hij zowel hier als thuis zijn vaste plekken heeft, hebben we niet verteld.
Duitsland is een grotendeels digibeet-land. Op veel plaatsen geen 4G of zelfs überhaupt ontvangst. Lastig als je iets met data wilt. Ook dit: de plaatsen waar je niet kunt pinnen en alleen cash kunt betalen zijn in de meerderheid.
Maar humor is er zeker ook. We zien onderweg een Smartje rijden met opschrift: dit is de reddingscapsule van een Mercedes S.
Na 4,5 week is het reizen weer even afgelopen. Het is ook nog niet duidelijk wanneer we de volgende keer weer mogen en kunnen gaan. De besmettingen lopen op en enkele landen zijn alweer rood gekleurd. Dan blijven wij ook thuis.
We zullen het wel beleven.
In totaal hebben we bijna 2900 km. gereden.