2013 Kroatië

Vakantie Kroatië met onze camper, Hymer B655 Classic in mei/juni 2013
Km-stand 46106.
Gas niet helemaal vol, maar dat doen we onderweg wel.

Dag 1, maandag 27 mei 2013

Na 5 keer een paar dagen proefcamperen begint nu het echte werk. Om 15.45 uur (lekker weertje met een kleine 20 graden) vertrekken we richting Zuidoost-Europa. Dat het al zo laat is ligt aan een misverstand. Omdat ik dacht dat de geplande 3 weken op vrijdag 22 juni om zouden zijn, terwijl dat eigenlijk al een week eerder was, hadden we ineens dagen over. Dus werd het òf maandag òf dinsdag vertrekken en dus hadden we zondag tijd zat en moesten we maandag nog heel veel inpakken. Kan iemand dit nog volgen?
Maar we vertrekken na een waarschijnlijk sinds de weermetingen koudste lente ooit, met een lekker zonnetje en een aangenaam temperatuurtje van 19 graden.
Nog geen uur later staan we al met pech onderweg. Na telefonische ruggespraak met Rick Tielen van Tielen Campers is het snel verholpen: het bleek een slang te zijn die was losgeschoten waardoor de turbo het niet meer deed en het lampje van falend motormanagement deed branden.
Een paar uurtjes later staan we op de eerste camperplek in een heel klein ‘historisch’ dorp langs de Rijn en langs de spoorweg op de parkeerplaats van het station. Nauwelijks bezig met het opwarmen van de overgebleven chinees van gisteren komt er een man aan die vraagt of we daar willen overnachten en die ons dat vervolgens sterk ontraadt vanwege de herrie van de passerende treinen. Er komen er ’s nachts 3-4 per uur langs onderweg van Rotterdam naar Italië en ze maken inderdaad een klere-herrie. Als er een langs komt, kun je je eigen woorden niet meer verstaan, zo blijkt.
De man biedt aan ‘volg mij maar, ik woon in Boppard en daar weet ik een goede plek’. Chinees in de kast terug en weer onderweg. Enkele kilometers later zijn we er. Inderdaad rustig, maar zelfs hier hoor je de treinen die aan de overkant van de Rijn (!) rijden, nog heel goed.
Na een avondwandeling is het goed slapen.
foto 502

Dag 2, dinsdag 28 mei 2013.

Nog steeds prima weer.
Dezelfde wandeling heet nu ochtendwandeling 🙂 Mooie plek, Boppard en we nemen ons voor om komende augustus nog eens een weekje naar de Rijn te gaan. Misschien combineren met Rhein in Flammen op 10 augustus in Koblenz.
Onderweg ontstaat de indruk dat alle Duitse wegen tegelijk gerenoveerd worden. Geld zat hier blijkbaar. Veel oponthoud daardoor gehad.
Via de A61 rijden we tot Stuttgart en dan ri Ulm/Füssen. Na Kempten wilden we binnendoor, maar weg was de weg, even. Uiteindelijk weer gevonden en in Nesselwang de camperplaats opgereden. Voor 8 euro zijn we klaar, zonder stroom maar met lozen afvalwater. Wat weg is is weg en hoeven we niet meer mee te sjouwen.
Aan het begin van de avond begint het te regenen.
Km-stand 46736, rit-km’s 630
foto 514

Dag 3, woensdag 29 mei 2013

Koud 5 gr en regen.
Parapluie op, trui en jas en en naar het dorp, broodjes bij de bakker, wifi-wachtwoord bij het raadhuis/fremdenverkehrsambt en euro’s bij de bank. Na de lekkere broodjes en de bijgewerkte mail vertrekken we omgeven half elf ri Oostenrijk, met in beeld de verse poedersuiker die ’s nachts op de bergen gestrooid is.
Via Innsbruck rijden we over de oude Brenner-pas. Regen, regen, regen.
In Villabassa vinden we via de ACSI-gids een plek bij het station voor de overnachting. Wat we al enkele keren gemerkt hebben, ook hier, de camperplekken zijn niet bewegwijzerd en ook niet ter plekke aangegeven.
Best een prima plek hier en de treinen maken nauwelijks lawaai. ’s Nachts ook geen hinder van gehad.
In het dorp bij het restaurant ‘Mexico-City’ voor € 22,60 prima gegeten. Voor het eerst de douche uitgeprobeerd in de camper. Werkt perfect en het gaat ook heel goed. Er is meer ruimte dan je denkt.
Km-stand 46939, rit-km’s 833
Wohnmobilstellplatz € 8,- Nesselwang.
foto 524-529

Villabassa camperplek

Dag 4, donderdag 30 mei 2013

Nog net zo koud en plensregen.
Via de Dolomitenweg ri Dobbiacco en inderdaad, we komen langs de camping van jaaaaaaren (20?) geleden. De herinnering: een hele zachte ondergrond en een ijs- en ijskoud meertje. Toen ook niet al te warm weer, maar wel een fel doorbrekende zon. Nu niet!
Langs de weg loopt vele kilometers lang een mooi verzorgd fietspad. Achteraf gezien heel jammer dat het zo’n ontzettend slecht weer was, anders waren we zeker op de camping gaan staan. Onderweg naar Cortina d’Ampezzo passeren we de schitterende Dürrensee. Vervolgens via de SS52 over de Passo di Mauria, op 1300m hoogte dwars door Nationaal Park Dolomiten.
foto 533-534

skispringschans Cortina d’Ampezzo
Dürrensee

We programmeren regelmatig de navigator en die stuurt ons nu door kleine dorpjes. Dat kan niet goed zijn en we zoeken de weg terug naar de ‘rijksweg’ ri Udine. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Kilometers industrieterreinen, afgewisseld met mega-inkoopcentra.
Stop en opnieuw de routeplanner programmeren. Prima camperplek (op papier) gevonden en jè. Enkele kilometers later staan we aan het einde van een weg, bij mensen thuis op het erf. De man die daar rondliep onder z’n paraplu zag er gelukkig wel de lol van in en wees ons terug. Na een halsbrekende draai-oefening met gebruik van spiegels, achteruitrijcamera, aanwijzingen van die meneer en af en toe uit de ramen hangend, reden we de ongeveer 4 kilometer terug over het grindpad dat tijdelijk verhuurd was aan de beek die ernaast liep.
Uiteindelijk komen we aan in Oleis, precies op de plek waar de coördinaten van de camperplek ons naartoe gewezen hadden. En dat is midden in het dorp, geen camperplek te zien. Als we vanuit het einde van het dorp weer terugrijden loopt daar een mevrouw onder de paraplu die heel snel doorheeft wat we zoeken. Ze wijst ons om de hoek en daar ligt een prachtig verzorgde plek. Met mooie bloemen, waterkraan, stortput voor het toilet en/of vuilwatertank en stroomaansluiting. Alles gratis! Enkele meters lopen en je zit buiten het dorp om Toby uit te laten. Nu nog droog weer…….. en eigenlijk ook geen problemen met de stroom, want die doet het niet. Van alles geprobeerd, maar niets, morgen naar Tielen bellen dus.
Gelukkig hebben we nog gewoon 12 volt.
foto 537-539

Dag 5, vrijdag 31 mei 2013

Nog steeds erg koud en erg nat.
Km-stand 47313, rit-km’s 1207, getankt 39,87 liter € 63,15 (1,58)
Kroatië heeft de Kuna. 100 Kuna is ongeveer 15 euro.
Na de boterham eerst maar eens Tielen gebeld. Hij vermoedt dat er iets niet goed is met de aansluiting. We spreken af, dat als we op een volgende camping staan dat we hem weer bellen als het daar ook niet werkt.
foto 544-548

Triëste

We rijden naar Triëste aan de Adriatische zee. Een heel grote havenstad, waar we heel soepel doorheen komen. Vervolgens over wat kleinere (!) weggetjes en opeens zitten we in Slovenië. Toch een voordeel van de EU.
Vervolgens zetten we koers naar Koper in Kroatië. Naar het schijnt best een mooie havenstad en bovendien een camping niet ver uit de buurt
We vinden die en zoeken een plekje waar je niet in de modder wegzakt. De voordeelkaart van Acsi bewijst zijn nut en we hebben zelfs gratis Wifi in het receptiegebouw. Een klein stukje vanaf de camper ligt het hondentoilet en dat is wel fijn als het regent.
We bellen met Tielen dat de aansluiting van de camping prima werkt, maar dat er toch iets is met de omvormer. Na wat gebel en ge-sms en gemail blijkt dat de omvormer verkeerd is aangesloten: als je het ding aan zet, moeten koelkast en lader uitschakelen. De koelkast omdat die 135 watt verbruikt en de accu dan te snel leeg is, bovendien schakelt de koelkast automatisch naar 12V of gas als er geen 220-aanvoer is. Veel belangrijker is echter de lader. Als die niet uitschakelt ontstaat de kringloop omvormer trekt 12V, zet die om naar 220V en daarmee wordt dan weer de accu opgeladen. Als we dus onderweg 220 vanuit de accu willen hebben, dan eerst de handmatig de koelkast op gas zetten en dan de 220-stekker uit het 12V-blok trekken. Na de vakantie herstellen. We zijn al lang blij dat we weten wat er is en er mee kunnen werken.
We hebben wel al geprobeerd om de accu’s van de fietsen op te laden in de bergruimte en dat werkt prima, ook onderweg!
foto 563

De grens naar Slovenië 20% helling

Dag 6, zaterdag 1 juni 2013

We hebben geen wekker gezet omdat we vandaag niet gaan reizen. Als we dan toch veel te laat om half tien wakker worden, schijnt de zon!
Kalmpjes aan opstaan, ontbijten, fietsen eraf halen, mandje van Toby er op en ’s middags fietsen we naar Koper.
Het is even wennen aan de situatie hier. Je fietst langs de doorgaande weg, soms als het kan op het trottoir. Automobilisten zijn er wel aan gewend en op sommige plekken staan grote borden ‘let op fietsers’. Dichterbij Koper wordt een heel nieuw wegenplan aangelegd en daar zitten weer prima fietspaden langs. Fietsen is in opkomst, waarschijnlijk aangewakkerd door de vele fietsende toeristen en de prijzen van energie?
Koper is een aardig stadje met een oud centrum en daaromheen veel moderne industrieën en winkelcentra. De pas nieuwe flaneerboulevard bij en langs de haven met daarachter grote parkeerterreinen verraad een modern Kroatië. Later zullen we merken dat er in het hele land veel gebouwd en aan de infrastructuur gewerkt wordt.
foto 564-569-573-577

Koper – Tito plein met Prätor paleis

Als we rond 4 uur, na een paar pannekoekjes op een terrasje, terug fietsen naar de camping staan er een paar donkerdere wolkjes naar beneden te kijken.
Terug op de camping ruimen we de fietsen weer op met ondersteuning van een kopje koffie…. en toen begon het flink te onweren. Het water viel er met bakken tegelijk uit en de donderslagen lieten de camper schudden. Toby wist niet waar hij het zoeken moest en bleef maar stilletjes onder de tafel zitten.
’s Avonds zijn we in het restaurant op de camping gaan eten. Dat was niet echt een succes. De soep was lekker, maar de vis was èrg zacht.
De tafel achter ons was bezet door een grote familie, naar later bleek aan het feestvieren vanwege de 50-jarige bruiloft van Opa en Oma.
Toen op enig moment de familiefoto’s gemaakt moesten worden en het personeel net niet vlug genoeg was om aan te bieden dat te doen, mocht ik.
Als beloning kregen we toen nog van hun een flink stuk goud gespoten taart en hebben we het bruidspaar in het Venloos gefeliciteerd. Thea trouwens ook in het Kroatisch want dat had ze gauw gevraagd aan de ober hoe je dat moest zeggen.
De regen bleef vallen en hield ons ’s nachts uit de slaap door de hele tijd irritant harde druppels op het dak van de camper te laten vallen.
foto 591-593

vanuit het restaurant
zoekplaatje: waar zijn Toby en de camper

Dag 7, zondag 2 juni 2013

laatste blik op Koper

foto 596
Als we wakker worden is het droog en even later scheen het zonnetje. De traditionele spek met eieren en vervolgens op weg naar Portoroz, Umag, Novigrad en Porec (mooie Eufrazycva-basiliek met byzantijns altaar en romeinse opgravingen). Daar rijden we tot aan de rand van het centrum, maar op de parkeerplaats mogen we niet staan. Vanuit de verte zien we een groot bord staan met een camperafbeelding en daar mag het dus wel. Er staat er al eentje midden op de hete asfaltvlakte en nu dus 2. Je moet er betalen, maar de slagboom staat open en het lukt niet om een kaartje uit de automaat te krijgen en dus laten we ons mobiel huisje staan en trekken het stadje in. Veel toeristen, gelukkig nog geen seizoen anders is het hier over de koppen lopen vermoeden we. Langs de hele kust is het toch al tamelijk druk. Als we terugkomen zit er een briefje achter de ruitenwisser met keurig onze aankomsttijd en het kenteken erop. Zag er uit als een parkeerbonnetje. Dat hebben we dus maar eraf gehaald en omdat er niemand te zien was, en we hebben echt rondgekeken, maar doorgereden naar Vrsar.
Volgens het boekje een gratis camperplek op een parkeerterrein bij de haven. Dat tweede klopt, dat eerste niet. Totaal 15 euro moeten betalen, meer dan op een camping met Acsi-kaart. Er zat wel een vrolijke parkeerwacht die 25 jaar geleden in Amsterdam en Egmond aan zee gewerkt had en dus nog enkele nederlandse woorden kende. Alles bij elkaar geen verkeerde plek, maar toch maar via de NKC-app doorgegeven dat de informatie aanpassing behoefde.
foto 602-604-608-609-621-625

Umag
Kuna’s in the pocket
Porec

Dag 8, maandag 3 juni 2013. Zon en 23 graden

De mik is op. Dus bij de eerstvolgende supermarkt inkopen doen. Langs de weg lijkt die wel een gat in de berg en van buiten zie je niet dat het een heel grote is.
We moeten een flink stuk landinwaarts om rond de Limski-fjord te rijden. Prachtig uitzicht en overal kraampjes langs de weg met streekproducten. Uiteindelijk gaan we toch door de knieën en kopen 2 flessen (à 1 liter à 15 euro) limoncello en een schapenkaas. Natuurlijk pas nadat we alles geproefd hadden.
foto 631

Limsky Zaljev

We landen in Rovinj. Een bekende toeristenstad en terecht. Heel leuk middeleeuws centrum met heel smalle zeer ongelijk bestrate straatjes. Goed uitkijken met lopen voor je ’t weet heb je een enkel gebroken. Veel heel erg kleine winkeltjes en heel veel galerietjes.
Op het terras bij de haven hebben ze heel lekker ijs weten we nu.
foto 651-655-661-662-669-673-675

Rovinj

We rijden naar Bale iets landinwaarts. Een aardig dorp met een aardige kerk.
foto 639-640

Bale

Van daaruit weer naar de kust door heel mooie natuur.
We zoeken een camping uit en komen vervolgens bij een andere terecht: camping Pomer aan de baai van Medulin. Als we ons melden bij de receptie legt de man uit dat de plaatsen dik 28 euro kosten en die aan het water zelfs 34. Als we vervolgens onze Acsi-kaart laten zien kosten de plaatsen nog 12 euro en maakt het niet uit waar we gaan staan. Een uitzicht vanuit de camper als een plaatje. Prima plek om 2 nachten te blijven staan en morgen op de fiets naar Pula.
Nog even naar het restaurant waar we voor 37 euro soep en een 2-persoons vleesschotel (krijgen we net niet helemaal op!) èn drinken hebben. De wijn is hier per halve liter goedkoper dan het bier!

Dag 9, dinsdag 4 juni 2013.

Zon en 23 graden.We blijven gewoon op de camping hangen, wat lezen, wat zonnen, wat foto’s maken. Wasje doen en zelf koken.
Mooi moment om te vertellen dat Istrië en naar later blijkt ook het vasteland, op heel veel plekken sterk op Italië lijkt. Logisch ook als je naar de geschiedenis kijkt, maar toch wel frappant.
De grond hier is samengesteld uit heel veel witte rots en weinig donkerrood gekleurde aarde. Als ze ergens iets aanleggen, komt er eerst gehakte steen in en vervolgens een laagje van die grond erover.
Ook nog niet verteld: douchen in de camper gaat beter dan douchen op de camping. De ruimte blijkt groot genoeg, het waterverbruik valt reuze mee, het water is warm genoeg en je hoeft je niet af te vragen waar je je kleren moet laten zodat ze niet nat worden.
Alles bij elkaar toch wel heel fijn zo’n camper.
foto 681-684

Dag 10, woensdag 5 juni 2013. Zon en 25 graden.

Vandaag HRK (Kuna) 2000 gepind, ongeveer 270 euro.
We doen rustig aan, zover ligt Pula niet weg.
Nat het ontbijt eerst maar eens de fietsen afgeladen, accu’s er weer in en de mand van Toby gemonteerd. Dan is het al tijd voor koffie.
Tegen de middag fietsen we aan en wandelen in Pula enkele uren rond. We zien een gigantisch amfitheater (net zo groot als Rome?) en verschillende andere romeinse bouwwerken: Augustustempel, Herculespoort, Tweelingpoorten, Sergië triomfboog en verschillende opgravingen.
Als we gesterkt door alweer een ijs terugfietsen maken we een abstecher naar Medulin, de plaats die we vanuit onze camper aan de andere kant van het water zien liggen. Ondanks het nogal stenige afkortpad hebben we dan toch 30 km gefietst, waarvan sommige stukken fors pittig!
foto 688-689-696-707-712-719-722-726

zo steek je over…..
Pula – de tempel van Augustus

Terug op de camping de fietsen er weer opgezet en de garage opnieuw ingedeeld. We zien wel of het zo blijft.
Na zo’n inspannende dag ga je niet meer zelf wat verzinnen en laten we ons bedienen door de aardige mevrouw van het restaurant.

Dag 11, donderdag 6 juni 2013.

We rekenen de camping af: 3 nachten voor HRK 312 = ongeveer Euro 44,60
Km-stand 47701, rit-km’s 1595.

Langs de oostkust van Istrië gaan we omhoog naar Labin. Even maken we een klein nadeel van de camper mee. We kunnen niet parkeren midden in het dorp of zelfs direct aan de rand, maar moeten een kleine kilometer doorrijden tot bij het kerkhof, naast het bloemenstalletje met een reclameplaat er op met mooie bloemen en de tekst ‘lentekriebels’ :-). Het hele kerkhof is een grote bloemenzee. Kunst- en echte bloemen door elkaar.
We lopen naar het dorp en genieten van prachtige uitzichten op de zee. Labin is ook weer een zo’n klein middeleeuws stadje met hele smalle straatjes, een mooie kerk, veel loslopende katten en van allerhande luchtjes onder de neus. Fotogeniek. Nee, niet die luchtjes.
We lopen terug naar de camper, al zwetend en bezorgd naar de lucht kijkend. We hebben nog zon, maar er komt een lucht aandrijven waar je wat van mag verwachten. En inderdaad, we zitten net wel/niet binnen en het is voorlopig niet stoffig meer.
foto 750-753-773-777

Na de boterham trekken we verder, langs de kust tot aan Rijeka. Het ene uitzicht vecht om voorrang met het andere. Onderweg zien we nog een kolencentrale bij Plomin. Interessant hoe de kolen aangevoerd worden: over zee tot diep in de baai en het laatste stuk via een gesloten lopende band naar de centrale.
foto 782-784-804-811

aanlegplaats voor de kolenschepen
Rijeka

Intussen besluiten we bij een kop koffie (wat een luxe hè!) om naar Krk-Krk te rijden. De beschrijving van camping Bor bij de stad Krk op het eiland Krk ziet er goed uit.
Aangekomen is het lichtelijk overdreven, maar het is wel een heel mooie en heel goed verzorgde camping. We komen op een gedeelte terecht waar ook de Franse groepsreis staat, maar daar hebben we geen last van gehad.
Het valt wel op dat we toch in een toeristisch gebied zitten. De camping is redelijk gevuld, ook veel Nederlanders. In een flits zien we iemand lopen die vorig jaar ook bij de Hongarije-reis was, maar we hebben hem later niet meer gezien.
Na de aanmelding bij de receptie ga je met de juffrouw mee in een golfkarretje om te gaan kijken naar de beschikbare plaatsen. Wel apart.
Camper er neer gezet, redelijk recht want we zijn gauw tevreden, en gaan kijken waar het restaurant is. Als welkomstcadeau voor klanten met een Acsi-kaart een glaasje wijn.
Camping gelijk afgerekend: HRK 136, Euro 19,50
foto 818-829-855

de brug naar Krk

Dag 12, vrijdag 7 juni 2013.

Veel zon, ongeveer 30 graden.Vanaf de camping lopen we een dikke kilometer de berg af, de stad Krk in. Het is er nog niet druk. We komen aan bij de haven en zien hoe de Peter Pan zijn vis lost en vervolgens een stuk terug gemanoeuvreerd wordt om daar te blijven liggen tot de volgende visvangst. De boot heeft zoals we ook al eerder gezien hebben een batterij hele grote schijnwerpers aan de zijkanten staan. Nachtvisserij dus.
Een stukje verderop ligt een klein semi-submarine. Daar kun je in gaan zitten en door de glazen bodem naar de zee rondom kijken.
Na de wandeling door het mooie stadje en een paar boodschappen, terug de berg op, pfff.
foto 836-843-846-849-853

We checken uit en gaan dwars over het eiland naar Vrbnik. Hele smalle straatjes en hele mooie uitzichten. Het houdt maar niet op.
foto 860-864-869-871

Dan ineens ‘we zijn de Acsi-kaart vergeten mee te nemen op de camping’. Terugrijden dus, want dat stukje papier heeft intussen best al wat voordeel opgeleverd.
Vanuit de camping de weg naar het noorden richting Rijeka terug en zodra we de brug (met de op 1 na grootste betonnen boog in de wereld) over zijn, rechtsaf langs de kust naar het zuiden. Het ene uitzicht op de eilanden voor de kust, is nog mooier dan het andere.
foto 880-888-891-893-902

In Senj buigen we van de kust af en gaan het binnenland in. Een klein risico omdat er de komende honderd kilometer geen camping meer te vinden is en het intussen toch al laat in de middag is. Maar het komt allemaal goed en de camperplek In Korenica achter een bistro die we uitgezocht hadden was er werkelijk! Er staan al een paar campers en ook hier weer: neerpoten dat ding en smikkelen. Want los van het restaurant staat een varkensgrillgebouwtje. Dus raad eens wat we gegeten hebben: gegrild speenvarken.
We zijn nauwelijks terug in de camper en er komt een flink onweer. Prima, nu wordt het stof afgespoeld dat we bij de vele wegwerkzaamheden aan de kustweg opgelopen hadden. Hopelijk is het morgen weer droog.
foto 911-915-953

Dag 13, zaterdag 8 juni 2013.
Bewolkt en een beetje zon, later alleen maar zon en 25 graden.

We vertrekken op een redelijke tijd naar de Plitvice-meren omdat we eerst een camping willen zoeken in de buurt. Maar nadat we ingang 2 en vervolgens ingang 1 voorbij gereden zijn en ergens op een bord zien staan dat de eerstvolgende camping toch nog een aantal kilometers weg is, besluiten we anders. Om kwart over 10 zetten we ons mobiele huis op de parkeerplaats (P = € 10 en entree = € 16 pp) en rijden vanavond terug naar Bistro Marina. Aldus doen we na een wandeling van zo’n 5 uur door het Nationale Park eerst een stuk over een paadje, dan 2 stations met de trein en dan lopen we vanaf boven terug naar de ingang. Prachtig mooi en terecht door de Unesco als werelderfgoed aangemerkt. Uiteindelijk van kwart over tien tot vier uur rondgedwaald in het park.
foto 917-920-921-925-931-938-939-942-947

Plitvice park

Als we bij Bistro Marina aankomen zijn we al nummer 6. Uiteindelijk worden het er 8!
We hebben zelfs voor 20 ‘knuip’ stroom. Zo noemen we intussen de plaatselijke muntsoort. Na een lekker menuutje voor ongeveer 24 euro samen (soep, hoofdgerecht en wijn), toch eens gaan kijken waar toch die herrie al die tijd vandaan kwam. Is er vóór de kerk een bruiloft aan de gang. Iedereen staat op het pleintje voor de kerk met plastic bekers in de hand die volgemaakt worden vanaf het kofferdeksel van een auto. Een trekharmonica zorgt voor de juiste stemming. Een tijdje later is het afgelopen en vertrekken de auto’s luid toeterend waarbij de jongeren uit de ramen hangen.

Even tussendoor: het valt op dat er overal in het land heel veel aan de wegen gewerkt wordt, maar ook de woningbouw is flink aan de gang. De laatste weliswaar t/m de bewoonbaarheid, maar ongetwijfeld zal in de loop van de tijd alles perfect afgewerkt gaan worden.
Tweede punt: aan de kust is het overal toeristisch met bijbehorende prijzen. De indruk bestaat dat het in het binnenland nog lang niet zover is. Waarbij je wel moet bedenken dat de espresso 90 cent resp. 80 cent kost. Grapje.
Het eten is aan de kust net wat goedkoper dan bij ons.
Derde punt; in het binnenland staan ook heel veel verlaten en kapotte huizen. Van de oorlog nog? Hier en daar zie je wel kogelgaten zitten, maar ook het leeglopen van het platteland is zichtbaar. Vaak zie je ommuurde stukken grond, maar helemaal begroeid met onkruid en nergens een teken van bewoning te zien.

Dag 14, zondag 9 juni 2013. Veel zon bij een graad of 30.

We vertrekken vanuit Korenica richting Zadar. Veelal goede wegen in een prachtig landschap, met veel afwisseling, maar altijd met veel stenen. Kroatië=stenenland. Maar ook met hoogveen in wording, schitterende vergezichten, megagrote dalen en ruige bergen met alleen maar heel lage begroeiing.
foto 964-969-980-981-982-988

Onderweg besluiten we om niet door te rijden, maar een camping te zoeken. We vinden een heel simpele vlakbij Nin. Gewoon een slimme boer die bedacht heeft dat een camping niet zo moeilijk is en best geld opbrengt, Zeker als je via Acsi ook nog voor een 12-euro prijsje bekendheid krijgt. Tel daarbij op dat je dan geen 12, maar 15 euro vraagt (tax!) en 2 laden hebt in je kantoortje, dan weet je genoeg.
Morgen zien we verder.
foto 990-991-993

Bellen en gebeld worden kost hier via het Simyo-abo 2,54 euro per minuut. Dat is een beetje te gortig. Gelukkig hebben we af en toe wifi en dat varieert van gratis tot 30 Kuna voor onbeperkt tot 15 Kuna voor 30 min. Jammer dat het overal tergend langzaam is, anders zou je bijv. ook goed naar het journaal kunnen kijken.
Engelsen hier achter ons zijn aan het bellen via de laptop. Facetime? Maar als ik dat zo hoor, werkt dat ook niet al te goed, sowieso geen beeld.

Dag 15, maandag 10 juni 2013. Zon, warm.

De Nederlandse buren zijn op weg naar huis, hebben hun tour Kroatië gedaan. We krijgen van hun het restant wifi-tegoed, dat we vervolgens voordat wij weer vertrekken doorgeven aan net nieuw gearriveerde Brabanders.
We gaan eerst op wandeling naar het dorp Nin. Ook hier weer helemaal gerenoveerd met een prachtige boulevard en klaar voor de grote stroom toeristen, incl. een jachthaven waar een 10 keer zo grote plaats jaloers op zou zijn. Dat er nu nog maar en stuk of 10 bootjes liggen, de resterende 1000 komen vanzelf wel.
foto 996-1

Terug op de camping stappen we in de camper en vertrekken naar het eiland Pag; tip van de intussen vertrokken buren. Via een tolvrije brug rij je dan de woestijn in: stenen, stenen en stenen. Als je goed kijkt staat er hier en daar watergras en kruiden en hoe verder je naar het noorden komt, hoe meer begroeiing er staat, maar alles laag. Ook Pag weer helemaal gerenoveerd enz. enz.
Kroatië is intussen meer klaar voor de EU dan Slovenië, dat al lid is incl. euro.
foto 18-22-27-31-35

brug naar Pag

We rijden dezelfde weg terug – er is maar 1 brug – naar Zadar. Alweer die prachtige kustweg met continu mooie en verrassende uitzichten.
Ook Zadar hebben we bekeken, maar dat viel eigenlijk tegen. Binnen de stadsmuren staan alleen maar redelijk nieuwe gebouwen en winkels kun je overal kijken. Wel bijzonder is het waterorgel: de zee speelt orgel!
foto 38-39-43-44-45-50

Zadar

Bij Sibernik gaan we een klein stukje landinwaarts en staan op een zeldzaam rommelige, qua plaatsindeling, camping. Verder is er alles prima, incl. restaurant. Grote vleesschotel voor 2 personen incl. halve liter wijn voor 180 Kuna.
De baas komt aanrennen als we arriveren en wijst ons, voor de camper uit lopend, de mogelijke plekken. Wat er op neer komt ‘doe maar wat’. We kiezen voor een plek tussen een Nederlander en een Belg. Het Belgische stel (hij type zure professor en zij ook, maar veel jonger) heeft een buscamper en wil net gaan eten. Dus ik zeg ‘goedenavond’ en hoor terug ‘do you speak english’. Ik ‘so you speak french?’. Hij: ‘do you speak english?’ Ik: Yes. Hij: waarom we dan nu net hier moesten komen staan. Daar aan de weg was toch ook plaats genoeg? Ja, maar……
De volgende morgen toen we wakker werden, waren ze weg.
Km-stand 48302, trip 2196

Dag 16, dinsdag 11 juni 2013. Zon, warm.

We stappen op de fiets en gaan naar het Nationaal Park Krka, een kleine 3 kilometer. Bij de ingang betaal je 95 Kuna (€ 13,60 pp) en dan wordt je met de bus 4 km verder gebracht naar de eigenlijke begin. Daar kun je kiezen: boottochten, wel apart betalen voor 100 resp. 130 Kuna, of zelf de wandeling van zo’n 3 km. maken rond de watervallen. De grote massa kiest daarvoor en wij dus ook. Goede keuze want je ziet alles en ook nog van heel dichtbij. Bijna het hele pad bestaat uit houten balkjes en loopt dus ook constant net boven of langs het water. Toby vond het minder, allemaal dat water en o wee als het ook nog eens spetterde.
Beneden bij de grote waterval kon je zelfs het water in en zwemmen, incl. ligweide voor de zonaanbidders.
Schitterend mooi en ook weer heel anders dan Plitvice.
foto 65-71-78-104-115

Krka park

Tegenover ons op de camping staat Jacob, formaat 2 persoons kleerkast met bijbehorende stem. Hij is alleen, met een grote caravan en een bus met daarin een grote Harley soft-tail. Als hij weggaat wordt eerst nog alles van alle stofjes ontdaan en evenzo als hij terugkomt. ’s Avonds zit hij in het restaurantje met een grote fles bier voor zich te kletsen op z’n Rotterdams met de plaatselijke lui, vooral bestaande uit de kok en de echtgenote van de baas, geheten Marina. Net zo als de camping, maar dat zal wel toeval geweest zijn.
Camping Marina afgerekend: 2 nachten voor KN 180 = € 25,70

Dag 17, woensdag 12 juni 2013. Zon, warm, heel veel wind.

Van de camping uit rijden we eerst nog de andere kant uit naar Skradin. Waar dus ingang 1 is van het N.P. Krka. Heel mooi gelegen plaats aan een schitterende baai, waar de watervallen van Krka uiteindelijk in stromen. In de oorlog van 1995 helemaal platgegooid volgens de reisgids, maar daar zie je niets meer van, buiten een paar huizen-ruïnes boven aan het dorp.
foto 126-128-133

Een klein stukje terug en door naar Sibernik. Daar doen we de boodschappen bij supermarkt Pombin. Dat is geen sympathieke supermarkt. Er is alles aangedaan om alleen maar de Kroatische taal te gebruiken lijkt het wel. Dat hebben we bij anderen wel anders gezien. Gaan we niet meer naar toe!
We stoppen in Primosten. Aardig dorp: alles prima voor elkaar en aan beide kanten grote jachthavens. What’s new?
foto 144-145-155-157-165

Primosten

Verder naar Trogir. Mooie binnenstad waar al vaker films opgenomen zouden zijn. Parkeren superduur: 56 Kuna (8 euro) voor nog geen anderhalf uur. Met een normale auto zou je 16 Kuna betaald hebben. Brief schrijven naar het stadsbestuur!
foto 177-181

Ook vandaag weer die prachtige kustweg. We arriveren rond 4 uur op camping Split, zo’n dikke 7 km. van het centrum van Split. Het is een megagrote camping, gelegen aan het strand. We besluiten om niet nu nog naar Split te gaan, maar morgen pas.
Nu dus niet de eerste keer de zwembroek aan, maar wel de eerste keer het water in. Zwemmen kun je het niet noemen. Je moet eerst 100 meter lopen voordat je een zwemslag kunt maken en dan is het nogal koud. Terug en onder de warme douche.
De camping staat ondanks het nog niet begonnen seizoen al vol: 330 plaatsen. Het is niet ons soort camping, maar we doen het er maar mee 🙂 Van die zonaanbidders merk je toch niks. Die liggen er maar.
foto 239

Dag 18, donderdag 13 juni 2013. Zon, warm, heet!

Het waait nauwelijks en dat merk je aan de temperatuur. Tegen de tijd dat we wegfietsen naar Split is het al erg warm. Volgens de man aan de slagboom van de camping moeten we nu rechtsaf en in het dorp langs de kerk tot we bij een grote weg zijn en dan gewoon linksaf en rechtdoor.
Uiteindelijk fietsen we toch verschillende kilometers méér dan de officiële afstand van camping tot centrum Split. ’s Avonds hebben we er alles bij elkaar 21, terwijl 14 eigenlijk voldoende had moeten zijn. En dat zijn er dan ook nog berg op en berg af met gemiddelde percentages van 8-9 en uitschieters tot 14% bij een temperatuur van zeker 30 graden. De nieuwe Sparta is voor dit soort werk veel beter dan de oude. Prima fietsje! Daarmee is de donderdagse fitness ook geregeld.
Toby hebben we, gelukkig voor hem en voor ons, vandaag thuis gelaten. Die heeft kunnen bijslapen.
Split is een heel grote stad met een heel klein hartje. Dat oude deel is eigenlijk een oud paleis dat toentertijd ‘verbouwd’ is door krakers die beschermde woonruimte wilden. Nu wonen er in dit deel zo’n 3000 mensen. Omdat er ook veel appartementen te huur zijn zal het daadwerkelijke aantal aanwezigen wel hoger liggen.
Tussen de middag landen we op een terrasje dat op een trap, om een hoek in een steegje lag. Medelijden met de ober!
Het tafeltje naast ons zit een Kroaat Heineken te drinken. We wisselen een paar woorden in het engels als er opeens een paar mensen uit de buurt van Sittard langs komen. Wij geven antwoord op wat zij tegen elkaar zeggen en dan begint die Kroaat ineens Nederlands te praten. Meer dan voldoende om voor de inburgeringscursus te slagen. Dan blijkt dat hij in Groningen (saaie stad zegt hij) woont en dat zijn 2 zonen en kleinkind daar ook wonen. Eigenlijk is hij dus op vakantie in eigen land en hij gaat in september ook weer terug.
We hebben enkele uren in Split rondgelopen en dan hebben we er genoeg van. Het is ook verschrikkelijk heet. De terugweg gaat qua navigatie beter en als we terug zijn op de camping als beloning een kopje koffie en een duikje in het frisse zeewater. Een warme douche en een grote pizza in het campingrestaurant (voor KN 137 = € 20,- incl. drinken) doen wonderen.
De fietsen worden opgehangen en we zijn weer klaar voor morgen; op naar Mostar in Bosnië-Herzegowina.
foto 190-195-197-202-206-208-215-227-231

Split
lijkt op het San macro plein in Venetië

Dag 19, vrijdag 14 juni 2013. Zon, zeer warm. Gelukkig airco!

We vertrekken vanuit de grote camping richting de kustweg en volgen die verder naar het zuiden. Wat een prachtige plaatjes, het een nog mooier dan het ander. Ook hier weer veel werk aan de weg. Over een paar jaar is de hele kustweg van noord naar zuid vernieuwd en is het luxe-rijden.
foto 247-257-270

Als we afbuigen van de kust richting het binnenland komen we in een delta terecht met daarin een hele brede rivier. Het grootste stuk van die delta is niet mooi. Erg rommelig, veel kapotte huizen en lege bedrijven en hier en daar wat vies uitziende industrie. Sommige dorpen ademen een oud-communistische toerisme-glorie uit, maar daar is echt héél weinig van over. Een niet-onderhouden grandeur-hotel en wat bootjes langs de kant van de rivier.
Een beetje naargeestig, ondanks de fel schijnende zon. En dan komen we aan de grens van Bosna i Hercegovina. Uitreizen is geen probleem, inreizen eigenlijk ook niet. Passen laten zien en de groene kaart (de laatste keer was 20 of nog meer jaren geleden!) en we mogen door. Aan de andere kant staat een flinke file voor de grens. We zijn dat niet meer gewend, normaliter rijden we tegenwoordig aan alle grenzen gewoon door. Toch een raar idee.
Wat ook gelijk opvalt dat er geen campers of caravans meer op de weg zitten, alle auto’s net zo modern zijn als bij ons en de wegen net zo goed en net zo slecht als in Kroatië of Slovenië of Italië.
foto 278

rechtdoor naar Sarajevo

We rijden Mostar in en dwars erdoorheen. Dan maar stoppen op een braakliggend terreintje en eerst de plattegrond bekijken. Gelijk stopt en ook een VW-busje naast ons, stapt een jongeman uit en vraagt of we een camping zoeken. Nee, vanavond wel, maar nu eerst de ‘old town’. Hij stopt ons een folder in de hand en zegt volg mij maar, dan wijs ik je wel waar naar toe.
Prima geregeld. Even later staan we op een parkeerplaats vlakbij het oude gedeelte voor 2,50 euro per uur. Pal voor de Sparkasse waar we de nodige BAM’s kunnen pinnen. Later blijkt dat er net zo gemakkelijk met Kroatische Kuna’s als met euro’s als met de marken betaald kan worden. We noemen die dingen maar bammies.
Het is ontzettend heet vandaag, moet dik 30 graden zijn en nauwelijks een briesje.

Mostar heeft een leuke oude stad, helemaal bestraat met dikke kiezels. Goed uitkijken met lopen dus.
In de stad 3 moskeeën, 1 RK kerk en 1 synagoge en ontelbare souvenirwinkeltjes.
Van de oorlog is nauwelijks nog wat te zien, hier en daar een ruïne. Maar wel heel duidelijk is dat er ook minder geld is om ruwbouwen af te maken. Veel betonnen skeletten die wachten op afbouw, maar geen bouwactiviteit te bekennen. De beroemde oudste stenen boogbrug uit de 16e eeuw is tegenwoordig nog maar een jaar of tien oud. Die is in de oorlog wel kapot gegooid, maar ook heel fraai herbouwd.
foto 281-284-288

Als we weggaan om een camping te zoeken rijden we naar de camping op de folder van die jongeman. Daar aangekomen komen hij en een meisje ons al tegemoet. Heel erg blij dat we gekomen zijn en ze weten niet wat ze allemaal voor ons kunnen doen. Deze plek is prima, eerste drankje gratis, wifi gratis, zal ik jullie de rivier laten zien, mag ik de passen (zal ik wachten of komen jullie dadelijk?), douches en toilet zijn daar, erg goed enz. enz.
Op de vraag waarom zij de camping doen antwoord het meisje dat ze nog beter Duits wil leren spreken. Op onze complimenten voor hoe het er allemaal uit ziet, zegt ze dat ze 3 dagen bezig zijn en dat ze nett für die Leute wil zijn want dat werkt toch het beste. Allebei zeggen ze diverse keren dat ze het heel erg op prijs stellen dat we gekomen zijn. Nou ja, wij zeggen met zoveel woorden wie goed doet, goed ontmoet, waarop ze nog meer glunderen.
Als we de nasi op hebben komen buurman Theo en echtgenote langs, terug van een wandeling. Gezellige mensen. Ze zijn al enkele weken onderweg en blijven dat ook nog. Zijn er nog ergens plekken waar geen Nederlanders zijn?
Even later begint de band in het dorp arabische muziek ten gehore te brengen: oejaaaa-aaa-oooeejjaaa. Daarvan kunnen we tot ver na middernacht genieten.
foto 313

Dag 20, zaterdag 15 juni 2013. Zon en het begint gelijk heet!
Volgens Theo was het gisteren 40 graden geweest!

Oven aan en broodjes bakken!
De thermometer geeft al 32 graden aan (ja buiten!) als we tegen 10 uur vertrekken. Via Mostar naar het noorden. En dan hebben we de hele dag het ene na het andere prachtige landschapsplaatje voor de auto. Onvoorstelbaar wat een mooi land. Nu is het ook te begrijpen dat ergens in een boekje stond dat er bijna geen ruimte is voor landbouw.
Ook leuk om nog even te vermelden: ergens onderweg rijden we blijkbaar door een stukje Republik Srpska, Servië dus. De route gaat vanaf Mostar naar het noorden: Jablanica, Bugojno, Donji Vakuf, Jajce, Banja Luka naar Gradiska aan de grens met Kroatië. Het stuk vanaf een aantal kilometers na Banja Luka is een delta. Niet mooi, maar niet te vermijden, we moeten er doorheen.
Vanaf het vertrek vanmorgen hebben we alles bij elkaar ongeveer 1 camper en 1 caravan gezien en 0 campings of iets wat er op lijkt. Komt allemaal goed als we eenmaal de grens over zijn. Een tientallen kilometers lange weg met links en rechts voornamelijk boerderijen, soms een kerkje en links en rechts van de weg diepe greppels, met alleen een oversteek bij die woningen.
Het komt dus niet goed. Zullen we dan bij een boerderij vragen of we kunnen blijven staan? Of bij dat ene restaurant dat misschien een achterom heeft en de parkeerplaats niet direct aan de straat? Uiteindelijk komen we in een iets grotere plaats, Brestalica, als het al zeven uur geweest is en plotseling een Lidl met een gigantische parkeerplaats, gedeeltelijk niet zichtbaar vanaf de weg. Vragen bij de juffrouw aan de kassa of zij ‘misschien een camping weet ergens in de buurt?’ Ja, zou kunnen zo’n 25 km verder. Zouden we dan misschien hier op de P-plaats kunnen blijven staan? Zeker, geen probleem.
Goed geregeld dus.
Vandaag hebben we ook de laatste BAM’s opgemaakt met tanken: 111 om precies te zijn. We hebben in BiH 3 keer betaald: de eerste keer kregen we euro’s terug, de tweede keer met tegenzin Marken, de derde keer Kuna’s. Hun eigen munt zien ze niet graag als betaalmiddel! Op de prijslijsten staan ook BAM en euro beide vermeld.
Ook opvallend: de nummerplaten hebben al de blauwe band erlangs zoals in de EU voorgeschreven, maar zonder sterren en EU er op. De Kroaten nog niet!
foto 319-343-347361-376-377

mooie houten huizen

Dag 21, zondag 16 juni 2013. ’s Morgens 8 uur: zon, 23 graden. In de loop van de dag ver boven de 30.

We rijden nog steeds vele km’s langs de weg met de greppels naar Zagreb. Rechtstreeks en dwars door de binnenstad naar een beloopbare gratis P-plaats!
Goede planning of…. toeval omdat het zondag was. Het verkeer viel dus mee en parkeerruimte was er ook genoeg.
Het is wel afzien om de 2 km naar de oude dubbele binnenstad te lopen. Het is gloeiend heet en we moeten bergop. Halverwege stoppen voor een kop koffie, die we uiteindelijk gratis krijgen omdat hij ons eigenlijk een beetje vergeten was.
De oude stad ademt geschiedenis. Vanuit de Oostenrijkse overheersing zijn nog vele dingen terug te vinden: o.a. de dubbele straatnamen: Kroatisch en Duits.
Meest opvallend: de kathedraal. Schitterend mooi. Binnen sprak een meneer ons aan die vroeg waar we vandaan kwamen. Uit Nederland en uit welke stad? Venlo, ja dat wist hij wel. Hij was professor geschiedenis geweest en hij heeft heel veel over de kathedraal verteld. Daarbij was een orgelconcert aan de gang, iemand die er heel veel van kon!
Terug in de camper staat de thermometer binnen op 42 graden en buiten op 33.
foto 378-381-391-395-399-402-406-415-416-418-422-425

Zagreb

Richting Varazdin hetzelfde liedje als gisteren: de hele 100 km geen camper, caravan of camping. Nu stond er in de reisgids dat er een paar km oostelijk van Varazdin tegenover het vliegveld een restaurant was bij een meertje, Aquacity, waarvan de eigenaar het wel goed vond als je een nachtje wilde blijven staan.
Dus daar naartoe en het bleek een heel leuk meertje te zijn als zwembad, veel badgasten en een gesloten restaurant. Op het grasstrandje een stukje verder een barretje. Dus daar aan de jongen gevraagd of het mocht. Hij was heel vriendelijk: ‘wat mij betreft geen probleem, het zal zeker wel goed zijn, maar ik heb hier niets te zeggen’. We drinken wat, stukje zwemmen, prima zo.
Dus terug naar de camper en er staat er ineens nóg een. Ook Nederlanders. We praten wat met elkaar en besluiten dat het zo wel goed is.
Dan krijgen we bezoek van de oudste van de 2 kinderen, ongeveer 4 jaar. Het programmma praatjesmakers heeft zeker 2 uitzendingen voldoende aan hem. Hij was blij weer Nederlands te kunnen praten. Zij waren al vanaf 5 maart onderweg en nu net over de helft.
Intussen is het pikkedonker en stil, zelfs de meeste kikkers slapen.

Dag 22, maandag 17 juni 2013. In de loop van de dag is het 33 graden geworden.

We zijn vandaag 3 weken geleden vertrokken en hebben gisteren de route geoefend om op te zeggen: Duitsland, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Kroatië (Istrië, Dalmatië, …), Bosnië en Herzegovina, Servië, BiH, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Duitsland.
Na het ontbijt afscheid van de buurtjes die naar het Balatonmeer rijden. Voor ons gaat het naar Varazdin. Een stad met veel grandeur uit vervlogen tijden. Hier geen nauwe straatjes, maar statige gebouwen uit vorige eeuwen. Zeer de moeite waard.
foto 437-448-456-467

Rond 12 uur stappen we weer in na de nodige boodschappen te hebben gedaan bij de Konzum. Een van de 3-4 grote ketens in Kroatië en Slovenië. In de camper is het weer bijna 39 graden, buiten maar een graadje of 5-6 minder!
Het blijft mooi om te zien hoe het er overal uitziet. Ooievaars gewoon op de telefoonpalen langs de weg, midden in de dorpen. Hele straten met de dwarsliggende kleine huisjes die we al kennen vanuit Hongarije.
Bij het verlaten van Kroatië, de grens met Slovenië komen we weer terug in de EU. Uitgebreide controle van de Kroaat en de vraag of de camper verder leeg is. We nemen aan dat hij mensen bedoeld en geen drank of zo, want dan klopt ons ‘nee’ niet.
Slovenië is in dit geval een pass-through-land. Enkel uurtjes later rijden we al Oostenrijk in. Waar ooit de grens was kun je nog wel zien, maar dat is het dan ook.
Wat doen we? Een camperplek of toch een camping opzoeken. Het wordt camping Bad Waltersdorf, ingeklemd tussen een grote beek en een spoorlijn. Met gratis wifi en heel prima douches. De laatste Hertog Jan gaat eraan.
foto 477

De route voor morgen naar Schlögen bekijken (dezelfde camping als vorig jaar) en dan woensdagmorgen bij Passau de grens over en linea recta over ‘die Autobahn’ naar huis.
Behalve om te zeggen dat het morgen langs de Donau weer erg mooi zal zijn, is er niets meer aan dit verslag toe te voegen.
Dat eindigt hier dan ook, als er tenminste niets geks meer gebeurd.

Dag 23, dinsdag 18 juni 2013

camping Schlögen
avond ……
….. dag

Foto 479-484-490-492-496
PS. We horen hier vandaag op het journaal dat het morgen in Limburg 32 graden wordt en woensdag 35. Wij zijn dat intussen gewend…..

Dag 24, woensdag 19 juni 2013

Volgend jaar? Ideeën zijn er al!
Nu doen we nog een overnachting onderweg zodat we morgen rond de middag thuis zijn. Dan blijft genoeg tijd om uit te pakken.

Dag 24, donderdag 20 juni 2013

Km-stand ongeveer 49.900, reisafstand 3800 (we waren vergeten de km-stand te noteren)