Woensdag 2 september tot maandag 7 september 2020.
’s Morgens worden we wakker gemaakt door een helikopter die ergens in de buurt aan het werk was. Even later landt hij op de parallelle parkeerplaats om even bij te tanken bij een tankbusje. Er schijnt een lekker zonnetje bij een fris windje.
foto 366-371-374-377
geen vraag wie er voorrang heeft…. 
We willen vandaag het Pitztal in maar voordat we daar zijn maken we een tussenstap in Oetz, bekend van Oetzi, de pre-historische mens die in het ijs van de gletsjer gevonden is.
Het stadje is niets bijzonders op een paar heel mooi beschilderde gebouwen na.
foto 380-386
Na de boterham gaan we verder naar het Pitztal. Weer zo’n dal dat alleen een ingang heeft en geen uitgang. Aan het eind, bij de kabelbaan kun je alleen omdraaien en terug rijden. En dat doen we ook want we vinden de camperplaats daar niet zo geweldig. Het uitzicht is overigens wel mooi.
foto 394
Een blik op de kaart en het appje levert een camping op in Imst. Ziet er leuk uit en we hebben wel behoefte aan wat rust. Bovendien zeggen de weersvoorspellingen dat het zowel donderdag als vrijdag goed weer gaat worden. Lekker buiten zitten met een goed boek of zoiets.
Het blijkt inderdaad een leuke camping met een zeer vriendelijke eigenaar. Met een pak folders en heel veel aanwijzingen staan we even later op een plekje waar we tot zaterdagmorgen willen blijven.
De eerste tip volgen we gelijk op: een klein stukje verder ligt een mooi restaurant bij de tennisbaan waar ze heel goede schnitzels hebben. Dat hebben we gecontroleerd en bleek te kloppen.
Donderdagmorgen kriebelt het al: we hebben een gastenkaart van Imst gekregen en daarmee gaan we op stap. Fiets eruit en naar het centrum. Even een boekwinkel in levert een mooi boek over de Strauss-dynastie op. Kunnen we ’s middags ophalen.
We parkeren de fiets en stappen op de bus die ons naar Inmst-Hoch brengt, bij de start van de kabelbaan. En zo staan we een tijdje later, na 2 opvolgende kabelbanen, 1000 meter hoger op bijna 1800 meter met een fantastisch uitzicht over de drie dalen die bij Imst samenkomen.
foto 402-403-407
Na -tig foto’s gaan we dalwaarts, maar nu stappen we halverwege over op de rodelbaan. Die gaat over 3,5 km met vele bochten zo’n 600 meter naar beneden. De langste en hoogste Alpen-rodelbaan ter wereld. Leuke ervaring. Vanuit het ‘Imst-Hoch’-station gaan we verder naar beneden naar Imst met de bus en trakteren onszelf op een terrasje op Kaffee met Kuchen. Als we daar dan zitten valt ons ineens in dat we de Rosengartenschlucht naar beneden hadden willen lopen. De schlucht ligt tussen Imst-Hoch en het centrum van Imst.
Dus, de daad bij het woord voegend: terug omhoog met de bus naar Imst-Hoch en te voet naar beneden door de schlucht. Prachtig, prachtig, maar….. onder aangekomen, helemaal kapot. Naar boven lopen kost veel energie (en was hier ook zeker niet gelukt), maar naar beneden klauteren, het was echt geen lopen, was zeer inspannend.
Gelukkig is het niet ver met de fiets terug naar de camping.
foto 421-431-444
Met de spierpijn valt het op vrijdag wel mee, maar de benen zijn gewoon moe. Bewegen is moeilijk. Niet te veel doen vandaag dus: de camper tot taille-hoogte rondom wassen want die is ontzettend smerig van het rijden door de regen enkele dagen geleden. Verder moed verzamelen om naar het zwembad hiernaast te gaan, Dat lukt uiteindelijk in de loop van de middag. Een volledig roestvrijstalen 25m-wedstrijd-, verwarmd buitenbad. Prachtig, nog nooit gezien. Het is zo mooi verwerkt dat je goed moet kijken voordat je het ziet. Mooi ingepast in de omgeving met ligweiden, speeltoestellen enz.
Het zwemmen heeft de benen niet beter gemaakt 🙂
Dan steekt de vraag de kop op: gaan we morgen verder of niet? Omdat het hier best wel aardig is en het weer morgen ook nog goed wordt besluiten we te blijven tot maandagmorgen. Dan gaat het richting Sölden,.. waarschijnlijk.
De fiets is natuurlijk ook niet voor niets mee, heeft al goede diensten bewezen, maar moet nu weer aan de bak. Het is deze zaterdag geweldig fietsweer met verwachte 25º en lekker zonnetje. Even vragen aan de eigenaar en die zegt linksaf is de mooiste route. Of het de mooiste was weten we niet omdat we niet aan de andere kant zijn gaan kijken, maar mooi was het wel. Kijken hoe de Inn zich samen met de spoorlijn en een smal fietspad door de kloof wringt. Na een aantal km’s moeten we wel terug, rondjes fietsen gaat hier niet. Helemaal niet erg, je ziet het nu vanuit een ander perspectief. Als we terug zijn in Imst doen we nog wat boodschappen in een gigantische Spar-supermarkt en dan is het tijd voor een pilsje bij het terugkijken van de kwalificatie van de F1. Handig toch die functie bij Ziggo. Nu nog streamen mogelijke maken naar de TV (dan hoef je niet op telefoon of laptop te kijken) en het is perfect.
Oh, bergop en -af fietsen is ook best wel inspannend…..
Om half zeven valt er een buitje en is de temperatuur al flink gedaald.
foto 4762-4765-444
de Inn met spoor en een rafter-boot
Morgen geen plannen, de weersvoorspellingen zijn niet al te best. Dus misschien koffie leuten en lezen? De winkels zijn hier ’s zondags ook dicht, daar valt dus ook niets spannends te beleven. Sowieso stelt de binnenstad van Imst niet veel voor: niets ouds en veel leegstand.
En dan is het zondag met inderdaad alweer nogal wat regen. Een hele band slecht weer over Zwitserland, Oostenrijk en zo verder. Enfin, morgen gaan we richting andere kant van de Alpen, daar is het misschien een beetje beter.
Nog een min-punt vandaag: Max is uitgevallen. Een heel klein plus-puntje: Lewis is ook maar zevende geworden.