Dinsdag 25 juni 2019. Reisdag van Novodari/Mamaia naar Boekarest.
De tocht begint dwars door Constanta, best een grote stad en ook heel druk. Niet veel te zien en eigenlijk ook de rest van de reis vandaag niet.
Toch een paar foto’s.
mooie spoorbrug 
gelukkig schaduw bij meer dan 30º
foto 999-3-9-18-19
Op de camping begint het tegen 6 uur te onweren en te regenen en dat houdt enige tijd aan.
Helikopters vliegen af en aan, waarschijnlijk als taxi voor de deelnemers aan de Europese top.
Woensdag 26 juni 2019. Excursie Bucuresti ofwel Boekarest.
Het beloofde 31º te worden en raad eens: dat is waar gemaakt
Een bezoek aan de hoofdstad van het land met bijna 2,5 miljoen inwoners in een van oorsprong Nederlandse bus (‘luik hier openen’ staat er nog in) mét airco. Algemene indruk van de stad: soms net Wenen, soms net Parijs, soms net… vul maar in. Brede boulevards, mooie gebouwen maar ook vele met zwaar achterstallig onderhoud. Toch straalt er een zekere grandeur uit zoals meer te proeven in dergelijke steden.
Europese kunstacademie 
gebouw met het balkon van waaruit Ceausescu weggevoerd werd 
foto 47-55-70-77-80-82-84
Eerst iets algemeens over Roemenië nu. Na de val van Ceausescu in december 1989, die binnen 2 dagen door een soort volkstribunaal berecht en gedood is, zijn vele van zijn ‘meelopers’ bij (of in?) de politieke macht gebleven. Er veranderde nog niet zoveel. En tot op vandaag moet je je afvragen of er niet sprake is van een soort schijndemocratie die van corruptie aan elkaar hangt. Veel geld wordt niet geïnvesteerd maar ‘verdwijnt’ eenvoudig.
Bij de recente Europese verkiezingen zijn eindelijk, geheel onverwacht, de sociaal-democraten (lees: oud-communisten) met overmacht verslagen door een beweging van voornamelijk jongere mensen. Daarom komen er nu waarschijnlijk binnenkort ook binnenlandse verkiezingen waarmee dan misschien de algehele toestand gaat veranderen. Interessant om dat bij te houden, zeker gezien de ontwikkelingen in Europa in dit pro-Europese land. Ze zijn ongetwijfeld netto-ontvangers.
Onze toer gaat kriskras door de stad met af en toe een stop voor foto’s. O.a. de Piata Universitatii waar het gebouw staat van waaruit Ceausescu tijdens zijn laatste speech gearresteerd is.
Ceausescu was een eenvoudige schoenmaker die door de communistische partij waarvan hij en zijn vrouw lid waren, naar de partijschool in Moskou gestuurd werd. Na terugkomst en enkele baantjes binnen de partij, werd hij voorzitter van de Staatsraad en enkele jaren later president. Niet omdat hij zo goed was, maar omdat men dacht in hem een pion te hebben om de communistische heerschappij te verstevigen. Ceausescu echter had na staatsbezoeken in o.a. China en Noord-Korea gezien hoe het daar aan toe ging en moet gedacht hebben dat is het ware. Hij verzamelt getrouwen om zich heen en laat alle intellectuelen arresteren als staatsvijanden. Op enig moment zaten er 40 familieleden van hem in de regering.
Hij wordt een dictator met grootheidswaanzin. Daarvan getuigt het Casa Republicii, ook wel het paleis van het volk genoemd. 12 verdiepingen boven de grond op een kunstmatige heuvel en meer nog onder de grond. Bouwkosten 3,5 miljard dollar. Er werkten (tegelijk) 25000 mensen aan en 20% van de industrie van het land draaide op de bouw ervan. 2000 Kamers en zalen, 450.000 m2 woon- en werkvloeroppervlak, bedoeld voor de hele regering met parlement en ministeries. Het is het derde grootste gebouw ter wereld.
Helaas, helaas mogen we er niet in om politieke (veiligheids-) redenen. Roemenië is voorzitter van de EU dit halfjaar en er zijn belangrijke zaken aan de gang.
foto 116
We gaan via een stop bij de militaire academie op weg naar de Stavropulos kerk uit 1724. Als we binnen zijn (verboden te fotograferen, maar de bewaker kan niet op tegen zoveel fototoestellen in één keer), wordt nog zoiets als een doop gehouden. Niet duidelijk hoe het precies werkt allemaal. Wel een prachtig interieur.
militaire academie 
nooit voltooid vanwege de revolutie 
Stavropulos kerk 
foto 101-107-127-135
Dan is het tijd voor de lunch in restaurant Carul ce bere, betekent ‘bierkar’. Lekker eten in een prachtig gebouw met een drukte als in het Hofbräuhaus en een onaangekondigd optreden van een originele Roemeense dansgroep. Maanden vantevoren reserveren (als groep) is noodzakelijk, anders geen plaats!
Bijna als buur, een oude Joodse kerk, ook zeer de moeite waard om te bekijken.
lunchpauze 
Joodse kerk 
foto 156-159-170-174-186
Einde van het bezoek aan Boekarest wordt gevormd door een bezoek aan het privé-paleis van Ceausescu. De bouw hiervan is in opdracht gegeven door zijn voorganger, maar die is kort voor de voltooiing gestorven. Het is een paleis, het is mooi, maar niet overdadig. Zeker als je beseft dat Ceausescu zo’n grootheidswaanzinnige was. Nicolai Ceausescu ontving hier de groten der aarde, zoals zijn persoonlijke vriend Gorbastjov. Hij had de beschikking over een werkkamer, maar werkte hier eigenlijk nooit. Verder natuurlijk de ‘normale’ kamers zoals de schaakkamer, zijn grootste passie, de muziekkamer enz. Ook moeder Elena, de twee zonen en de dochter hadden ieder hun eigen ‘appartement’.
Sauna en zwembad ontbreken natuurlijk niet.
Het gebouw is nog voor 95% in originele staat. Ook veel persoonlijke bezittingen zoals kleding zijn er nog gewoon. De plunderaars na de revolutie konden het gezamenlijke gedeelte van Nicolai en Elena niet in en uit het andere gedeelte is alleen direct bruikbaar spul zoals eten e.d. weggehaald.
voordeur paleis van Ceausescu 
cadeau van Koningin Juliana 
origineel gedragen door Nicolai en Elena 
foto 194-204-205-215-228-232
’s Avonds is er nog drukker helikopterverkeer dan gisteren, allemaal recht boven onze hoofden.
Nog een anekdote over Ceausescu. Als hij op een keer toevallig ziet dat er rijen mensen voor de winkel staan om brood te kopen, vraagt hij wat gebeurt hier? Als hem dat verteld wordt heeft hij snel de oplossing bij de hand: sluit de winkels, dan staan er ook geen rijen meer. Aldus geschiedde.
Een ander verhaal: zijn kop is in ieder tv-program te zien en staat in iedere krant. Als er tekort is aan toiletpapier… hebben de Roemenen plezier. Je kunt je kont afvegen met de kop van de dictator.