Vervolg van gisteren: de koeien van de zigeuners die naast de camping wonen komen uit zichzelf tussen zeven en acht uur naar huis en steken dan allemaal de rivier over.
foto 481
Zondag 30 juni 2019. ‘Korte’ reisdag bij hoog-zomerse temperaturen.
Gewoon wat plaatjes van onderweg, een leuk dorp, een militair oefenterrein, een heel ander dorp en een rose kerk, daags na roze zaterdag in Venlo.
foto 491-493-496-499
Vervolgens komen we in Mosna, niet gepland maar gewoon omdat het op de route lag. Tegenover het gemeentehuis weer een Biserica Fortificata, ofwel een ommuurde (evangelische) kerk. Mooi om te zien en heel toegankelijk gemaakt, incl. een klein museum. Dan verwonder je je dat je zomaar overal rond kunt lopen…. totdat je er weer uit gaat en een mevrouw vraagt of we al betaald hebben? Kost maar 8 lei pp, dus bijna niks. Blijkbaar was die mevrouw bij onze binnenkomst even koffiedrinken of zo?
ommuurde kerk 
in een hoekje buiten een oude telefooncentrale 
klederdrachten
foto 504-512-518
We itten nog steeds in het gebied van Siebenburgen en dus een wat andere bouwstijl. Vaak staat er nu onder de Roemeense naam ook de Hongaarse.
foto 521-524-527
Op camping ‘de oude walnoot’ zijn we nét op tijd in het Formule1 café om de mislukte start van Max en hem vervolgens tóch te zien winnen in de GP van Oostenrijk.
F1 café
foto 533
Maandag 1 juli 2019. Temperatuur >30º
Excursie in een oud-Spaanse bus, maar gelukkig werkte de airco.
Eerste bestemming is een oude zoutmijn in Turda, een van de belangrijkste toeristische attracties in Roemenië. Heel anders ook dan andere zoutmijnen in Europa, vooral omdat de zoutwinning als het ware onder de voeten plaatsvond. Daardoor ontstonden 2 klokvormige ruimtes van enorme afmetingen die elkaar overlappen. De Teresia-mijn is 90 meter hoog en op de bodem 75 meter breed. Op de bodem ligt een meertje van 8 meter diep en een zoutgehalte van 290 gram per liter. Behalve de constructie van de liften is alles van hout omdat de zoute lucht ijzer snel aantast. Zelfs op het hout vormt zich overal een laag zout. De hele mijn was tot 1932 in gebruik. Tegenwoordig komen er astmatische patiënten, vooral kinderen, om te kuren. Daarvoor is er op de bodem van de Rudolf-mijn een compleet attractiepark gebouwd met zelfs een reuzenrad er in. Doel is om de kinderen bezig te houden als ze enkele uren in de mijn moeten blijven.
héél diep…. 
helemaal onderin 
gelaagde structuur 
zoutkapelletje
foto 534-541-548-559-562
Tweede stop is het museumdorp Rimetea. In tegenstelling tot een openluchtmuseum is dit een ‘gewoon bewoond’ dorp. Nadat het dorp zowel in de 15e als in de 17e eeuw complet afgebrand was, zijn er enkel nog stenen huizen gebouwd. Allemaal met een souterrain dat in vroeger dagen als werkplaats gebruikt werd. De straten zijn ruim opgezet, maar allemaal zand en grind. Bedoeling is dat we gaan kijken in een van de huizen, maar de bewoner blijkt niet thuis te zijn. Daarom klopt Jaro de reisleider gewoon ergens anders aan en inderdaad blijkt de bewoner bereid om de poort te openen en ons te laten zien wat daar achter zit. Verbazing alom: keurig bestrate ondergrond, een stukje gras, bloemen, een schitterende oude schuur en vooral heel netjes. Dat verwacht je niet als je van de grindstraat af naar binnen stapt.
typisch huis voor dit museumdorp 
de hoofdstraat 
de dorpsput is nog in gebruik
foto 575-576-583-595
Dinsdag 2 juli 2019. Route van Mihai Viteazu naar Aurel Vlaicu
De thermometer loopt op tot 37º, maar gelukkig hebben we een reisdag en de airco doet het nog.
Voordat we echt onderweg zijn rijden we nog even naar de vlakbij gelegen kloof die heel mooi moet zijn. Maar voordat je er bent moet je al een heel stuk lopen tot aan de kassa (4 Lei pp) en dat terwijl het al behoorlijk heet is. Na even kijken is de conclusie: dan maar de auto in.
foto 615
We rijden een alternatieve route door de groene bergen, met onderweg onverwacht een mooi kloostercomplex, Manastirea Lupsa uit 1428. Het onderhoud is wél van vandaag, heel mooi allemaal!
’s Avonds eten we op de camping die gerund wordt door Nederlanders: dubbele schnitzel met échte frietjes en sla en een lekker ijsje na voor 40 Lei pp. Lekker hoor.
kloostercomplex 
enorme kroonluchter 
zou oud zijn de schilderingen niet……
foto 623-625-626-629
km 123456 (!)
Woensdag 3 juli 2019.
De dag begint met gerommel en volgens de weer-app zitten we aan de rand van een onweersgebied. We krijgen te horen dat het code rood is, maar dat blijkt achteraf hooguit een beetje roze te zijn, meer als 2 druppels zijn er niet gevallen. De temperatuur is gelukkig wel een klein beetje lager.
We hebben een rustdag op de camping en tijd dus om wat klusjes te doen en nog wat losse dingetjes te vertellen.
Iedere Roemeen heeft een mobiele telefoon. Desondanks zie je best wel veel auto’s rijden met een ‘breaky-breaky-bakkie’, herkenbaar aan zo’n hele lange antenne met een kabel door het raam naar binnen.
De beveiliging bij wegwerken is een apart verhaal. Soms wel, soms niet. Hoogtepunt: een stel kantonniers langs een vierbaansweg zonder middenberm die een boomtak aankleden met een geel hesje en die op de rijbaan (in de schaduw) leggen. Of, nog erger is dat er een gat in de weg zit van meer dan een meter doorsnee en dik 10 cm diep, zónder waarschuwing erbij. Of kilometers lang uitgefreesde stukken uit de weg zonder iets erbij. Al slalommend staat dan ineens achter de bocht de freesmachine voor je bumper.
In het dorp Aurel Vlaicu bij de camping Aurel Vlaicu staat het geboortehuis en museum van Aurel Vlaicu (1882-1913). Hij was een universeel-genie, studeerde af op waterbouwkunde en werd beroemd als vliegenier. Anderhalve week geleden was het 106 jaar geleden dat hij verongelukte met zijn Vlaicu 2. De tekeningen voor zijn Vlaicu 3 vliegtuig lagen klaar op de tekentafel. De (Nederlandse) campingbaas leidt ons rond in het museum en hij weet er echt veel van. Hij is ervan overtuigd dat de wereld er ander uit gezien had als Vlaicu was blijven leven. Kijkend naar diens geschiedenis is dat hoogstwaarschijnlijk waar.
Bij de herdenking van zijn sterfdag vliegt er een militaire formatie over, zijn er allerlei luchtshows en andere evenementen. Zij monument ligt vol met herdenkingskransen. Dat alles gebeurt toch niet als je niets voorstelt!
type 2 
zijn originele vliegbrevet
foto 640-641-646