Vrijdag 21 augustus 2020.
Vandaag 34º en dus niet te lang in de auto; via Schapbach en Wolfach naar Schiltag.
We verwachten dat de camperplaats in Schiltag druk bezet zal zijn, maar we vertrekken niet vroeg en doen het onderweg rustig aan. Genieten maar. Iets of wat gepland (want dan zijn de eersten al weg en de nieuwe zijn er nog niet) arriveren we al na 52 km om half twaalf op de camperplaats bij de samenkomst van 2 riviertjes (de Schiltag en de Kinzig) in Schiltag… en er is plek genoeg. Sterker nog, we staan lekker in de schaduw van een dikke boom, vlakbij het water. Alleen een bankje staat er tussen.
In het water kun je lekker zwemmen en daar wordt goed gebruik van gemaakt. Er staat een zwakke stroming van de koude en de wat warmere rivier, nou ja, beek. Het is een gezellige plaats en het verwondert ons zeer dat er nauwelijks andere campers staan. Het verblijf is gratis en als je stroom of water wil hebben kun je aan het Rode Kruis doneren.
De plaats zelf is een schoolvoorbeeld van een Schwarzwalddorp: veel vakwerk, riviertje er dwars doorheen, levendige entourage en veel bloemen overal. Ook belangrijk: diverse kleine restaurantjes incl. pizza’s (!)
De achtergrens van de camperplaats is de spoorlijn, maar wij hebben geen trein gezien of gehoord. En dat terwijl diezelfde spoorlijn de dood betekende voor het houttransport van de losse stammen over de rivier in 1897. De toen daarvoor benodigde Gamber, die de stroming en doorvoer van de stammen regelde, staat er nog steeds.
Gelukkig wordt het morgen minder warm zeggen ze want dan hebben we ook geen zwembad meer voor de deur.
km 131787
foto 35-37-38-41-42-44-49-55-67-69-73
ook nog te zien: de Gamber 
’s avonds bezoek 
camperplaats Schwarzwaldblick 
Zaterdag 22 augustus 2020.
Het wordt toch nog 25º en dat is gewoon fijn.
Zo’n navigatie in de auto is wel handig, maar het blijft opletten. Je geeft een stad in als oriëntatiepunt, maar als je dat punt niet vóór die stad er uit haalt sta je voor je het weet midden in het centrum in smalle straatjes tussen voetgangers en fietsers. Gelukkig weet dat ding wel waar je niet mag rijden.
Het eerste doel is de camperplaats die we gisteren aan zouden doen als we in Schiltag niet terecht zouden kunnen, ‘Schwarzwaldblick’. En dat is de enige juiste naam want je kijkt kilometers ver over het Schwarzwald weg.
Dan gaan we naar Triberg en verder heel hoog over kronkelige wegen. De 1050 meter hoog hebben we vandaag gehaald. Prachtige vergezichten.
We rijden over de Deutsche Uhrenstrasse. In enkele plaatsen in het klokkenhart van Duitsland dus een Uhrenmuseum, maar ook grote winkels met koekoeksklokken. Kunstwerkjes met bijbehorende prijzen en soms de vermelding dat er géén geluid uit komt :-). Langs de weg bij zo’n winkel ook een levensgrote.
In een van die winkels vele merken horloges en -tig soorten en merken wand- en tafelklokken van klassiek tot heel modern en van betaalbaar tot heel erg duur.
En dan komen we rond 4 uur aan bij de camperplaats in Donaueschingen. Volgens het appje kunnen er 20 staan, maar er zijn er al 17. Met veel moeite vinden we een laatste plek. Dat is nu toch vreemd: waar we gisteren alles vol verwachtten en hier plaats zat, was het dus precies omgedraaid en in onze ogen onterecht. De plaats zelf heeft nauwelijks iets te bieden. Er staat niets museaals behalve het Schloss. De bron van de Donau is natuurlijk iets waar je geweest moet zijn :-), maar verder?
We gaan per fiets naar die bron, crossen nog wat door de stad (alles gesloten op zaterdagmiddag) en stoppen bij de Asia-Imbiss. Eten ook alweer geregeld.
km 131882
foto 85-91-94
de Donaubron 
